Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΣΙΡΙΑΛ
Ο δήμος Σμύρνης τύπωσε κατάλογο οδηγιών για τις γυναίκες ενάντια στην
αντρική βία. Οι οδηγίες προορίζονται για γυναίκες, που προσφεύγουν στο
Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών, αλλά αργότερα πείθονται από τους άντρες
τους και ξαναγυρίζουν στο σπίτι τους, γράφει η εφημ. «Ακσάμ»
(TourkikaNea).
Κάποια από τα ενδιαφέροντα σημεία των οδηγιών μοιάζουν με τις οδηγίες για τις φυσικές καταστροφές και είναι τα εξής :
«Καθορίστε ένα ασφαλές μέρος μέσα στο σπίτι στο οποίο θα μπορείτε να
κρυφτείτε όταν υπάρχει βία». «Κατά την διάρκεια της βίας πρέπει να
αποφεύγετε χώρους χωρίς έξοδο όπως μπάνιο, τουαλέτα, όπως και χώρους με
επικίνδυνα εργαλεία όπως η κουζίνα». «Κατά την διάρκεια της βίας πάρτε
την στάση του εμβρύου και προσπαθήστε να φυλάξετε το κεφάλι σας».
«Θα πρέπει να έχετε πάρει μέτρα ώστε εάν χρειαστεί να φύγετε ξαφνικά
από το σπίτι, να ξέρετε σε ποιόν θα καταφύγετε και να έχετε μιλήσει από
νωρίτερα μαζί του». «Μπορείτε να έχετε συμφωνήσει με τους γείτονες,
μόλις ακούσουν τις κραυγές σας να ενημερώσουν την αστυνομία. Ακόμη και
ανώνυμες καταγγελίες γίνονται δεχτές».
«Θα πρέπει να έχετε έτοιμη από πριν μια τσάντα, στην οποία θα έχετε
τα έγγραφα σας την οποία θα πρέπει να την έχετε σε σημείο εύκολης
πρόσβασης, καθώς θα φεύγετε. Καλά θα είναι να έχετε έστω και λίγα
χρήματα μέσα». «Θα πρέπει από πριν φωτοτυπία της ταυτότητας και των
σημαντικών εγγράφων σας να τα έχετε δώσει σε κάποιον συγγενή σας».
Ως πότε ο κρυβόμενος πρωθυπουργός Παπαδήμος θα το παίζει Μεξικανός για το χυδαίο χαράτσι μέσω της ΔΕΗ;
Όταν ο αρμόδιος Γερμανός επίτροπος Ενέργειας δηλώνει ξεκάθαρα ότι
κάτι τέτοιο είναι παρανομία-η σύνδεση του χυδαίου χαρατσιού με τη
ΔΕΗ-γιατί ο ευρωπαιστής Παπαδήμος, που πρόσφατα έδωσε άλλα 60 δις στους
Τραπεζίτες, δεν παίρνει θέση;
Μήπως έχει την ψευδαίσθηση ο κος Παπαδήμος ότι δεν θα έλθει η ώρα της
λογοδοσίας για όλα όσα ζούμε τα τελευταία 2 χρόνια. Για την εσχάτη
προδοσία μιας χώρας;
Καλούμε εδώ και τώρα τον Λουκά Παπαδήμο να πάψει να κρύβεται στο
Μαξίμου και να πάρει θέση για το φασιστικό χαράτσι της ΔΕΗ που
εμπνεύστηκε ο Βενιζέλος.
Καλούμε τέλος τον Αντώνη Σαμαρά να πάψει να εκτίθεται και προσωπικά
πλέον με το να στηρίζει αυτή την άθλια συγκυβέρνηση με τους γκαφατζήδες
υπουργούς του.
Σε
διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας με αφορμή δημοσιεύματα για δάνεια που
λάμβαναν τα πολιτικά κόμματα με εγγύηση την κρατική επιχορήγηση,
προχωρά ο επικεφαλής του Τμήματος Οικονομικού Εγκλήματος, Γρηγόρης
Πεπόνης Ο αρμόδιος Εισαγγελέας, που...
θα αναλάβει την υπόθεση, αναμένεται μεταξύ άλλων να εξετάσει αν τα
δάνεια που παραχωρούσαν οι Τράπεζες προς τα κόμματα, χωρίς καν να
γνωρίζουν αν η κρατική επιχορήγηση θα υπήρχε και του χρόνου, ήταν
επισφαλή.
- Κορυφώνεται η ευρωπαική κρίση χρέους - Καταστροφικές δημοπρασίες σε Ιταλία και Βέλγιο
- Financial Times : Έρχεται κατακλυσμιαίο γεγονός, Μεγάλο Κραχ και Πόλεμος;
- Διαβάστε την ομιλία του Πολωνού υπουργού Εξωτερικών στο Βερολίνο - Σκόπιμα καλλιεργεί ''κλίμα'';
- Der Spiegel : Η Ευρωπαική ήπειρος βυθίζεται στην Άβυσσο
- Ένα δισεκατομμύριο οι πεινασμένοι – Κάθε δευτερόλεπτο και ένας νεκρός
Όταν
πριν μερικές ημέρες ο Σαρκοζί προειδοποιούσε πως τυχόν κατάρρευση του
ευρώ θα άνοιγε τις πύλες της Κολάσεως, δηλαδή του Πολέμου, πολλοί
βιάστηκαν να τον κατακρίνουν ως κινδυνολόγο που γίνεται κήνσορας της
καταστροφής για να εξυπηρετήσει τα σχέδια του και τα συμφέροντα της
Γαλλίας.
Την απάντηση την δίνουν όμως οι εξελίξεις.
Εχθές, συμβολικά από την καρδιά της Γερμανίας, το Βερολίνο, ο Πολωνός
υπουργός Εξωτερικών, συμπλήρωσε τον Γάλλο Πρόεδρο εξομολογούμενος :
''Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού.Μάλλον είμαι ο πρώτος ΥΠΕΞ της
Πολωνίας στην ιστορία που εκστομίζει κάτι τέτοιο, αλλά το λέω''.
Και σήμερα το πρωί, δύο κολοσσιαία μέσα ενημέρωσης ''κρέμασαν'' σε
τίτλους τον Πόλεμο, που η γενιά μας δεν έχει ζήσει και γνωρίζει από
διηγήσεις του παππού και της γιαγιάς.
Αν ήταν ένα θα μπορούσαμε εύκολα να σκεφτούμε πως επιδιώκει ωφέλη μέσω
επικοινωνιακών τακτικών. Όμως είναι δύο και έχουν αντικρουόμενα
συμφέροντα.
Πως εξηγούνται όμως όλα αυτά;
Μονολεκτικά, ευρώ είναι η λέξη που ψελλίζουν διεθνείς αναλυτές.
Στις ιστορικές στιγμές που ζούμε μέλλει να αποδειχθεί η βιωσιμότητα του κοινού ευρωπαικού νομίσματος.
''Γεννιέται λύση'' χαρακτηρίζουν κάποιοι το ''κατασκεύασμα'' της Ευρώπης
των 3 ταχυτήτων και του κλειστού club, που προωθούν οι Γερμανοί και
σέρνουν από πίσω τους λαχανιασμένους Γάλλους.Έχουν μία λογική, το νέο
σχήμα που ευαγγελίζονται θα δρα πολύ γρήγορα, χωρίς γραφειοκρατικές
αγκυλώσεις, με απόλυτη επίγνωση ποιός, η Καγκελαρία δηλαδή, είναι το
αφεντικό.
''Γεννιέται τέρας'' απαντούν κάποιοι άλλοι που προτάσσουν μία σκέψη που
δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει εύκολα, ότι δηλαδή το νέο ευρωπαικό
σχήμα θα στερείται οποιασδήποτε νομομοποίησης αφού πέρα της Γερμανίας,
όλα τα υπόλοιπα κράτη θα καλούνται απλά να υπογράφουν και να εκτελούν
εντολές.
Οι οπαδοί αυτής της άποψης θεωρούν πως αν επικυρωθούν τα γερμανικά
σχέδια, ως αντίδραση, θα φουντώσουν ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις και
πρακτικές σε κάθε άκρη της ηπείρου μας και θυμίζουν με νόημα πως
φτάσαμε στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Για προσθέστε στο πάζλ τον ΟΟΣΑ που προειδοποιεί-κραυγάζει πως η Ευρώπη βυθίζεται σε ύφεση.
Δείτε εκτός από τα νούμερα που πιέζουν τους οικονομολόγους και αυτή με
τη σειρά τους τους πολιτικούς, πως υπάρχουν και οι άνθρωποι που πιέζουν
τις εξελίξεις.
Σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο
είναι οι άνθρωποι που ΠΕΙΝΑΝΕ, και κάθε ένα δευτερόλεπτο πεθαίνει και
ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ από πείνα.Δεν αφορά πια μόνο την Αφρική το πρόβλημα, αν
δεν το ξέρετε μια βόλτα στη γειτονιά σας θα σας διαφωτίσει.
Και κυνικά κάποιοι δεν σκέφτονται πως να τους βοηθήσουν τους πεινασμένους, αλλά πως να τους συγκρατήσουν.
Γίνεται όμως αυτό;
Διαβάστε όλο το άρθρο των Financial Times με τίτλο ''Η βαριά σκιά του ΄30 πάνω από την Ευρώπη''
Θα μπορούσε η κατάσταση να γίνει κακή; Εννοώ πολύ κακή –όπως λέμε Μεγάλο
Κραχ ή παγκόσμιος πόλεμος; Ένα κατακλυσμιαίο γεγονός από εκείνα που η
γενιά μου έμαθε να πιστεύει ότι ανήκουν μόνο στα βιβλία Ιστορίας;
Το βέβαιο είναι ότι στην Ευρώπη πλανάται ένα κακό προαίσθημα. Σε ομιλία
του στο Βερολίνο χθες, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών κ. Radoslaw
Sikorski, προειδοποίησε: «Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού… Μάλλον
είμαι ο πρώτος ΥΠΕΞ της Πολωνίας στην ιστορία που εκστομίζει κάτι
τέτοιο, αλλά το λέω: Φοβάμαι την γερμανική ισχύ λιγότερο απ’όσο αρχίζω
να φοβάμαι την γερμανική απραξία.»
Ο Γάλλος πρόεδρος κ. Sarkozy είπε πρόσφατα: «Αν το ευρώ ξετιναχτεί, θα
ξετιναχτεί η Ευρώπη. Είναι η εγγύηση για ειρήνη σε μια ήπειρο που έχει
ζήσει φριχτούς πολέμους».
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συχνά υποκύπτουν στην πρόκληση του τρόπου που
προκαλεί η απειλή πολέμου, για να αντλήσουν υποστήριξη στο αγαπημένο
τους ευρωπαϊκό έργο. Σε ομαλές εποχές, ελάχιστοι Ευρωπαίοι παίρνουν στα
σοβαρά τέτοιες κουβέντες.
Αντιθέτως μάλιστα, οι κουβέντες για πόλεμο ακούγονται εντελώς αφύσικες
σε ανθρώπους που μεγάλωσαν στην πλούσια, ειρηνική δυτική Ευρώπη. Εχω
ζήσει όλη την ζωή μου σε έναν κόσμο όπου, ανεξάρτητα από τα πάνω και τα
κάτω του, τα πράγματα κυλούσαν όλο και καλύτερα. Ο ναζισμός ηττήθηκε,
δικτατορίες έπεσαν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, η σοβιετική
αυτοκρατορία κατέρρευσε, το απαρχάιντ έληξε στη Νότιο Αφρική.
Η ειρήνη και η ευμάρεια έγιναν ο κανόνας για την γενιά μου στην Δύση.
Ήταν εύκολο να ξεχαστεί ότι αυτό το γεγονός μας απομόνωνε από τον
υπόλοιπο κόσμο. Διαβάζοντας ένα βιβλίο που έγραψε πρόσφατα ο Κινέζος
ακαδημαϊκός κ. Yan Xuetong, με συνεπήρε μια φράση: «Στην διάρκεια της
πολιτιστικής επανάστασης, βλέπαμε συχνά ανθρώπους να πεθαίνουν από το
ξύλο, οπότε κάπου αποκτήσαμε μια ανοσία με το θέμα».
Ωστόσο, τα τελευταία 30 χρόνια, η ελπίδα για ειρήνη, ευμάρεια και έναν
λογικό βαθμό άνεσης, μεταδόθηκε πέρα από τις προνομιακές περιοχές της
Δύσης. Την Κίνα της Πολιτιστικής Επανάστασης διαδέχτηκε η Κίνα των
εμπορικών κέντρων και των εργοστασίων. Η Ινδία της Μητέρας Τερέζας
αντικαταστάθηκε εν μέρει από την Ινδία της επανάστασης της Πληροφορικής.
Η παγκοσμιοποίηση έκανε τον πλανήτη να δείχνει πιο ασφαλής και πιο
ομογενής, καθώς οι νέες μεσοαστικές τάξεις της Ασίας και της ανατολικής
Ευρώπης υιοθετούσαν τις ανέσεις και τις αξίες του καπιταλισμού. Η
παγκόσμια ειρήνη, που στην ψυχροπολεμική περίοδο εξαρτιόταν, όπως
έδειχνε, από τα πυρηνικά όπλα, έμοιαζε πια να επαφίεται στο διεθνές
εμπόριο και τον κοινό εναγκαλισμό του καταναλωτισμού.
Μέχρι την παγκόσμια οικονομική κρίση, οι κουβέντες που ακούγονταν στο
τραγούδι της προεκλογικής εκστρατείας του Tony Blair το 1997, έδειχναν
να πιάνουν το πνεύμα της εποχής: «Μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν τα
πράγματα».
Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, ανακαλύψαμε ότι τα
πράγματα μπορούν σίγουρα να γίνουν χειρότερα. Το θέμα είναι: Πόσο
χειρότερα;
Ο κίνδυνος σοβαρής οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη είναι μεγάλος. Οι
απειλές για χρεοκοπίες κρατών και διάλυση του ευρώ αυξάνονται –και μαζί
τους αυξάνονται οι απειλές κατάρρευσης τραπεζών, κοινωνικού πανικού,
βαθιάς ύφεσης και μαζικής ανεργίας. Κάτι σαν την σύγχρονη εκδοχή του
Μεγάλου Κραχ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σύνολο, είναι η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη
–οπότε το οικονομικό χάος αναπόφευκτα θα έχει παγκόσμιες επιπτώσεις. Θα
παγώσει το εμπόριο και θα απειλήσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό
σύστημα.
Το μάθημα του Μεγάλου Κραχ του ’30 είναι ότι η παγκόσμια ύφεση
αποδυναμώνει τις δημοκρατίες, προκαλεί αύξηση ριζοσπαστικών νέων
πολιτικών δυνάμεων και, εντέλει, κλιμακώνει τον κίνδυνο διεθνούς
σύρραξης.
Σε μια σύγχρονη εκδοχή της δεκαετίας του 1930, θα βλέπαμε μια νέα γενιά
εθνικιστών πολιτικών να ανέρχεται στην Ευρώπη, μέσα σε περιβάλλον
οικονομικού χάους και διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εντάσεις θα
αυξάνονταν και εκτός της Ευρώπης, καθώς η διεθνής οικονομία θα
χειροτέρευε. Οι αλλαγές στις ισορροπίες δυνάμεων με την Ασία θα
επιταχύνονταν, με την ανερχόμενη Κίνα να αντιμετωπίζει μια αποδυναμωμένη
Αμερική. Στην Κίνα όσο και στην Αμερική, ο εθνικισμός και ο
προστατευτισμός θα αύξαναν την επιρροή τους λόγω της οικονομικής κρίσης.
Αυτά τα σενάρια δεν είναι απίθανα. Ωστόσο, παρά τους παραλληλισμούς, και
πάλι εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι επιστρέφουμε στο ’30. Και υπάρχουν
τρεις βασικοί λόγοι για τους οποίους πιστεύω ότι μάλλον θα γλιτώσουμε.
Πρώτον, είναι η ίδια η γνώση για το τι πήγε στραβά 80 χρόνια πριν, ίσως
βοηθήσει τους πολιτικούς να αποφύγουν τα ίδια λάθη. Η επίμονη έμφαση
της Κίνας στην ανάγκη μιας «ειρηνικής ανέλιξης» οφείλεται σε ένα βαθμό
στην γνώση των φριχτών σφαλμάτων που έκανε η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας.
Δεύτερον, υπάρχει το λογικό επιχείρημα ότι τα 66 χρόνια ειρήνης ανάμεσα
στις μεγάλες δυνάμεις και τα αναπτυσσόμενα έθνη από το 1945, είναι το
αποτέλεσμα της προόδου του πολιτισμού μάλλον, παρά ένα τυχερό γύρισμα
στον κύκλο της παγκόσμιας ιστορίας. Στο βιβλίο του “The Better Angels of
Our Nature”, ο κ. Steven Pinker του Πανεπιστημίου του Harvard,
ισχυρίζεται ότι το ανθρώπινο γένος γίνεται όλο λιγότερο πολεμόχαρο και
ότι «σήμερα ίσως ζούμε στην πιο ειρηνική περίοδο της ανθρώπινης
ιστορίας».
Τέλος, ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει ως σημείο αναφοράς ένα πολύ υψηλότερο
επίπεδο αφθονίας απ’όσο στο ’30. Σε ένα οικονομικό κραχ, ο κόσμος
μπορεί και πάλι να χάσει τις αποταμιεύσεις, τη δουλειά και το σπίτι
του, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να πέσει σε απόλυτη ένδεια. Ως εκ
τούτου, ίσως είναι λιγότερο επιρρεπής σε πολιτικό φονταμενταλισμό. Η
οικονομία της Λετονίας συρρικνώθηκε 18% το 2009 αλλά στις πρόσφατες
εκλογές αναδείχθηκαν στην εξουσία δύο κεντρώα κόμματα. Στην Ισπανία η
ανεργία είναι ήδη πάνω από 22% και πάνω από 45% μεταξύ των νέων, όμως
τις πρόσφατες εκλογές κέρδισε ένα κεντροδεξιό κόμμα.
Οπότε, αν και ο κίνδυνος σοβαρής οικονομικής κρίσης είναι πολύ
πραγματικός, δεν πιστεύω ότι κινδυνεύουμε να κυλήσουμε σε πόλεμο. Όμως,
ίσως αυτό οφείλεται απλώς στην έλλειψη φαντασίας κάποιου που ήταν
αρκετά τυχερός ώστε να μεγαλώσει σε μια εποχή απαράμιλλης ειρήνης και
αφθονίας.
Οι Financial Times φιλοξενούν άρθρο του υπουργού Εξωτερικών της
Πολωνίας Radoslaw Sikorski, που ουσιαστικά είναι όσα υποστήριξε στην
ομιλία του στο Βερολίνο.
''Η Γερμανία δεν είναι θύμα της ασωτίας των άλλων
Η διάσπαση της ευρωζώνης θα προκαλέσει κρίση με διαστάσεις Αποκάλυψης,
που θα ξεπεράσουν το χρηματοοικονομικό μας σύστημα. Από τη στιγμή όπου
θα επικρατήσει η λογική "ο καθένας ας σώσει το τομάρι του", πώς θα
μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι θα λειτουργήσουμε όλοι με τον κοινοτικό
τρόπο και πώς θα αντισταθούμε στον πειρασμό να παρέμβουμε και σε άλλους
τομείς όπως το εμπόριο;
Θα ήθελε πραγματικά κάποιος "να ποντάρει στη μάνα" ότι θα επιβιώσει ο
θεμέλιος λίθος, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τη διάσπαση της ευρωζώνης; Τα
άσχημα διαζύγια, άλλωστε, είναι πιο συχνά από ό,τι τα συναινετικά.
Εάν δεν θέλουμε να κινδυνεύσουμε με μερική αποσύνθεση της Ε.Ε., τότε το
δίλημμα είναι τόσο απόλυτο όσο είναι και για τις ομοσπονδίες: βαθύτερη
ενοποίηση ή κατάρρευση. Τα βήματα προς μεγαλύτερη δημοσιονομική
πειθαρχία των χωρών-μελών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι υπουργοί
Οικονομικών, κατά την κατάρτιση των εθνικών προϋπολογισμών, θα πρέπει να
δείξουν τα βιβλία τους και στους εταίρους τους. Τα μέλη της ευρωζώνης
που παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα πρέπει να
αντιμετωπίσουν κυρώσεις που θα είναι σχεδόν αδύνατον να μπλοκάρουν. Οι
αρχές αυτές δεν πρέπει να παρουσιαστούν ως κοινοτικές οδηγίες, αλλά ως
νέοι κανόνες.
Επίσης, καθώς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταρτίζει νέους κανόνες, θα πρέπει
να καταστήσει και την ΕΚΤ σωστή κεντρική τράπεζα, ύστατο δανειστή, που
θα υποστηρίζει την αξιοπιστία όλης της ευρωζώνης. Χρειάζονται, όμως,
περισσότερα.
Είναι κρίσιμο να διατηρήσουμε τη συνοχή ανάμεσα στην ευρωζώνη και στα
υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε. Αντί να οργανώνουμε ξεχωριστές συνόδους για τη
ζώνη του ευρώ ή αποκλειστικές συναντήσεις των υπουργών Οικονομικών,
μπορούμε να συνεχίσουμε την πρακτική που ισχύει και σε άλλα ευρωπαϊκά
φόρα, όπου μπορούν όλοι να παρευρίσκονται, αλλά δικαίωμα ψήφου θα έχουν
μόνο τα μέλη.
Κρίσιμο θέμα είναι εάν η Βρετανία, αυτό το τόσο σημαντικό μέλος της
Ε.Ε., μπορεί να στηρίξει τις μεταρρυθμίσεις. Η κατάρρευση της ευρωζώνης
θα μπορούσε να πλήξει σημαντικά τη βρετανική οικονομία. Το συνολικό
χρέος των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και του κράτους στη Βρετανία
ξεπερνά το 400% του ΑΕΠ. Είναι τόσο σίγουρο το Λονδίνο ότι οι αγορές θα
το στηρίξουν;
Εμείς θα προτιμούσαμε να γίνει μέλος η Βρετανία. Εάν, όμως, δεν μπορεί,
τότε ας επιτρέψει σε εμάς να προχωρήσουμε. Και σας παρακαλώ, εξηγήστε
στον βρετανικό λαό ότι οι ευρωπαϊκές αποφάσεις δεν είναι διαταγές των
Βρυξελλών, αλλά αποτέλεσμα συμφωνιών στις οποίες ελεύθερα συμμετέχετε.
Η Πολωνία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διάσωση της Ευρώπης. Τα
τελευταία 4 χρόνια, η συνολική αύξηση του ΑΕΠ ήταν της τάξεως του 15,4%.
Ο μέσος όρος στην Ε.Ε. ήταν -0,4%. Σε όσους θέλουν να διασπάσουν την
Ευρώπη απαντώ: μήπως θα ήταν καλύτερα να προχωρήσουμε στη φυσική
διάσπαση των χωρών της Ευρώπης που αναπτύσσονται και εκείνων που δεν
αναπτύσσονται; Σας προειδοποιώ, όμως: πλέον δεν θα συμμορφώνονται όλοι
με τα στερεότυπα. Ήμασταν μία από τις πρώτες χώρες που θέσαμε στο
Σύνταγμά μας άρθρο για το φρένο χρέους και δεν επαναπαυόμαστε στις
δάφνες μας.
Όταν θα λήξει η θητεία αυτού του κοινοβουλίου, η Πολωνία θα πληροί τα
κριτήρια για να γίνει μέλος της ευρωζώνης. Κι αυτό γιατί θέλουμε να
ευδοκιμήσουμε. Και σκοπεύουμε να γίνουμε μέλος της ευρωζώνης. Αλλά
έχουμε πολλά να ζητήσουμε από τη Γερμανία.
Ζητούμε από το Βερολίνο να παραδεχθεί ότι έχει ευνοηθεί περισσότερο από
οποιονδήποτε άλλο από την τρέχουσα διευθέτηση των πραγμάτων και ότι,
κατά συνέπεια, έχει τη μεγαλύτερη υποχρέωση να τη διατηρήσει. Όπως
γνωρίζει πολύ καλά και η ίδια, η Γερμανία δεν είναι το αθώο θύμα της
ασωτίας των άλλων. Επιπλέον, όπως θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα από
οποιονδήποτε άλλον, παραβίασε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και
οι τράπεζές της ριψοκίνδυνα αγόραζαν επίφοβα ομόλογα.
Καθώς οι επενδυτές ρευστοποιούν τα ομόλογα των χωρών που έχουν βρεθεί
στο στόχαστρο και στρέφονται στην ασφάλεια, το κόστος δανεισμού της
Γερμανίας έχει μειωθεί σε χαμηλότερο επίπεδο από ό,τι θα ήταν υπό
κανονικές συνθήκες. Εάν, όμως, οι γειτονικές οικονομίες της Γερμανίας
βαλτώσουν ή καταρρεύσουν, τότε θα υποφέρει και η ίδια.
Η αποστροφή της στον πληθωρισμό είναι κατανοητή. Θα πρέπει, ωστόσο, να
εκτιμήσει ότι ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι πλέον πολύ μεγαλύτερος. Ο
Juergen Habermas, πολύ σοφά είπε: «Εάν καταρρεύσει το ευρωπαϊκό
οικοδόμημα, τότε κανείς δεν ξέρει πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να
φτάσουμε πάλι στο status quo. Θυμηθείτε τη γερμανική επανάσταση το 1848:
όταν κατέρρευσε, χρειαστήκαμε 100 χρόνια για να φτάσουμε σε κάποιο
επίπεδο δημοκρατίας».
Τι θεωρώ -ως υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας- μεγαλύτερη απειλή για την
ασφάλεια και την ευημερία της χώρας; Όχι την τρομοκρατία και σίγουρα
όχι τα γερμανικά τανκς. Ούτε καν τους ρωσικούς πυραύλους, που ο Πρόεδρος
Dmitry Medvedev μόλις απείλησε ότι θα αναπτύξει στα σύνορα της Ε.Ε. Η
μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια της Πολωνίας θα ήταν η κατάρρευση
της ευρωζώνης.
Ζητώ από τη Γερμανία, για το δικό της συμφέρον και για το δικό μας, να
βοηθήσει την ευρωζώνη να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει. Κανένας άλλος δεν
μπορεί να το κάνει. Πιθανότατα είμαι ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών στην
Ιστορία της Πολωνίας που το δηλώνει: φοβάμαι λιγότερο τη γερμανική
ισχύ από ό,τι αρχίζω να φοβάμαι τη γερμανική αδράνεια. Έχετε γίνει το
απολύτως αναγκαίο έθνος της Ευρώπης. Δεν μπορείτε να αποτύχετε στην
ηγεσία. Αυτό δεν σημαίνει να κυριαρχήσετε, αλλά να ηγηθείτε των
μεταρρυθμίσεων.
Δεν υπάρχει τίποτα αναπόφευκτο στην εξασθένηση της Ευρώπης. Βρισκόμαστε,
όμως, στα πρόθυρα του γκρεμού. Είναι η πιο τρομακτική στιγμή κατά τη
διάρκεια της υπουργικής μου θητείας. Οι μελλοντικές γενιές θα μας
κρίνουν γι' αυτά που θα κάνουμε, όχι γι' αυτά που δεν θα κάνουμε. Είτε
θα θέσουμε τις βάσεις για ένα σταθερό μέλλον είτε θα φυγοπονήσουμε και
θα συγκατανεύσουμε στην εξασθένηση.''
Τις
πλέον ζοφερές εκτιμήσεις για την προοπτική όχι μόνο της ευρωπαϊκής,
αλλά συνολικά της παγκόσμιας οικονομίας παρουσιάζει στην τελευταία της
έκθεση για το 2012 η Citigroup.
Σε
ειδικό report με τίτλο “Global Economic Outlook and Strategy -
Prospects For Economies And Financial Markets In 2012 And Beyond” ο
επικεφαλής οικονομολόγος της Citi κ. Willem Buiter ούτε λίγο, ούτε πολύ
υποστηρίζει πως μέσα στον επόμενο χρόνο θα χρεοκοπήσουν Ελλάδα και
Πορτογαλία, θα υποβαθμιστεί η πιστοληπτική αξιολόγηση Αυστρίας, Βελγίου,
Ιταλίας, Γαλλίας και Ισπανίας, ενώ θα ακολουθήσει, σε ορίζοντα 2 ετών, η
υποβάθμιση των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας!.
Στην
ίδια έκθεση που συναγωνίζεται σε … καταστροφολογικά σενάρια κι αυτούς
ακόμα τους χρησμούς του διάσημου Νουριέλ Ρουμπινί, περιγράφονται
«πολιτικοί κίνδυνοι που θα ενταθούν το 2012 και εκλογικές αναμετρήσεις
σε μερικές από τις μεγαλύτερες οικονομίες», ενώ καταγράφονται και
«γεωπολιτικές ανησυχίες για τις χώρες της Μέσης Ανατολής, της Βορείου
Αφρικής και της Ασίας».
Στον
αντίποδα οι αναλυτές της Citigroup εκτιμούν πως η ευρωπαϊκή νομισματική
ένωση δεν θα διαλυθεί, ενώ η ΕΚΤ θα μειώσει τα επιτόκια στο 0,5% το
2012.
Πάντως ο ρυθμός ανάπτυξης για την Ευρώπη θα είναι αρνητικός κατά 1,2% το 2012.
Ειδικότερα
για την Ελλάδα, η Citigroup εκτιμά πως η ελληνική οικονομία θα
παραμείνει σε καθεστώς ύφεσης και το 2012 και το 2013 έως και 2015 (!),
ενώ «βλέπει» και αυξημένη την πιθανότητα απόσχισης από τη ζώνη του ευρώ
…
Από τις αρχές του 2012 θα ξεκινήσει στη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία
τμηματικά η παράδοση των νέων μαχητικών αεροσκαφών. Σύμφωνα με πηγές της
rian.ru πρόκειται για περίπου δέκα Su-34, δέκα Su-25SM και
αδιευκρίνιστο αριθμό Su-35S. Ο συνολικός αριθμός των νέων αεροσκαφών
υπολογίζεται να φτάσει τα ενενήντα μαχητικά.
Nov. 11 (Bloomberg) — Miranda Xafa, senior investment strategist at IJ
Partners and an ex-board member for Greece at the International Monetary
Fund, talks about Lucas Papademos, who will be sworn in as prime
minister of a Greek unity government today. She speaks from Athens with Owen Thomas on Bloomberg Television’s “On the Move.” (Source: Bloomberg) Δείτε το βίντεο εδώ:http://bloom.bg/siJZrJ
ANTI-MASONIAΟι
ερωτήσεις και επερωτήσεις στη Βουλή για το ποιος στοιχημάτησε στη
πτώχευση της Ελλαδας ,ποιος αγόρασε τα CDS του ΤΤ,ποιος κέρδισε 26 δις
ευρώ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΑΡΑΝΟΜΑ
ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ. Οι ίδιοι πόνταραν και κέρδισαν απο το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ....... Απολαύστε τώρα την ψήφο εμπιστοσύνης των αγορών ΟΧΙ όμως των ΕΛΛΗΝΩΝ.
Το
ALTER παρασύρει όπως φαίνεται και το STAR CHANNEL.Μόλις μία μέρα πριν
καταβληθεί η μισθοδοσία στο προσωπικό ανακοινώθηκε πως το κανάλι δεν
έχει ρευστό για να πληρώσει.Η επίσημη δικαιολογία είναι πως...
οι τράπεζες δεν σπάνε τις επιταγές των διαφημιστικών εταιριών ,αφού
υπαρχει το προηγούμενο του ALTER που τις έβαλε μέσα.Το άσχημο για τους
εργαζόμενους είναι πως δεν τους είπαν πότε θα τους πληρώσουν.Το άφησαν
ανοιχτό λέγοντας "την άλλη εβδομάδα και αν...".Τώρα σε ότι αφορά τη
δικαιολογία του καναλιού,που τα ρίχνει στις τράπεζες,η μισθοδοσία
γίνεται μέσω της τράπεζας Πειραιώς στην οποία όμως φαίνεται να είναι
μέτοχος μέσω χρηματιστηρίου η οικογένεια Βαρδινογιάννη.Δηλαδή η μία
εταιρία (τράπεζα), δεν καλύπτει τις ανάγκες ρευστότητας της άλλης (STAR)
και ας είναι και οι δύο των ιδίων συμφερόντων.Και καλά αυτό να
ακούγεται σε κάποιους λογικό αφού μιλάμε για δύο διαφορετικές
επιχειρήσεις.Να υποθέσουμε ότι το ίδιο πρόβλημα ρευστότητας θα
αντιμετωπίσουν άμεσα και τα άλλα κανάλια MEGA,ALPHA και ΑΝΤ1 αφού με
επιταγές των ίδιων διαφημιστικών εταιριών πληρώνουν και αυτά;Εντύπωση
πάντως στους εργαζόμενους προκάλεσε το γεγονός ότι, δεν ενημερώθηκαν από
την διοίκηση αλλά από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων και συγκεκριμένα
των δημοσιογράφων.Ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο κ.Πάνος Κυριακόπουλος τους
βομβάρδιζε με email για να τους πείσει πως πρέπει να δεχτούν μειώσεις
μισθών ή πως έχει δίκιο στην κόντρα που έχει ανοίξει με την ΕΤΙΤΑ
τονίζοντας πάντα προς τους εργαζόμενους "να μην φέρουν την κρίση στο
σπίτι τους".Τώρα όμως , σε μια τόσο σοβαρή κατάσταση ,μέχρι στιγμής ,δεν
έχει μεφανιστεί."Άφησε μάλιστα στο σκοτάδι" ακόμη και τον διευθυντή
ενημέρωσης του σταθμούς Σταμάτη Μαλέλη, οποίος μιλώντας στους
εργαζόμενους είπε, πως και αυτός ενημερώθηκε πριν από λίγο.
Πολλοί πάντως από τους εργαζόμενους πιστεύουν, πως η οικογένεια
Βαρδινογιάννη δεν έχει ενημερωθεί και πως αυτή είναι μια κίνηση της
διοίκησης του σταθμού ,προκειμένου να πιέσει για να περάσουν κάποιες
απολύσεις που θέλει να κάνει, για να μειώσει τα έξοδα.Εξάλλου η
οικογένεια Βαρδινογιάννη είναι παγκοσμίως γνωστή τόσο για την
ρευστότητά της όσο και για την φερεγγυότητά της και την αλληλεγγύη που
δείχνει απέναντι στους εργαζόμενους που απασχολεί στις επιχειρήσεις της.
Γι αυτό άλλωστε και οι εργαζόμενοι στο STAR το καλοκαίρι που πέρασε
δέχτηκαν οικειοθελώς και χωρίς να "ανοίξει μύτη" μειώσεις στους μισθούς
τους, που μεσοσταθμικά κυμάνθηκαν στο 15%
Ένα
μήνυμα στην Νέα Δημοκρατία στέλνει μέσω Twitter o Πάνος Καμμένος. Ο
βουλευτής ο οποίος πρόσφατα διεγράφη από την κοινοβουλευτική ομάδα αλλά
όχι και από το κόμμα, εκνευρισμένος...
προφανώς με κάποιο πρόσωπο μέσα στο κόμμα, γράφει
«ΠΡΟΣ ΣΥΓΓΡΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Η ΛΑΣΠΗ ΜΕ ΛΙΟΛΙΟΥΣ... ΕΙΜΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗ
ΣΥΓΓΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΔ. Η ΛΑΣΠΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΔΕΝ ΚΤΙΖΕΙ.»
Αναμένονται αντιδράσεις από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας καθώς ο
βουλευτής προφανώς θεωρεί ότι κάποιοι στο κόμμα επιχειρούν να του
πετάξουν λάσπη ενόψη των προσεχών εκλογών.
Τις τελευταίες ημέρες παρατηρώ μια σημαντική αποκλιμάκωση της τιμής των καυσίμων.
Περίμενα ότι κάποιος θα είχε ασχοληθεί με το θεμα. Να εξηγήσω η τιμή του
brent είναι σταθερή γύρω στα 110USD κατά τι ψηλότερα από τους
προηγούμενους μήνες και παράλληλα η ισοτιμία EUR/USD... σημαντικά χαμηλότερη άρα θα έπρεπε η τιμή της
βενζίνης να είναι υψηλότερη. Σκεφθείτε λοιπόν τι κέρδη έχουν βγάλει οι
εταιρείες με την ανοχή των αλητών προκειμένου να εισπράττουν
περισσότερους φόρους. Οσο πιο ψηλά τόσο πιο πολλοί φόροι. Εξάλλου αυτοί
δεν την πληρώνουν. Ο λαός ξυπνάει, το λαδι στο καντήλι σας τελειώνει. πηγη
Επιστολές
σε ευρωπαίους αξιωματούχους έστειλε ο Γ. Παπανδρέου, αφού επέστρεψε από
τις «δουλειές» που είχε ..στην Ευρώπη, με τους ..ευρωπαίους
αξιωματούχους!
Μάλιστα, απέστειλε δυο επιστολές, την πρώτη προς τους επικεφαλής του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωζώνης, της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και
την δεύτερη προς τους Ηγέτες των 26 κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman van Rompuy, η οποία
κοινοποιείται στους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωζώνης,
της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Εμάς μας έκαναν εντύπωση (το λέμε κόσμια) πολλά, αλλά σταθήκαμε σε
ένα σημείο της επιστολής Νο2: ”συχνά καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι
πρέπει να βελτιώσουμε τη δημοκρατική εποπτεία των οίκων αξιολόγησης, να
τύχουν ρύθμισης τα συμβόλαια CDS, να καταπολεμηθεί η κερδοσκοπία, να
αποκαλύψουμε τους φορολογικούς παραδείσους και να υπάρξει διαφάνεια στην
περίπτωσή τους, στην πράξη δεν το κατορθώσαμε.”
Τελικά έμαθε ο πρωθυπουργός τί είναι τα CDS, ή το γράφει γιατί το
είπε χθες η Fitch ότι είναι ανοιχτή σε επαναπροσδιορισμό του credit
event και το πρόσθεσε για να φαίνεται ενήμερος;
Αν έχετε κουράγιο διαβάστε τις δυο επιστολές! Επιστολή πρώτη:
Μετά την εκλογική νίκη το 2009, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της οποίας
ηγήθηκα, ανέλαβε να επιτελέσει το εξαιρετικά δύσκολο καθήκον να
αντιμετωπίσει μια τεράστια δημοσιονομική κρίση. Αυτή η κρίση έφερε την
Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά ολόκληρη η Ευρωζώνη αντιμετώπισαν μια
κατάσταση χωρίς προηγούμενο. Ποτέ στο παρελθόν κράτος-μέλος της
Ευρωζώνης δεν είχε αντιμετωπίσει τόσο σκληρές και φοβικές αντιδράσεις
των αγορών, κερδοσκοπικές επιθέσεις, την αναπάντεχη και παράλογη άνοδο
του κόστους δανεισμού. Η κατάσταση αυτή μεταφράστηκε σε μια δυσοίωνη
πραγματικότητα: η βιώσιμη εξυπηρέτηση του εθνικού χρέους της Ελλάδας
κατέστη αδύνατη.
Η Ελλάδα αποτέλεσε περίπτωση όπου δοκιμάστηκε η Ευρώπη και η Ευρωζώνη ως προς τη διαχείριση της κρίσης.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ακόμη
και αν αυτό έμοιαζε ως βραδεία διαδικασία για τα δεδομένα των αγορών,
συγκροτήσαμε έναν μηχανισμό υποστήριξης σε στενή συνεργασία με τους
θεσμικούς μας εταίρους και με τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Από κοινού διαμορφώσαμε ένα σχέδιο διάσωσης και προσαρμογής της Ελληνικής οικονομίας.
Το πρόγραμμα αυτό πέτυχε στο να αποφευχθεί η καταστροφή μιας
χρεοκοπίας, ενώ ταυτόχρονα διασφάλισε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην
Ευρωζώνη.
Η κοινή αυτή προσπάθεια και το πρόγραμμα δεν θα είχαν καταστεί δυνατά
αν δεν υπήρχε η αλληλεγγύη των Ευρωπαίων πολιτών και των Ευρωπαϊκών
Κοινοβουλίων και Κυβερνήσεων απέναντι στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων
των Κυβερνήσεων που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. Τούτο
εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως και θα ήθελα να το επαναλάβω για άλλη μια φορά.
Και βεβαίως, το πρόγραμμα αυτό δεν θα είχε καμιά πιθανότητα επιτυχίας
χωρίς τις πολλές θυσίες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν οι Έλληνες
πολίτες.
Επιθυμώ να επισημάνω το σημείο αυτό διότι το κύριο βάρος της κρίσης ανέλαβαν οι Ευρωπαίοι πολίτες.
Και αυτό έγινε πράξη όχι μόνο εξ ονόματος κάθε κράτους-μέλους
ξεχωριστά, αλλά επίσης και στο όνομα της επιβίωσης και της ισχύος της
Ένωσής μας και του κοινού μας νομίσματος.
Οι όροι του αρχικού προγράμματος βελτιώθηκαν τον Μάρτιο και στη
συνέχεια τον Ιούλιο του 2011, πριν καταλήξουμε στη κρίσιμη απόφαση του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26-27 Οκτωβρίου 2011.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου επιτεύχθηκαν πολλοί στόχοι,
τόσο στο πεδίο της δημοσιονομικής προσαρμογής, ιδίως υπό συνθήκες
συνεχιζόμενης και βαθειάς ύφεσης η οποία ξεκίνησε το 2008, όσο και στο
πεδίο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Βεβαίως, υπήρξαν καθυστερήσεις και προβλήματα λόγω του μεγέθους της
απαιτούμενης προσπάθειας, προβλήματα ικανότητας εφαρμογής, απουσίας
πολιτικής συναίνεσης που απαιτείται για την επιτέλεση μιας τέτοιας
αποστολής, ενώ υπήρξε και έντονη κακοφωνία παγκοσμίως όπως και εντός της
Ευρωζώνης αναφορικά με το τι θα έπρεπε να γίνει.
Εξαιτίας του μεγέθους και του εύρους των αλλαγών στην Ελλάδα, του
δυσχερούς διεθνούς περιβάλλοντος και των χρονικών περιορισμών του
προγράμματος μας, πίστευα πάντα σταθερά ότι μια κυβέρνηση που θα είχε
την ευρύτερη δυνατή στήριξη ήταν αναγκαία για την εκπλήρωση αυτής της
εθνικής προσπάθειας.
Για να επιτευχθεί αυτό, ήταν αναγκαίο είτε ένα δημοψήφισμα που θα
κινητοποιούσε την Ελληνική κοινωνία στο σύνολο της, είτε μια κυβέρνηση
που θα την στήριζε ένας ευρύτερος συνασπισμός κομμάτων,
συμπεριλαμβανομένου του κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης. Αυτό
κατέστησα και ιδιαιτέρως σαφές κατά τη διάρκεια των πρόσφατων συζητήσεών
που είχα στις Κάννες.
Παρά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία στο
Ελληνικό Κοινοβούλιο, ανέλαβα όλες τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες,
προκειμένου να συγκροτηθεί Κυβέρνηση συνεργασίας με τα κόμματα της ΝΔ
και του ΛΑΟΣ υπό την πρωθυπουργία του κ. Λουκά Παπαδήμου.
Ο σχηματισμός της νέας Κυβέρνησης επιτρέπει στη χώρα μας να
προχωρήσει στα απαραίτητα βήματα για την υλοποίηση της απόφασης της
26-27 Οκτώβριου, καθώς και των συναφών πολιτικών που οδήγησαν σε αυτή
την απόφαση και πηγάζουν από αυτή. Στηρίζουμε πλήρως την σημερινή
Κυβέρνηση στην υλοποίηση αυτών των καθηκόντων της. Πιστεύουμε ότι η
άμεση υλοποίηση του πακέτου αυτού εξυπηρετεί τα μέγιστα το συμφέρον του
Ελληνικού λαού και της Ευρωζώνης στο σύνολό της.
Περιττό να τονίσω ότι παραμένουμε δεσμευμένοι στην εφαρμογή των
πολιτικών του οικονομικού προγράμματος, όπως αυτές έχουν
επικαιροποιηθεί, και ότι προσβλέπουμε στη συνεργασία με τους θερμικούς
μας εταίρους, την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, για την προετοιμασία και
υλοποίηση του νέου τριετούς προγράμματος για το διάστημα 2012-2014, όπως
αποφασίστηκε στις 26-27 Οκτωβρίου. Αυτό και θα γίνει με τρόπο, ώστε να
τηρηθούν οι στόχοι τους οποίους συμφωνήσαμε στο πλαίσιο του πρώτου
προγράμματος.
Η πλήρης υλοποίηση των πολιτικών που έχουν αποφασιστεί, καθώς και της
απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26-27 Οκτωβρίου,
συμπεριλαμβανομένου και του νέου PSI, αναμένεται να μειώσει περαιτέρω το
δημοσιονομικό έλλειμμα, να δημιουργήσει πρωτογενή πλεονάσματα για πρώτη
φορά μετά το έτος 2002, και να μειώσει σημαντικά το δημόσιο χρέος.
Τα αποτελέσματα αυτά θα δημιουργήσουν μια εντελώς νέα πραγματικότητα
για την Ελλάδα, επιφέροντας μεγαλύτερη καινοτομία σε θέματα σχεδιασμού
πολιτικών, πιο αποτελεσματικές πολιτικές ανάπτυξης, επιχειρήσεις και
δομές πιο ανταγωνιστικές, όπως και μια οικονομία με τα απαραίτητα μέσα
και τη θεσμική δυνατότητα για να καταπολεμήσει τις ανισότητες, να
διασφαλίζει δικαιοσύνη και να ενισχύει την κοινωνική συνοχή.
Η Ελλάδα είναι χώρα με τεράστιες δυνατότητες. Η επένδυσή σας στην
Ελλάδα του σήμερα αποτελεί επένδυση σε μια βιώσιμη, διαφανή και δίκαιη
οικονομία για το αύριο. Αξίζει της εμπιστοσύνης των πολιτών σας και
συνδέεται με τις υψηλότερες προσδοκίες του Ελληνικού λαού. Επιστολή δεύτερη:
Απέστειλα σήμερα επιστολή προς τον Πρόεδρο του Eurogroup και τους
τρεις θεσμικούς μας εταίρους (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) με την οποία δηλώνω με σαφήνεια τη
δέσμευση του ΠΑΣΟΚ και της κοινοβουλευτικής μας πλειοψηφίας, προς τη νέα
πολυκομματική κυβέρνηση, τις πολιτικές του υφιστάμενου οικονομικού
προγράμματος, όπως αυτές έχουν επικαιροποιηθεί, την ετοιμότητα μας να
προχωρήσουμε άμεσα στη διαπραγμάτευση και τη συνακόλουθη εφαρμογή του
νέου προγράμματος για τα έτη 2012-2014, και βεβαίως τη δέσμευσή μας για
την υλοποίηση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26-27
Οκτωβρίου.
Ωστόσο, έκρινα σκόπιμο να απευθυνθώ σε εσάς για να επισημάνω κρίσιμα
σημεία καθώς και τα διδάγματα που αποκομίσαμε με βάση την εμπειρία των
δυο προηγουμένων ετών.
Δεν το κάνω για ιστορικούς λόγους, αλλά για να επισημάνω πιθανές
κινδύνους στο εγγύς μέλλον και οι οποίοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν
εμπόδιο στην επιτυχία μας, στην Ελλάδα, την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή
Ένωση συνολικά.
Η τεράστια δημοσιονομική κρίση που έφερε την Ελλάδα στο χείλος της
χρεοκοπίας ήταν χωρίς προηγούμενο, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για
την ίδια την Ευρωζώνη.
Ποτέ στο παρελθόν κράτος-μέλος της Ευρωζώνης δεν είχε αντιμετωπίσει
τόσο σκληρές και φοβικές αντιδράσεις των αγορών, κερδοσκοπικές
επιθέσεις, την αναπάντεχη και παράλογη άνοδο του κόστους δανεισμού. Η
κατάσταση αυτή μεταφράστηκε σε μια δυσοίωνη πραγματικότητα: η βιώσιμη
εξυπηρέτηση του εθνικού χρέους της Ελλάδας κατέστη αδύνατη.
Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια τριπλή αποτυχία:
- την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης της χώρας να διαχειριστεί με υπευθυνότητα τον προϋπολογισμό και την οικονομία της.
- την αποτυχία των θεσμών της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι ένα κράτος μέλος
τηρεί τους κανόνες του Μάαστριχτ, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα
βρισκόταν υπό δημοσιονομική επιτήρηση.
- την αποτυχία της Ευρωζώνης και της Ευρώπης συνολικά να προλάβουν τα
συστημικά προβλήματα του Ευρώ και ταυτόχρονα να ρυθμίσουν τις αγορές
και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ιδίως μετά την οικονομική κρίση του
2008.
Η Ελλάδα αποτέλεσε περίπτωση όπου δοκιμάστηκε η Ευρώπη και η Ευρωζώνη ως προς τη διαχείριση της κρίσης.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ακόμη
και αν αυτό έμοιαζε ως βραδεία διαδικασία για τα δεδομένα των αγορών,
συγκροτήσαμε έναν μηχανισμό υποστήριξης σε στενή συνεργασία με τους
θεσμικούς μας εταίρους και με τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Από κοινού διαμορφώσαμε ένα σχέδιο διάσωσης και προσαρμογής της Ελληνικής οικονομίας.
Το πρόγραμμα αυτό πέτυχε στο να αποφευχθεί η καταστροφή μιας
χρεοκοπίας ενώ ταυτόχρονα διασφάλισε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην
Ευρωζώνη.
Η κοινή αυτή προσπάθεια και το πρόγραμμα δεν θα είχαν καταστεί δυνατά
αν δεν υπήρχε η αλληλεγγύη των Ευρωπαίων πολιτών και των Ευρωπαϊκών
Κοινοβουλίων και Κυβερνήσεων απέναντι στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων
των Κυβερνήσεων που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. Τούτο
εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως και θα ήθελα να το επαναλάβω για άλλη μια φορά.
Και βεβαίως, το πρόγραμμα αυτό δε θα είχε καμιά πιθανότητα επιτυχίας
χωρίς τις πολλές θυσίες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν οι Έλληνες
πολίτες.
Επιθυμώ να επισημάνω το σημείο αυτό διότι το κύριο βάρος της κρίσης ανέλαβαν οι Ευρωπαίοι πολίτες.
Και αυτό έγινε πράξη όχι μόνο εξ ονόματος κάθε κράτους μέλους
ξεχωριστά αλλά επίσης και στο όνομα της επιβίωσης και της ισχύος της
ένωσής μας και του κοινού μας νομίσματος.
Η Ελλάδα κατάφερε να περιορίσει εντυπωσιακά το έλλειμμά της, παρά τα αντίθετο θόρυβο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Καμιά άλλη χώρα της Ευρωζώνης δεν έχει καταφέρει παρόμοια μείωση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο, όπως έχω δηλώσει κατ’ επανάληψη, το έλλειμμα και το χρέος ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Το βαθύτερο πρόβλημα, όπως δήλωσα, κατά την πρώτη μου ήδη συμμετοχή
σε συνάντηση του Συμβουλίου το 2009, ήταν η αναγκαιότητα διαρθρωτικών
μεταρρυθμίσεων.
Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύουν τη δυνατότητα της
Ελλάδας να αναπτύξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ώστε η ελληνική
οικονομία να μη βασίζεται σε δάνειες δυνάμεις, αλλά να γίνει
ανταγωνιστική, βιώσιμη καθώς και πιο δίκαιη, διαφανής, βασισμένη στους
κανόνες κράτους δικαίου όπου όλοι μοιράζονται εξίσου το βάρος ή τους
καρπούς της κοινωνίας.
Αν οι μεταρρυθμίσεις αυτές είχαν υλοποιηθεί νωρίτερα, δεν θα είχαμε
φτάσει σε αυτό το σημείο κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.
Επομένως βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια διπλή πρόκληση: τη μείωση του
ελλείμματος και ταυτόχρονα μεγάλες αλλαγές στην ελληνική νομοθεσία, τη
διοίκηση, τη διακυβέρνηση και τις οικονομικές δομές.
Αυτές οι δυο προτεραιότητες δεν ήταν πάντα πολιτικά συμβατές καθώς ο
πόνος των μεγάλων περικοπών περιόριζε το πολιτικό κεφάλαιο για
προσπάθεια πιο βαθιών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Εντούτοις, η Ελλάδα προχώρησε μπροστά με μια πιο φιλόδοξη ατζέντα μεταρρυθμίσεων, την πιο φιλόδοξη των τελευταίων 35 χρόνων.
Από τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος ως το άνοιγμα των
κλειστών επαγγελμάτων, από την πλήρη διαφάνεια στο δημόσιο τομέα και τις
κρατικές δαπάνες ως τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης και της
τοπικής αυτοδιοίκησης, για να περιοριστώ μόνο σε λίγα παραδείγματα
αλλαγών μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο ετών.
Μια αδυναμία την οποία επεσήμανα εξαρχής, και την οποία μόνο πρόσφατα
συνειδητοποίησε η τρόικα, αφορούσε το ζήτημα της υλοποίησης και
εφαρμογής. Αυτό δεν είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης. Αφορά πολύ
περισσότερο στην έλλειψη αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης να
φέρει σε πέρας καινοτόμες και ριζοσπαστικές αλλαγές σε τόσο σύντομο
χρονικό διάστημα.
Για αυτόν το λόγο η Ελλάδα ζήτησε και έλαβε τεχνική βοήθεια από τα κράτη-μέλη και τα Ευρωπαϊκά όργανα.
Με την πολύτιμη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και σε συντονισμό με
την Ελληνική Κυβέρνηση προχωρούμε τώρα γρήγορα στην ενίσχυση της
ικανότητας εφαρμογής των αλλαγών, σε κρίσιμους τομείς όπως για
παράδειγμα την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την ηλεκτρονική
διακυβέρνηση, τις ηλεκτρονικές προμήθειες για την ενίσχυση της
διαφάνειας και την χρηστή διακυβέρνηση, τον περιορισμό της
γραφειοκρατίας για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, την
αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και της κατάρτισης, τη μεταρρύθμιση
του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης που δεν είχε καταφέρει να
διασφαλίσει ένα αίσθημα κράτους δικαίου, την αναδιοργάνωση των πολιτικών
απασχόλησης, τη δημιουργία του κτηματολογίου, την αποτελεσματική
απορρόφηση των πόρων της ΕΕ, ώστε να στηρίξουμε την περιφερειακή
ανάπτυξη και τις Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις, την αξιοποίηση των
ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας περιουσίας για να εγγυηθούμε τη
δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδιωτικές εγχώριες και ξένες επενδύσεις
καθώς και τη μεταφορά τεχνογνωσίας.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι ιστορικών διαστάσεων και στο τέλος θα
αποτελέσουν την προμετωπίδα μιας νέας και ισχυρότερης Ελλάδας.
Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις περαιτέρω προϋποθέσεις για την επιτυχία του προγράμματος.
Καταρχήν, είναι η ενίσχυση του κράτους δικαίου σε όλη την Ελληνική
κοινωνία και στην διοίκηση. Είναι ειδικότερα, η δημιουργία ενός νέου
φορολογικού συστήματος, ο εκσυγχρονισμός της δικαιοσύνης, ώστε να
βοηθηθεί περισσότερο η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς και
των διαφόρων συμφερόντων που νιώθουν σήμερα την απώλεια των απαράδεκτων
προνομίων τους.
Επίσης, προϋπόθεση αποτελεί η αναδιάρθρωση των κοινωνικών υπηρεσιών
για τη γρήγορη αντιμετώπιση της ανεργίας, την κατάρτιση των νέων, των
γυναικών και των μεταναστών, την αποτελεσματική αντιμετώπιση της
αυξανόμενης φτώχειας, ώστε να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η κοινωνική
συνοχή σε αυτή τη μεταβατική φάση της οικονομίας μας.
Τρίτον, η δημοσιονομική πειθαρχία και λιτότητα αφ’ εαυτές δεν μπορούν
να επιλύσουν τα γενικότερα ζητήματα ανάπτυξης που αφορούν την ευρωζώνη.
Η δημοσιονομική υπευθυνότητα είναι απαραίτητη για όλα τα κράτη-μέλη.
Αλλά η δημοσιονομική λιτότητα από μόνη της δεν θα λύσει τα προβλήματά
μας.
Δεν είμαι υπέρ της άποψης να ρίξουμε χρήμα αδιακρίτως για να λυθεί το
πρόβλημα της ανάπτυξης καθώς αυτό είχε τις αντίθετες επιπτώσεις στην
περίπτωση της Ελλάδας.
Δεν τόνωσε την οικονομία μας, αλλά οδήγησε σε αύξηση της κατανάλωσης
και των εισαγωγών, σε μείωση της ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας
των ελληνικών προϊόντων, διόγκωσε τις δαπάνες, αύξησε τη σπατάλη και
τελικά διόγκωσε το χρέος. Έφερε μάλιστα την Ελλάδα σε ύφεση το 2008 και
το 2009.
Ωστόσο, αυτό που χρειάζεται είναι μια συστηματική στρατηγική ανάπτυξης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Μια ανταγωνιστική Ευρώπη σημαίνει επενδύσεις σε ποιότητα. Δεν
μπορούμε να ανταγωνιστούμε απλώς στη βάση των τιμών και των μισθών.
Επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια, πανευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας,
ευρυζωνικά δίκτυα, υποδομές μεταφορών, εκπαίδευση και καινοτομίες
ευρείας κλίμακας, θα ενοποιήσουν την αγορά μας, θα προσδώσουν συγκριτικά
μας πλεονεκτήματα στην ήπειρό μας και θα απελευθερώσουν στο μέγιστο
δυνατό βαθμό το δυναμικό των πολιτών μας και της βιομηχανίας μας. Η
επένδυση αυτή θα φέρει επίσης ξανά θέσεις εργασίας καθώς και νέα έσοδα
για τους προϋπολογισμούς μας.
Οι προϋπολογισμοί μας στην ΕΕ θα πρέπει να ενισχυθούν μέσω της
υιοθέτησης ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, φόρου
εκπομπών αεριών ρύπων και μέσω άλλων μέσων όπως τα ευρωομόλογα για
επενδύσεις.
Τα λεγόμενα Ομόλογα Σταθερότητας που προτείνει η Επιτροπή δε θα
σταθεροποιήσουν απλώς την ΕΕ έναντι των αγορών ομολόγων αλλά θα
μοχλεύσουν επίσης την ικανότητά μας να προσελκύσουμε ιδιωτικά ή εθνικά
κεφάλαια για επένδυση στο Ευρώ ως αποθεματικό νόμισμα όσο και για
επενδύσεις σε προγράμματα υποδομών.
Παράλληλα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά και τάχιστα την ανάγκη
καθιέρωσης δανειοδότη εσχάτης ανάγκης, ρόλο τον οποίο διαδραματίζουν σε
άλλες αναπτυγμένες χώρες οι κεντρικές τράπεζες.
Αυτό θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνολικής μας
στρατηγικής για να αντιμετωπίσουμε την τωρινή επιδεινούμενη κρίση του
ευρώ.
Αντλώντας από την εμπειρία μου των δύο τελευταίων ετών, θα συνηγορήσω επίσης στην ανάγκη για περισσότερη Ευρώπη, όχι λιγότερη.
Κατά την άποψή μου, αυτό περιλαμβάνει την ενίσχυση της ικανότητας
εποπτείας των κρατών–μελών, μια ισχυρότερη Ενωσιακή και οικονομική
διακυβέρνηση. Οι αντίστοιχες αποφάσεις μας στην κατεύθυνση αυτή ήταν
θετικές.
Δεν αρκεί όμως η εποπτεία των κρατών-μελών.
Κινηθήκαμε με βραδύτητα στην προσπάθεια της εποπτεία και
αναδιοργάνωσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ευρώπη, οπότε
σήμερα οι τράπεζές μας για άλλη μια φορά ‘παγώνουν’ μετά την κρίση του
2008. Έχουν καταστεί αδύναμες να χρηματοδοτήσουν την πραγματική
οικονομία, βαθαίνοντας περισσότερο την κρίση ανάπτυξης και χρέους.
Παρά το ότι, στις αποφάσεις μας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού
Συμβουλίου, συχνά καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να βελτιώσουμε τη
δημοκρατική εποπτεία των οίκων αξιολόγησης, να τύχουν ρύθμισης τα
συμβόλαια CDS, να καταπολεμηθεί η κερδοσκοπία, να αποκαλύψουμε τους
φορολογικούς παραδείσους και να υπάρξει διαφάνεια στην περίπτωσή τους,
στην πράξη δεν το κατορθώσαμε.
Έτσι, ενώ εποπτεύουμε τα κράτη-μέλη για την συμπεριφορά τους, αποδειχτήκαμε αδύναμοι σε αυτά τα άλλα μέτωπα.
Ωστόσο αυτό επηρέασε άμεσα την επιτυχία του μεταρρυθμιστικών
προγραμμάτων μας. Πρόδηλο παράδειγμα αυτό της φοροδιαφυγής. Στην Ελλάδα
φορολογούμε αυτούς που μπορούμε. Ωστόσο, εξαιτίας της ύπαρξης
φορολογικών παραδείσων στην Ευρώπη αλλά και ανά τον κόσμο, πολλοί είναι
εκείνοι που ξεφεύγουν από τις φορολογικές αρχές με αποτέλεσμα να χάνουμε
πολύτιμα έσοδα τα οποία ανήκουν στον Εληνικό λαό. Αυτό είναι άδικο αλλά
και υπονομεύει την επιτυχία μας.
Όσον αφορά τον τρόπο λήψης των αποφάσεών μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η
εμπειρία μου συνίσταται στο ότι απομακρυνθήκαμε σταθερά από την
κοινοτική μέθοδο κινούμενοι προς διακυβερνητική μέθοδο. Και από τη
διακυβερνητική μέθοδο τώρα κινηθήκαμε προς την κατεύθυνση της λήψης
αποφάσεων από μια ομάδα εκπροσώπων κάποιων οργάνων και θεσμών της ΕΕ και
ολίγων κρατών-μελών.
Κατανοώ την αναγκαιότητα για ταχύτητα σε μια κατάσταση διαχείρισης
κρίσης. Αυτό όμως, δε σήμανε μόνο την έλλειψη διαφάνειας και συμμετοχής
στη συλλογική διαδικασία λήψης αποφάσεων αλλά αύξησε και τη σύγχυση και
οδήγησε σε αποφάσεις με ελλιπή προετοιμασία. Αποξένωσε περαιτέρω τους
λαούς μας, καθώς οι πολίτες νιώθουν ότι έχουν ελάχιστη ή και καθόλου
επιρροή.
Ένα παράδειγμα ήταν η απόφαση της Deauville που οδήγησε στην πρόταση
για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα υπό τους κανόνες του νέου μηχανισμού
ESM.
Παρότι, είμαι επί της αρχής υπέρ της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα
και σήμερα διαπραγματευόμαστε ακριβώς τη συμμετοχή των ιδιωτών στην
επίτευξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, ο τρόπος με τον οποίον
αναπτύχθηκε αυτή η πρόταση προκάλεσε σοκ τις αγορές σε μια ιδιαιτέρως
κρίσιμη στιγμή.
Θυμίζω ότι τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα βρισκόταν σε καλό δρόμο και
οι διαφορές επιτοκίων έβαιναν μειούμενες αργά αλλά σταθερά.
Με τη συζήτηση για τη συμμετοχή των ιδιωτών, προκαλέσαμε μια
αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Οι χώρες που έμοιαζαν πιο ευάλωτες αμέσως
θεωρήθηκαν παθητικό για τους ιδιώτες επενδυτές.
Και έτσι σύντομα οι διαφορές επιτοκίων εκτοξεύθηκαν όχι μόνο για την
Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, οι οποίες
τελικά οδηγήθηκαν να υιοθετήσουν πρόγραμμα παρόμοιο με το δικό μας.
Το συμπέρασμά μου είναι πως, παρά το ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες
διαχείρισης κρίσης, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη, όχι μικρότερη, συμμετοχή
των κρατών-μελών και των οργάνων της ΕΕ, και των πολιτών μας στη νέα
Ευρώπη που δημιουργούμε. Αυτό είναι απαραίτητο για να εγγυηθούμε τη
βιωσιμότητα και την επιτυχία. Πρόκειται για μια δημοκρατική πρόκληση που
αντιμετωπίζουμε και αφορά εμάς και το μέλλον της Ευρώπης.
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι η δημόσια συζήτηση και οι αποφάσεις
για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα δημιούργησαν ένα τρομακτικό κλίμα
στην Ελλάδα.
Η ανασφάλεια, οι φήμες, ο διεθνής τύπος, οι αντικρουόμενες δηλώσεις
αξιωματούχων κρατών-μελών, η συζήτηση περί χρεοκοπίας και εξόδου από το
ευρώ ήταν το αποτέλεσμα αυτού.
Αυτό επηρέασε άμεσα και την πραγματική οικονομία, την ανάπτυξη και
τις επενδύσεις, την πίστη και το αίσθημα εμπιστοσύνης, τη θέληση του
Ελληνικού λαού να αντέξει τις θυσίες αλλά και την αποτελεσματικότητα του
προγράμματος.
Αυτό επίσης ενίσχυσε την άποψη ότι η Ελλάδα χρειαζόταν ένα νέο
πρόγραμμα και διαγραφή του χρέους, αλλά και ταυτοχρόνως οδήγησε σε αυτό
το συμπέρασμα.
Εξαιτίας αυτής της αναστάτωσης και του γεγονότος ότι πλέουμε σε
αχαρτογράφητα νερά, και παρά το γεγονός ότι οι όροι του αρχικού
προγράμματος στήριξης και προσαρμογής βελτιώθηκαν σημαντικά το Μάρτιο,
τον Ιούλιο και τον Οκτώβρη, αγωνιστήκαμε στην Ελλάδα να επανέλθουμε σε
ορθή πορεία. Και τώρα βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο και οι Έλληνες έκαναν
και πάλι μεγάλες θυσίες για να το εξασφαλίσουν.
Αυτός είναι και ο λόγος που πάντα πίστευα και δήλωνα ότι μια
κυβέρνηση που με ευρύτερη υποστήριξη πέραν της κοινοβουλευτικής
πλειοψηφίας της θα ήταν αναγκαία για αυτή τη μεγάλη εθνική προσπάθεια.
Και αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί είτε με μια κυβέρνηση συνεργασίας
είτε με ένα δημοψήφισμα που θα κινητοποιούσε τους πολίτες μας.
Τον Ιούνιο πρότεινα το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού αλλά οι τότε προσπάθειές μου απέβησαν άκαρπες.
Στις Κάννες, μετά την πρότασή μου για τη διεξαγωγή εθνικού
δημοψηφίσματος για τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26-27
Οκτωβρίου, κατέστησα σαφέστατο ότι μόνο αυτές οι δυο επιλογές μπορούσαν
να εγγυηθούν την πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων μας και ταυτοχρόνως να
εγγυηθούν τη συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη.
Για να επιτευχθεί αυτό, ήταν αναγκαίο είτε ένα δημοψήφισμα, είτε μια
κυβέρνηση που θα τη στήριζε ένας ευρύτερος συνασπισμός κομμάτων,
συμπεριλαμβανομένου του κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης.
Μετά από διαπραγματεύσεις, σχηματίστηκε, όπως γνωρίζετε, κυβέρνηση
συνεργασίας με τα κόμματα της Ν.Δ και του ΛΑΟΣ, υπό την πρωθυπουργία του
κ. Λουκά Παπαδήμου.
Αν και το ΠΑΣΟΚ διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή των
Ελλήνων, έκρινα αναγκαία τη δημιουργία αυτού του συνασπισμού προκειμένου
να διασφαλίσουμε την υλοποίηση του φιλόδοξου προγράμματος μας τόσο προς
τον ελληνικό λαό αλλά και τους Ευρωπαίους πολίτες και τις κυβερνήσεις
που επέδειξαν την αλληλεγγύη τους προς εμάς.
Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης επιτρέπει στη χώρα μας να
προχωρήσει στα απαραίτητα βήματα για την υλοποίηση της απόφασης της
26-27 Οκτώβριου καθώς και των συναφών πολιτικών που οδήγησαν σε αυτή την
απόφαση και πηγάζουν από αυτή. Στηρίζουμε πλήρως τη σημερινή κυβέρνηση
στην υλοποίηση αυτών των καθηκόντων της.
Πιστεύουμε ότι η άμεση υλοποίηση του πακέτου αυτού εξυπηρετεί τα
μέγιστα το συμφέρον του Ελληνικού λαού και της Ευρωζώνης συνολικά.
Τέλος, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η Ελλάδα διαθέτει τεράστιες
δυνατότητες: γεωργία, υδατοκαλλιέργειες, τουριστική βιομηχανία, εμπορική
ναυτιλία, υπηρεσίες στους τομείς της υγείας, του πολιτισμού, της
παιδείας και υπηρεσίες του χρηματοπιστωτικού τομέα για νέα πεδία όπως
πράσινη ενέργεια, ηλιακή, αιολική και γεωθερμική, αλλά και για έργα που
αφορούν τις ανανεώσιμες πηγές όπως το «Ήλιος» που στηρίζουν και οι
αποφάσεις που λάβαμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Η Ελλάδα διαθέτει
συγκριτικά πλεονεκτήματα και μπορεί να πετύχει ανάπτυξη, απασχόληση και
μια ανταγωνιστική και βιώσιμη οικονομία.
Ευρισκόμενη σε μια περιοχή αλλαγών, στο σταυροδρόμι των Βαλκανίων και
της Μέσης Ανατολής μιας πολλά υποσχόμενης Αραβικής Άνοιξης, η Ελλάδα
συνεχίζει να αποτελεί σταθερό εταίρο στο πλαίσιο της Ευρωζώνης
συμβάλλοντας στις κοινές μας αξίες της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου,
της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, της
ειρήνης και της ευημερίας.
Η επένδυση της Ευρώπης στην Ελλάδα του σήμερα δεν αποτελεί επένδυση
στην Ελλάδα του πρόσφατου παρελθόντος αλλά στην Ελλάδα του μέλλοντος και
στις ελπίδες όπως και την αποφασιστικότητα του Ελληνικού λαού. Πιστεύω
ειλικρινά ότι η επένδυση αυτή αξίζει της εμπιστοσύνης σας και της
εμπιστοσύνης των λαών σας. olympia.gr
Γράφει η Σοφία Τ.
Η εικόνα του ΓΑΠ (τελειωμένος αλλά όχι στο μυαλό(;) του) με το παπάκι
και το χαμόγελο, στην Γερμανία μάλιστα, είναι εξοργιστική. Όσο και η
«σιωπή» των νομικών που δεν έχουν κουνήσει το σφυρί της δικαιοσύνης για
να τον καθίσουν στο σκαμνί.
Εκτός από την αύξηση χρέους και ελλείμματος, το «μαγείρεμα» του
τελευταίου, τον τρόπο που «νίκησε» στις εκλογές, τα ψέματα και το
παρασκήνιο πριν έρθει για «βοήθεια» το ΔΝΤ και ο γκαουλάιτερ του Δ’ Ράιχ
Reichenbach, τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τους εφαρμοστικούς νόμους,
το φορομπήξιμο, τα χαράτσια (και ας λέει και η ΕΕ ότι είναι παράνομα),
οι κεφαλικοί φόροι, η λιτότητα και τα όλο και πιο νέα μέτρα, το
ξεπούλημα (η… αξιοποίηση, όχι εκποίηση κατά το «κίνημα») της δημόσιας
περιουσίας, η αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας – ανέχειας – εξαθλίωσης,
της βίας και της εγκληματικότητας (λαθρομεταναστών κυρίως), της
βιαιότατης καταστολής ειρηνικών διαδηλωτών, τις δολοφονίες ανθρώπων σε
διαδηλώσεις από κουκουλοφόρους, ο ΓΑΠ «πρόσφερε», και αυτό είναι ίσως το
χειρότερο, σε ανθελληνικά κέντρα την ευκαιρία που ζητούσαν να
εξευτελίσουν και υβρίσουν την Ελλάδα (γκεμπελική προπαγάνδα κατευθείαν
από τον Β’ ΠΠ), για ένα πρόβλημα όλης της Ευρώπης και όλης της Δύσης
(την οικονομική κρίση των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και των κυβερνήσεων
και αξιωματούχων της ΕΕ που ελέγχουν και «λαδώνουν» ακόμα και τώρα-και
ίσως χειρότερα τώρα-).
Έβρισε τους Έλληνες ως τεμπέληδες και διεφθαρμένους που θα έπρεπε να
δουλεύουν σα Τούρκοι ή Αλβανοί, γιατί ενώ οι… άνθρωποι αυτοί «δούλευαν»
οι Έλληνες κάθονταν σα κοπρίτες και περίμεναν το κράτος να τα φάνε μαζί.
Και τώρα τολμούν να αγανακτούν (μια σύνοψη των βρισιών ΓΑΠ, Πάγκαλου και Παπακωνσταντίνου).
Ακόμα και τώρα τα «αγαπημένα» μας BILD (βραβευμένο έντυπο με
γαϊδουράγκαθο πλέον), SPIEGEL, STERN, FOCUS, DE WELT και κάτι Δανοί,
Ολλανδοί, Φιλανδοί και Άγγλοι, καθώς και ελάχιστοι Γάλλοι μας λένε, μετά
τα όσα έχουν γίνει 2 χρόνια σε όλη την Γηραιά Ήπειρο, τεμπέληδες που
ακόμα βγαίνουμε, παρά την κρίση και… τρώμε (ατάκα εκδότη BILD σε
επιθεώρηση στην Αθήνα-συνέντευξη στο DOWN TOWN-) ακόμα!
Απαίτησαν την Ακρόπολη ως ενέχυρο, εμπράγματη εγγύηση ή υποθήκη, τα
νησιά μας (κυρίως Κέρκυρα, Κρήτη-αδύνατο λόγω του σχολίου της Merkel για
την Μάχη της Κρήτης, Κω), τον ήλιο μας (ολόκληρο πρόγραμμα, με ελληνικό
όνομα (HELIOS) κλοπής της ηλιακής ενέργειας για να σταματήσει η
Γερμανία να εξαρτάται από την πυρηνική, καθώς οι Γερμανοί μετά την
Φουκουσίμα διαδηλώνουν κατά των πυρηνικών), ως και να πεινάσουμε γιατί
αξίζουμε ή να αντικατασταθούμε από την… Τουρκία στην ΕΕ, γιατί η χώρα
αυτή είναι οικονομικά εύρωστη (από τα ναρκωτικά και το λαθρεμπόριο
ανθρώπων κυρίως)!
Γίναμε reality στο CHANNEL 4, που όμως ουσιαστικά εξευτελίζει τους
Βρετανούς καθότι δείχνει μεθυσμένους συμπατριώτες τους σε διακοπές στην
Ελλάδα.
Μας έδειξαν το δάκτυλο, λες και εμείς απαιτήσαμε το € από τον Σημίτη
και τον Παπαδήμο, που «μαγείρεψαν» τα στοιχεία (όπως και οι Γερμανοί τα
δικά τους) με την εύνοια του Βερολίνου.
Τόλμησαν να βάλουν τούρκικη σημαία σε χριστιανική εκκλησία ή τον Ιερό Βράχο.
Τόλμησαν να μας κάνουν και κηδεία!
«Ξεχνούν» ότι αν και… πολιτισμένοι ευθύνονται για την άνθιση της
αρχαιοκαπηλίας τα τελευταία 200 χρόνια. Έπαιρναν «σουβενίρ» που
βρίσκονται ακόμα παράνομα σε όλες σχεδόν τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οι Γερμανοί αιώνες τώρα καταριούνται τους Έλληνες, γιατί ουσιαστικά
ζουν και μορφώνονται με την ελληνική κουλτούρα, που κανονικά θα έπρεπε
να φορολογείται.
Αυτή είναι, μαζί με την εθελοδουλία, την συνέχιση και διόγκωση της
διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της ατιμωρησίας, την μη επιστροφή των
κλεμμένων χρημάτων από την Ελβετία και αλλού, των σκανδάλων και όλων των
εσωτερικών αιτιών της ελληνικής κρίσης, η «συνεισφορά» του ΓΑΠ στην
Ελλάδα.
Όπως και η μηδενική του υποστήριξη στον αγώνα μας να μας επιστρέψει η
Γερμανία τις αποζημιώσεις από τα εγκλήματά της στον Β’ ΠΠ (τότε θα
σταματήσουμε να βλέπουμε την Merkel ως Ναζί).
Δεν μπορεί να κάνει την πάπια άλλο και να επιτρέπει στο σκουλήκι Oli
Rehn να λέει ότι η κρίση άρχισε από την Ελλάδα και εξαπλώθηκε.
Δεν μπορεί να επιτρέπεται στο ανθρωπάριο αυτό να ρίχνει τις ευθύνες
του για την αποτυχία (πλέον όλο το τσίρκο του ΠΑΣΟΚ την παραδέχεται)
στην… συντηρητική ΕΕ ή στην παγκόσμια κρίση!
Δεν μπορεί να παίζει με το παπάκι του, όπως όταν τον έκανε η Margaret μπάνιο πριν μισό αιώνα!
Δεν μπορεί ανίκανοι και μη εκλεγμένοι «ηγέτες» σε όλη την Ευρώπη να
αποφασίζουν να ξεπουλάνε την Ελλάδα, αφού έγινε πειραματόζωο, για να
σωθεί η Ευρώπη και το ελληνόφωνο παρακράτος των Αθηνών.
Η Ελλάδα μπορεί να ζήσει μόνη της και θα είναι καλύτερα.
Η Ευρώπη είναι ελληνική και τα έθνη (σε ηγετικό επίπεδο) δεν αντέχουν
ούτε λεπτό στην ιδέα οι Έλληνες να εκμεταλλεύονται τον ευλογημένο τόπο
(γη και ύδωρ) τους και το παρελθόν τους.
Και με δραχμή θα βγούμε πέρα, ίσως καλύτερα, γιατί όλα μας τα δάνεια
που μας έφεραν πολλές φορές στο ίδιο χάλι με του 2010-11, ήταν σε ξένα,
ευρωπαϊκά νομίσματα.
Θα’ ρθει η μέρα που όλες οι σάπιες «προσωπικότητες» της ΕΕ θα
λογοδοτήσουν για την έξαρση του εθνικισμού, ως και νεοναζισμού, για τα
φανερά και κρυφά τους χρέη, την δική τους φοροδιαφυγή και τους δικούς
τους λογαριασμούς στην Ελβετία και τις δικές τους «δουλειές» με τις
πολυεθνικές και την εκμετάλλευση των εθνικών θεμάτων της Ελλάδας και της
Κύπρου με την Τουρκία (φάκελος εξοπλιστικά).
Θα’ ρθει η μέρα που όλοι θα πουν ένα μεγάλο συγγνώμη στον ελληνικό λαό για την λοιδορία και την ύβρι.
Οι εξελίξεις φέρνουν αυτή την μέρα όλο και πιο κοντά.
Η ρωσική εφημερίδα “Izvestia” επικαλούμενη στρατιωτικές
πηγές υποστηρίζει πως η Ρωσία ετοιμάζεται να στείλει μέσα στο
Δεκέμβριο τουλάχιστον τρία πολεμικά πλοία στη ναυτική βάση που διατηρεί
στο συριακό λιμάνι της Ταρτούς.
Εδώ και μερικές ημέρες στα ανοιχτά της Συρίας έκανε την εμφάνισή του
και το αμερικανικό αεροπλανοφόρο “USS George H.W. Bush”. Από την πλευρά
της η Ευρώπη συμφώνησε σε νέες εμπορικές και οικονομικές κυρώσεις κατά
του καθστώτος Μπασάρ αλ Άσαντ, με τη Γαλλία να δείχνει περισσότερο
“επιθετική” σε βαθμό τέτοιο που να είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο μέχρι και
αποστολής δικών της ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή.
Tελικά,
ακόμη και σήμερα, στη δύση του 2011, οι πολιτικοί μας άρχοντες μας
συμπεριφέρονται σαν ιθαγενείς. Πιστεύουν ότι μπορούν να μας κοροϊδέψουν
με καθρεφτάκια και χάντρες.
Η όλη συζήτηση που γίνεται –όπως γίνεται…- για την αποκάλυψη των
καταθέσεων Ελλήνων βουλευτών στην Ελβετία δεν είναι απλά αστεία. Είναι
τουλάχιστον προσβλητική για τη νοημοσύνη του Ελληνα πολίτη.
Εχει κανείς αμφιβολία ότι Ελληνες πολιτικοί έχουν λογαριασμούς στην
Ελβετία; Κανένας. Ο ίδιος ο υπουργός Μεταφορών –των κυβερνήσεων Σημίτη-
Τάσος Μαντέλης δεν ομολόγησε (χωρίς ξύλο…) ότι μέσω λογαριασμού του στην
Ελβετία η Siemens του κατέθεσε το ποσό των 200.000 γερμανικών μάρκων,
ως «χορηγία»;
Όχι, κύριοι, δεν αμφιβάλουμε. Ασφαλώς και έχετε λογαριασμούς στην
Ελβετία (ώστε, άμα τύχει και χρεοκοπήσουμε και επιστρέψουμε στη δραχμή,
να τα πάρετε και σε συνάλλαγμα…). Κόπτεστε, όμως, κύριοι βουλευτές μας
και απαιτείτε (sic) να δουν τα στοιχεία το φως της δημοσιότητας, «γιατί,
αλλιώς, σπιλώνεται η υπόληψη όλου του Κοινοβουλίου από τις γενικεύσεις
του τύπου “όλοι κλέφτες είστε, όλοι έχετε εκατομμύρια στην Ελβετία”».
Και, κατ’ αρχήν, ποιοι είναι αυτοί που μιλούν για το φασισμό των
γενικεύσεων; Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πρώτοι γενικεύουν όποτε τους
βολεύει και –για παράδειγμα- βγάζουν τεμπέληδες συλλήβδην τους δημοσίους
υπαλλήλους και μιλούν για ένα εκατομμύριο ανθρώπους που ζουν εις βάρος
του ελληνικού λαού. Αλλά, όταν μας βολεύει, όταν θέλουμε να
δικαιολογήσουμε πολιτικές πρωτοφανούς σκληρότητας, όπως αυτή της
εργασιακής εφεδρείας στο Δημόσιο (που άρχισε να εφαρμόζεται από χτες),
τότε οι γενικεύσεις είναι καλές. Όταν αφορούν στα δικά μας «άπλυτα»,
τότε είναι φασιστικές.
Και, βέβαια, η κουβέντα περί γενικεύσεων δεν είναι παρά ένα παράπλευρο
θέμα. Η ουσία του ζητήματος είναι μία: τι κάνατε, κύριοι βουλευτές,
εσείς οι ίδιοι που έχετε τη νομοθετική εξουσία στα χέρια σας,
προκειμένου να διαφυλάξετε άσπιλη την υπόληψή σας; Τίποτα. Αντιθέτως:
- Ψηφίσατε (και αρνηθήκατε όλα αυτά τα χρόνια να αλλάξετε) το
νόμο περί ευθύνης υπουργών, που ουσιαστικά παραγράφει με συνοπτικές
διαδικασίες οποιοδήποτε αδίκημα υπουργού. Δέσατε τα χέρια της
Δικαιοσύνης, στην οποία όχι μόνο έχετε απαγορεύσει να διώκει τους
ενόχους, αλλά ακόμη και να διερευνά τις υποθέσεις. Έτσι, ώστε να είναι
απολύτως βέβαιον ότι δε θα μάθουμε καν ποιος έκλεψε τα λεφτά μας, ακόμη
κι αν το αδίκημα έχει παραγραφεί.
- Αμνηστεύσατε αναδρομικά τους υπουργούς Οικονομικών για όποια
απόφαση έλαβαν από το 1997 και θα λάβουν στο μέλλον, προκειμένου να
εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των τραπεζών! Όμορφα το περιέγραψε ο κ.
Βενιζέλος: για τη «συστημική ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος»! Με
άλλα λόγια, ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών μπορεί να παρανομήσει και να
γνωρίζει ότι ο νόμος (!) τον προστατεύει, αρκεί η παρανομία του να
γίνεται… για τις τράπεζες, ρε γαμώτο.
- Κατασκευάσατε ένα σύστημα πόθεν έσχες με τέτοιο τρόπο, ώστε
να είναι απολύτως βέβαιον ότι δε θα εντοπίσει ποτέ των ποτών κανέναν ο
οποίος να μη μπορεί να δικαιολογήσει πού βρήκε τα περιουσιακά στοιχεία
του. Ένα σύστημα που δε ρωτά «πού τα βρήκες τα λεφτά, κύριος», αλλά
αρκείται –ανώδυνα- να καταγράφει τι λεφτά έχει ο καθένας. Και, μάλιστα,
έχει εντάξει τόσες χιλιάδες ανθρώπους στην υποχρέωση να καταθέτουν αυτό
το ψευδεπίγραφο πόθεν έσχες, ώστε η εισαγγελία του Αρείου Πάγου να μη
διαθέτει αρκετό προσωπικό παρά για να στοιβάζει τόνους φακέλων στις
αποθήκες. Ούτε καν τα πόθεν έσχες των βουλευτών δεν έχει ανεβάσει η
Βουλή στο Διαδίκτυο, παρότι έχει επανειλημμένα δεσμευτεί να το κάνει. Ο
κάθε πιτσιρικάς έχει blog. Τόσο δύσκολο είναι, πια, να δώσει η Βουλή
ηλεκτρονική πρόσβαση στους πολίτες, για να ξέρουν με πόσα μπήκε ο κάθε
βουλευτής στην πολιτική και με πόσα βγήκε;
Τώρα, όμως, που βρέθηκε ο ελληνικής καταγωγής Ελβετός βουλευτής, να
ρωτήσει τον εκεί υπουργό Οικονομικών αν έχουν Ελληνες βουλευτές
λογαριασμούς στην Ελβετία, τώρα οι «δικοί μας» σκίζουν τα… Lacoste τους.
Διότι έλαβε την απάντηση, ουσιαστικά, ότι από το 2005 οι ελβετικές
αρχές «παρακαλάνε» τις ελληνικές κυβερνήσεις –Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ- να
συνεργαστούν για να αποκαλυφθούν διευθύνσεις και ονόματα. Και οι
πολιτικοί μας ταγοί σφυρίζουν αδιάφορα, επί έξι χρόνια… Διότι, αν αυτά
είχαν αποκαλυφθεί, κάποιοι δε θα μπορούσαν να περπατήσουν στο δρόμο και
εμείς θα είχαμε γλιτώσει το ΔΝΤ.
Μας κοροϊδεύουν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Οι Ελβετοί δε λένε ό,τι
τους κατέβει. Απλά, οι βουλευτές μας ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ να βγουν τα στοιχεία στο
φως. Και η πλάκα είναι πως δεν το θέλουν ούτε οι έντιμοι. Γιατί πολύ
καλά γνωρίζουν ότι ο κόσμος, που σήμερα πληρώνει την έκτακτη εισφορά, το
χαράτσι για να μη του κόψουν το ρεύμα, που του κόβουν κι άλλο το μισθό
μέσω του ενιαίου μισθολογίου, μόλις δει τα εκατομμύρια θα τους πάρει με
τις πέτρες. Ολους.
Όλα τα άλλα γίνονται για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια.
Ο
Στρατηγός Wesley Clark Προώθεί πόλεμο κατά του Ιράν! Θα είναι η αρχή
της WW3!ΒίντεοO Illuminati CFR μέλος Στρατηγός Wesley Clark αποκαλύπτει
την πραγματική πρόθεση των Πεφωτισμένων ελίτ στις 2 Μαρτίου 2007 σε
συνέντευξη. Η σημερινή Μέση Ανατολή εργασιών / πόλεμοι ήταν
προγραμματισμένη εδώ και πολύ καιρό, τον τρόπο πριν συνέβη η τραγωδία
στις 09.11.2001 .
Η σχεδιαζόμενη επίθεση... κατά του Ιράν δεν έχει καμία σχέση με πυρηνικά όπλα.
Το Ιράν δεν έχει. Είναι απλά η εκτέλεση των σατανικών Παγκοσμίου
Πολέμου 3 Σχέδιο!
Αυτός
ο τύπος Στρατηγός Wesley Clark αποκάλυψε το 2007, ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν
πάρουν 7 χώρες σε 5 χρόνια συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, τώρα 14
Νοέμβρη του 2011 ήταν στο CNN λέγοντας πως το Ιράν πρέπει να εισβάλει.
The white horseman logo of the Illuminati CFR Foreign Affairs magazine.
They work to lay the groundwork for the coming of the white horseman,
the fake messiah, the bringer of false peace of Revelation 6.
Όπως αναφέρει το ΣΔΟΕ, στοιχεία και γεγονότα αντλήθηκαν και από την
κατάθεση του Ανδρέα Βγενόπουλου, αντιπροέδρου του ομίλου «Υγεία».
Στην
έκθεση αναφέρεται ότι ο ίδιος είχε συγκρίνει την υπόθεση των ιατρικών
προμηθειών με σκάνδαλο Siemens επί 50 ή 150 φορές , ότι η ρύθμιση χρεών
που επιδίωκε η κυβέρνηση το 2010 «επιβραβεύει τους απατεώνες, οι.... οποίοι υπερτιμολογούν κατά 800% – 1.300% τα υλικά εις βάρος εκείνων που έχουν το εύλογο κέρδος του 5%».
Ειδικότερα, όταν το 2010 η κυβέρνηση διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τις
προμηθεύτριες εταιρίες για τη ρύθμιση της αποπληρωμής των χρεών του
Δημοσίου, οι προμηθευτές επέβαλαν εμπάργκο υλικών, με αποτέλεσμα τα
περισσότερα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας να αδυνατούν να εξυπηρετούν
ακόμα και τα επείγοντα έκτακτα περιστατικά.
«Το εμπάργκο -αναφέρει το ΣΔΟΕ με αφορμή την κατάθεση Βγενόπουλου- έχει
επεκταθεί σε όλα τα υλικά, διότι οι μικροί προμηθευτές αναλώσιμων, όπως
γάζες, σύριγγες, κλπ, των οποίων τα ποσά που οφείλονται είναι της τάξεως
των 200 εκατ. ευρώ, δεν επιθυμούν να περιληφθούν στη ρύθμιση των 6,8
δια ευρώ (σ.σ.: είναι οι μεγάλες προμηθεύτριες εταιρίες, κυρίως εκείνες
που έπαιρναν τις δουλειές με απευθείας αναθέσεις) και να πληρωθούν με
τους ίδιους όρους ρύθμισης, δηλαδή με τετραετή ομόλογα. Φυσικά και θα
καταρρεύσουν, γιατί το κέρδος τους είναι περιορισμένο στο 5%».
Και συνεχίζει: Στις 17 Ιουνίου η συμφωνία καταφανώς έχει επιτευχθεί. Οι
δύο μεγάλοι σύλλογοι, ΠΑΣΥΠΟΥ και ΣΕΠ (Σύνδεσμος Ελλήνων Προμηθευτών με
2,4 δια χρέος), έχουν πετύχει τη γραμμή τους και επειδή ικανοποιούνται
από τις νέες ρυθμίσεις αποφασίζουν να προμηθεύουν κανονικά με υλικά τα
νοσοκομεία.
Αντίθετα, ο ΠΑΣΥΠΙΕ (Πανελλήνιος Σύλλογος Προμηθευτών Ιατρικών Ειδών,
φτηνών αναλώσιμων, γάζες, ράμματα κ.λπ.), αποτελούμενος από μικρές
επιχειρήσεις που δεν εξυπηρετούνται από τη ρύθμιση, καλύπτει μόνο τις
επείγουσες ανάγκες των νοσοκομείων».
Εφόσον ισχύουν τα αναφερόμενα στην κατάθεση Βγενόπουλου και στα στοιχεία
που παρέθεσαν άλλοι μάρτυρες, τότε προκύπτει ότι με τη ρύθμιση των
οφειλών των δημόσιων νοσοκομείων προς τις εταιρίες, στην οποία προέβη
πέρσι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ουδόλως ωφελήθηκε το Δημόσιο.
Αντίθετα, κερδισμένες ήταν και πάλι οι εταιρίες.
Το σημαντικότερο είναι, δε, ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο, όπως κατέθεσαν
μάρτυρες στο ΣΔΟΕ, «νομιμοποιούνται με νομοθετική ρύθμιση, άρα και να
πληρωθούν, όλες οι εξωσυμβατικές προμήθειες το -40% – 50% του ολικού
χρέους -που είχαν απορριφθεί ως μη σύννομες (επειδή ήταν απευθείας
αναθέσεις) από το Ελεγκτικό Συνέδριο!»
Έξοδο
της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ μέσα σε μία διετία αναμένουν σχεδόν
δύο στους τρεις διαχειριστές hedge funds, σύμφωνα με έρευνα που
επικαλείται το Bloomberg. Για την Ιταλία και την Ισπανία αναμένουν
πτώχευση ή αναδιάρθρωση του χρέους τους μέσα σε τέσσερα χρόνια...
Τη λύση των ευρωομολόγων για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους
προκρίνει το 65% των ερωτηθέντων, όπως προκύπτει από την έρευνα της
AksiaLLC, σε 125 από τους σημαντικότερους διαχειριστές hedge funds
παγκοσμίως.
Την ίδια ώρα, η Citigroup προβλέπει ύφεση στην Ελλάδα έως το 2015 καθώς
και μείωση του ΑΕΠ κατά 5,6% φέτος, 4,9% το 2012 και 3,1% το 2013, σε
αντίθεση με όλες τις προβλέψεις που κάνουν λόγο για επιστροφή στην
ανάπτυξη το 2013.
Ο οίκος προειδοποιεί ότι το νέο πακέτο διάσωσης σε συνδυασμό με το
«κούρεμα» των ομολόγων δεν είναι αρκετά για να αποκαταστήσουν τη
βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.
Συνεπώς προβλέπει την παραμονή του χρέους σε πολύ υψηλά επίπεδα και
έλλειμμα σε διψήφιο ποσοστό φέτος και του χρόνου. Τέλος εκτιμά πως η
ανεργία θα εκτιναχθεί το 2012 στο 20,1% και το 2013 στο 20,9%
Με την απέλαση του Βρετανού πρέσβη στην Τεχεράνη και την υποβάθμιση
των διπλωματικών του σχέσεων με το Λονδίνο απάντησε το Ιράν στην επιβολή
κυρώσεων εναντίον του με αφορμή το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Με την απέλαση του Βρετανού πρέσβη στην Τεχεράνη και την υποβάθμιση
των διπλωματικών του σχέσεων με το Λονδίνο απάντησε το Ιράν στην επιβολή
κυρώσεων εναντίον του με αφορμή το πυρηνικό του πρόγραμμα. Για τον λόγο
αυτόν οι πρέσβεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο Ιράν ανακοίνωσαν
ότι θα συναντιόνταν αργά το βράδυ για να έχουν μια κοινή στάση απέναντι
σε αυτή τη κίνηση, για την οποία ο εκπρόσωπος του Βρετανού πρωθυπουργού
Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε: “Λυπούμαστε για την απόφασή τους να απελάσουν
τον πρέσβη μας. Θα σκεφτούμε πώς ακριβώς πρέπει να απαντήσουμε. Θα
υπάρξει περαιτέρω συζήτηση την Πέμπτη στο Συμβούλιο των υπουργών
Εξωτερικών”. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63575853
Η Ρωσία εντείνει τις πιέσεις της σε ΝΑΤΟ και ΗΠΑ ώστε να μην
προχωρήσει η εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας στις Ευρωπαϊκές
χώρες. Σύμφωνα με την αμερικανική WSJ η Ρωσία σκέφτεται σοβαρά να
απαγορέψει στο ΝΑΤΟ να χρησιμοποιεί το έδαφός της για τον ανεφοδιασμό
των στρατιωτών του στο Αφγανιστάν.
Η αεροπορική επίθεση του ΝΑΤΟ, που οδήγησε στο θάνατο 24 στρατιωτών
σε σημείο ελέγχου στα αφγανικά σύνορα, επιδείνωσε τις σχέσεις με το
Πακιστάν. Το Πακιστάν αντέδρασε έντονα στην επίθεση ενώ πολλές
διαμαρτυρίες ενάντια στις ενέργειες του ΝΑΤΟ πραγματοποιήθηκαν
σε ολόκληρη τη χώρα. Η συγκεκριμένη εξέλιξη κάνει το ΝΑΤΟ να έχει
περισσότερο από ποτέ ανάγκη τη Ρωσία, η οποία δείχνει να το
εκμεταλλεύεται ανάλογα.
Ρουκέτες εκτοξεύθηκαν κατά τη διάρκεια της νύκτας από τον νότιο
Λίβανο στο έδαφος του βορείου Ισραήλ, χωρίς να υπάρξουν θύματα,
ανακοίνωσε εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού.
“Πολλές ρουκέτες εκτοξεύθηκαν στην περιοχή της δυτικής Γαλιλαίας χωρίς να υπάρξουν θύματα.
Ο ισραηλινός στρατός απάντησε με πυρά εναντίον της περιοχής από την
οποία εκτοξεύθηκαν οι ρουκέτες”, αναφέρεται στην ανακοίνωση του
ισραηλινού στρατού. “Ο ισραηλινός στρατός θεωρεί ότι πρόκειται
για ένα σοβαρό περιστατικό και ότι η ευθύνη για την αποφυγή αυτού του
είδους των περιστατικών ανήκει στην λιβανική κυβέρνηση και τον λιβανικό
στρατό”, τονίζεται στην ανακοίνωση.
Σύμφωνα με το ισραηλινό ραδιόφωνο, τέσσερις ρουκέτες έπεσαν στο ισραηλινό έδαφος.
Μία από αυτές προκάλεσε ζημίες σε έναν ορνιθώνα, ενώ άλλη δεν εξερράγη.
Το ισραηλινό πυροβολικό απάντησε εκτοξεύοντας οβίδες στο έδαφος του νοτίου Λιβάνου.
Η στρατιωτική διοίκηση της περιοχής προχώρησε σε πυρά “για την
επιχειρησιακή αποτίμηση της κατάστασης”, αναφέρεται στην στρατιωτική
ανακοίνωση.
Ο πληθυσμός του βορείου Ισραήλ δεν εκλήθη να σπεύσει στα καταφύγια.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
"Φωτιές"
άναψε ο Έλληνας βουλευτής της ελβετικής Βουλής Ιωσήφ Ζησιάδης, ο οποίος
αποκάλυψε ότι η Ελβετία έχει προτείνει από το 2005 φορολογική συμφωνία
στην Ελλάδα, η οποία όμως όλα αυτά τα χρόνια δεν έκανε τίποτα.
Μιλώντας στην εκπομπή "Έρευνα", στο MEGA, ο κ. Ζησιάδης υποστήριξε
ότι η συμφωνία δεν προχώρησε, γιατί "οι πιο πολλοί βουλευτές έχουν πολλά
χρήματα στην Ελβετία και τα συμφέροντα δεν είναι να δηλωθούν και να
είναι ανοικτοί λογαριασμοί, όπως εμείς θέλουμε να είναι με όλες τις
χώρες του κόσμου".
Τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για δυσκολίες στο άνοιγμα λογαριασμών Ελλήνων στις ελβετικές Τράπεζες.
Δημοσίευμα
της τουρκικής εφημερίδας Takvim, σύμφωνα με το οποίο 3.000 Ελληνίδες
γίνονται πόρνες, γιατί δεν τα βγάζουν πέρα με την οικονομική κρίση,
έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα των μειωτικών για την Ελλάδα
«ειδήσεων» που κοσμούν σήμερα τον τουρκικό τύπο.
Στο δημοσίευμα με τίτλο "Η Ελλάδα βγήκε στον δρόμο" υποστηρίζεται ...
ότι 3.000 Ελληνίδες εκδίδονται είτε στον δρόμο είτε μέσω διαδικτύου.
"Κάθε βράδυ 3.000 Ελληνίδες βγαίνουν στον δρόμο ψάχνοντας για δουλειά.
Δεν είναι όμως ο μόνος τρόπος για να εντοπίσουν τους πελάτες τους. Το
"σπορ" έχει πάρει διαστάσεις και οι κοπέλες βρίσκουν δουλειά μέσω φίλων
τους, ρισκάροντας πολλά ακόμα και την υγεία τους", γράφει το τουρκικό
δημοσίευμα, στο οποίο υποστηρίζεται ότι το φαινόμενο της πορνείας στην
Ελλάδα έχει ξεφύγει πλέον από κάθε έλεγχο μιας και η αστυνομία «κάνει τα
στραβά μάτια»
Στο άρθρο γίνεται εκτενής αναφορά στην οικονομική κατάσταση η οποία
επικρατεί στην Ελλάδα, ενώ διανθίζεται από σκανδαλιστικές φωτογραφίες
ημίγυμνων Ελληνίδων.
Και αν η Takvim ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορεί τις Ελληνίδες πως
καταφεύγουν στην πορνεία για να επιβιώσουν μια άλλη τουρκική ηλεκτρονική
εφημερίδα αντιμετωπίζει με περισσότερο σεβασμό τις συμπατριώτισσές μας.
Πτωχές πλην τίμιες λοιπόν οι Ελληνίδες για την Netgazete που περνούν τα
σύνορα του Έβρου για να βρουν φτηνά νυφικά στην Αδριανούπολη.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της τουρκικής ηλεκτρονικής εφημερίδας Netgazete, οι
Ελληνίδες παλιότερα αγόραζαν τα νυφικά τους, άλλα λόγω της οικονομικής
κρίσης τα όνειρα τους κολλάνε και ζητάνε πλέον να τα νοικιάσουν.
Ο Αχμέτ Μουρανλ, ιδιοκτήτης καταστήματος με είδη γάμου, λέει πως
«συνεχίζεται το ενδιαφέρον των νέων κοριτσιών από την Ελλάδα για τα
τουρκικά νυφικά, αλλά λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, αντί να
τα αγοράσουν, ζητάνε πλέον να τα νοικιάσουν».
Ο Τούρκος έμπορος λέει πως καθώς δεν νοικιάζει τα νυφικά του οι
περισσότερες γυρνάνε με άδεια χέρια στην πατρίδα τους, και πρόσθεσε :
¨Όπως τα δικά μας κορίτσια την παραμονή του γάμου ετοιμάζονται, το ίδιο
έκαναν και οι Ελληνίδες κοπέλες πριν την κρίση. Ερχόταν για τα ψώνια του
γάμου στην Αδριανούπολη. Η νύφη ψώνιζε οπωσδήποτε από εδώ το νυφικό
της. Μάλιστα υπήρξαν και κάποιοι που παντρεύτηκαν και εδώ. Και δεν
έκαναν ποτέ παζάρια. Όποια και αν ήταν η τιμή του έδιναν τα χρήματα και
έφευγαν ευχαριστημένες από το μαγαζί. Μετά την κρίση στην Ελλάδα τα
κορίτσια δεν μπορούνε να αγοράσουν νυφικό. Γενικά αυτές που έρχονται
θέλουν να νοικιάσουν νυφικό. Καθώς όμως εμείς δεν νοικιάζουμε νυφικά οι
περισσότερες αφού κοιτάξουν φεύγουν από το μαγαζί. Εμείς εδώ και 20
χρόνια αυτή τη δουλειά κάνουμε. Ποτέ δεν νοικιάσαμε νυφικό. Μακάρι να
μπορούσαμε να το κάνουμε ώστε να τις βοηθήσουμε. Αυτή η κρίση μας
επηρεάζει και εμάς. Εύχομαι το συντομότερο να ξεπεραστεί. Ελπίζω πως όλα
θα γίνουν όπως παλιά¨.
Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΣΙΡΙΑΛ 
