Τα υποκατάστατα αποτελούν την εύκολη λύση, αφού συντηρούν την εξάρτηση ως λειτουργία και ως τρόπο ζωής. «Ημνημονιακή πολιτική, που καταδικάζει την πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας στην ανεργία, τη στέρηση, τη φτώχεια, τη δυστυχία, πλήττει ακόμα πιο άγρια τη νεολαία, όπου η ανεργία ξεπερνά το 62% και όλοι οι δρόμοι προς το μέλλον φαίνονται κλειστοί.
Μέσα σ” αυτές τις συνθήκες, που δημιουργεί η χωρίς προηγούμενο κρίση, οι νέοι βιώνουν το απόλυτο αδιέξοδο και αναζητούν τρόπους φυγής. Ετσι στρέφονται προς τις ουσίες, νόμιμες και παράνομες, για να μη σκέφτονται και να μην αισθάνονται τίποτα».
Μιλάμε με την ψυχίατρο Κατερίνα Μάτσα, υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών ΨΝΑ – 18 Ανω, εκδότρια του περιοδικού «Τετράδια Ψυχιατρικής» και συγγραφέα του βιβλίου «Ταπείνωση και ντροπή, γυναίκες τοξικομανείς», εκδόσεις Αγρα. Σε αυτό πραγματεύεται το συναίσθημα της ντροπής, όπως αυτό βιώνεται από γυναίκες τοξικομανείς.
* Η κρίση χτυπά και τη μοναδική μονάδα απεξάρτησης στην Αθήνα;
- Η κρίση και η ανάλγητη πολιτική των κυβερνώντων δεν αφήνει κανέναν αλώβητο. Το 18 Ανω ανήκει διοικητικά στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, το οποίο θα κλείσει μέχρι το 2015, με βάση τις σχετικές συμφωνίες Ευρωπαϊκής Ενωσης – ελληνικής κυβέρνησης. Τι θα γίνει λοιπόν με το 18 Ανω; Οι αρμόδιοι δεν ανακοινώνουν τα σχέδιά τους για τη μεγαλύτερη μονάδα απεξάρτησης. Φροντίζουν όμως να αφήσουν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι από την κινητικότητα-διαθεσιμότητα του προσωπικού του ΨΝΑ δεν εξαιρείται κανείς, ούτε το 18 Ανω. Αυτό σημαίνει ότι δομές του 18 Ανω, που ήδη είναι οριακά στελεχωμένες, δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, με καταστροφικές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο.
* Οι νέες ανάγκες στρέφουν τους ανθρώπους στα υποκατάστατα;
- Τα υποκατάστατα αποτελούν, θα λέγαμε, την «εύκολη λύση», αφού συντηρούν την εξάρτηση ως λειτουργία και ως τρόπο ζωής. Προβάλλονται μάλιστα από τους αρμόδιους ως «θεραπεία» και επί υπουργίας Λοβέρδου γέμισαν τα γενικά νοσοκομεία με μονάδες του ΟΚΑΝΑ. Τι εξασφαλίζεται έτσι; Πέρα από τα άλλα, το σύστημα εξασφαλίζει τον κοινωνικό έλεγχο όλων αυτών των ανήσυχων κοινωνικών στοιχείων, κρατώντας τα σε ένα θεσμοποιημένο περιθώριο, δίνοντάς τους την ταυτότητα του «χορηγούμενου», που εξακολουθεί να βάζει στο επίκεντρο της ζωής του τις ουσίες και δεν διεκδικεί τα δικαιώματά του, όπως κάνει κάθε απεξαρτημένος που παίρνει τη ζωή του στα χέρια του. Είναι, λοιπόν, οι ανάγκες της βιοεξουσίας για μεγαλύτερο διαρκώς κοινωνικό έλεγχο όλων των κοινωνικά αποκλεισμένων, που ωθεί στα υποκατάστατα.
* Πώς θα επιτευχθεί ο στόχος για επανένταξη του τοξικομανούς;
- Η διαδικασία της ισότιμης κοινωνικής επανένταξης του τοξικομανούς απαιτεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που αφορούν τις ευκαιρίες που πρέπει να του δοθούν για επαγγελματική αποκατάσταση, ανεξάρτητη από την πατρική οικογένεια διαβίωση, διεκδίκηση και αποκατάσταση όλων των δικαιωμάτων του. Απαιτεί να αναλάβει ο ίδιος τη μάχη ενάντια στο ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό, μέσα από την ενεργητική συμμετοχή του στο κοινωνικό γίγνεσθαι, τη συλλογικότητα και την οργάνωση της καινούργιας χωρίς ουσίες ζωής του, με αξίες και στόχους. Από την ακραία εξατομίκευση και αποξένωση της εξάρτησης πρέπει να κατακτήσει τη συλλογικότητα.
* Πώς ενδυναμώνεται το κίνητρο του χρήστη να σταματήσει τη δόση;
- Το κίνητρο του εξαρτημένου να απεξαρτηθεί ενδυναμώνεται όταν υπάρχουν πολλά κέντρα απεξάρτησης, που μπορούν να τον υποδεχθούν με σεβασμό, κατανόηση και αγάπη και να του εμπνεύσουν την πίστη στην ελπίδα και στη δυνατότητα να γίνει καλά. Αυτό το μήνυμα πρέπει να περάσει σε ολόκληρη την κοινωνία. Πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί ενάντια στην πολιτική εξόντωσης που εφαρμόζεται σήμερα (χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιχείρησης «Θέτις») και αντιμετωπίζει τους τοξικομανείς, όπως και τους άλλους κοινωνικά αποκλεισμένους, ως «παρίες», ως «κοινωνικά σκουπίδια», που πρέπει αν παραμείνουν στο περιθώριο, πετώντας τους, ίσως, το «ξεροκόμματο» κάποιου υποκατάστατου…
* Η κοινωνία ως «μηχανή αποκλεισμού»;
- Οσο βαθαίνει η οικονομική και κοινωνική κρίση τόσο αυξάνεται -και μάλιστα κατά γεωμετρική πρόοδο- ο αριθμός των κοινωνικά αποκλεισμένων, των απόκληρων αυτής της κοινωνίας. Υπολογίζονται σήμερα στα τρία εκατομμύρια οι ανασφάλιστοι, που δεν έχουν καμία πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, στην περίθαλψη και το φάρμακο. Αυξάνεται επίσης ο αριθμός των εξαρτημένων από νόμιμες και παράνομες ουσίες, των ατόμων που παρουσιάζουν ψυχικές διαταραχές (ιδιαίτερα καταθλίψεις, κρίσεις πανικού, φοβίες κ.ά.). Αυξάνεται ο αριθμός των αστέγων, των πεινασμένων που καταφεύγουν στα συσσίτια της αλληλεγγύης. Είναι φανερό ότι η καπιταλιστική κοινωνία, μέσα στην κρίση της, λειτουργεί σαν μια χαλασμένη μηχανή που δεν παράγει τίποτε άλλο παρά μόνο κοινωνικά αποκλεισμένους ανθρώπους και άγρια καταστολή, σαν πολιτική αντιμετώπισής τους.
* Αντιμετωπίζονται;
- Καθημερινά δημιουργούνται εστίες αντίστασης, μορφές κοινωνικής αυτοοργάνωσης, δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης που δίνουν τη μάχη ενάντια στην ανθρωπιστική καταστροφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης κινηματικού χαρακτήρα -σ” ένα τέτοιο συμμετέχω κι εγώ- που παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες υγείας και φάρμακα στους ανασφάλιστους Ελληνες και μετανάστες. Ολα δείχνουν ότι ο λαός δεν έχει παραδοθεί, όπως τον παρουσιάζει η κυβερνητική προπαγάνδα και τα μεγάλα ΜΜΕ, φοβισμένος και αδρανής στους τροϊκανούς και τους κυβερνητικούς καταστροφείς του. Η κοινωνική έκρηξη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή δεν θ” αργήσει.
* Η λύση;
- Η μόνη λύση που μπορεί να βγάλει οριστικά την κοινωνία από το αδιέξοδο σήμερα είναι η επαναστατική προοπτική. Δεν αρκούν οι συλλογικές αντιστάσεις, που αναμφισβήτητα αποτελούν τη βασική προϋπόθεση της βιολογικής και ψυχολογικής επιβίωσής μας. Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία η μαζική οργάνωση της επαναστατικής ανατροπής του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που απειλεί να μας θάψει κάτω από τα ερείπιά του.
* Ψάξαμε ανθρώπους και βρήκαμε σκιές;…
- …Ολο και περισσότερο, όλο πιο τρομακτικές. Ιδιαίτερα σήμερα που οι νέοι, όλο και πιο μικρής ηλικίας, καταφεύγουν στα νέα συνθετικά ναρκωτικά, τα «ναρκωτικά της κρίσης», όπως είναι το σίσα, πολύ τοξικά αλλά πολύ φθηνά και εύκολα προσβάσιμα, που καταστρέφουν σε ελάχιστο χρόνο όλα τα ζωτικά όργανα και κάνουν αυτά τα νέα παιδιά να μοιάζουν με γέρους και να πεθαίνουν τόσο γρήγορα.
* Τι απαντάτε σε αυτούς που διαλύουν το χώρο της Υγείας;
- Σ” αυτούς που διαλύουν το χώρο της Υγείας, τους τροϊκανούς και τους κυβερνητικούς υποτελείς τους, του Αδ-όνειδος πρώτου και καλύτερου, απαντάμε με τη μαζική μας αντίσταση και πάλη. Δεν μας τρομάζουν οι υστερικές κραυγές που κρύβουν τον πανικό τους. Οι δημόσιες απειλές για χιλιάδες διαθεσιμότητες, απολύσεις, συγχωνεύσεις δημόσιων μονάδων, παράδοση άνευ όρων του ΕΣΥ στα ιδιωτικά συμφέροντα και τα τρωκτικά της Υγείας. Σιγά μην κλάψουμε, σιγά μη φοβηθούμε… θα αντισταθούμε μέχρι τέλους και θα τους ανατρέψουμε. Qui vivra verra…
www.enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου