Οι πολιτικοί στην Ελλάδα, ως γνωστόν (εκτός εξαιρέσεων) μπαίνουν στην πολιτική για να μας… υπηρετήσουν! Από αλτρουισμό και διάθεση ειλικρινούς προσφοράς και αυτοθυσίας…
Το ίδιο και οι συνδικαλιστές: δεν αντέχουν την αδικία. Ανιδιοτελώς προσφέρουν χρόνο και νευρικό ρευστό για τα δικαιώματα μας…
Υπάρχουν δεκάδες άλλες κατηγορίες ανθρώπων που «θυσιάζονται» για εμάς: δημόσιοι λειτουργοί, «καθηγητές», κομματικά στελέχη, ούλτρα πατριώτες, αριστεριστές που προσφέρουν το είναι τους για μια δικαιότερη κοινωνία…
ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΡΕΛΛΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…
Επειδή είμαι άτομο που σέβεται πολύ τους παραπάνω σκέφτηκα να ρίξω μια ματιά σε αυτούς που παλιά η κοινωνία σεβόταν ακριβώς γιατί εξέφραζαν τον δύσκολο και ακατανόητο «σκολιό» δρόμο του παραλόγου. Αυτούς που δεν τα έχουν… 400 σαν τους παραπάνω…
Ακόμη και στο Ισλάμ σέβονται τους τρελούς. Στην καθ΄ ημάς Ανατολή ο «Σαλός» είναι πρόσωπο Ιερό ενώ ακόμη και για τους αμερικανόπληκτους το DSM (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών) τείνει να αποσύρει καταθλιπτικές μορφές από την κατάταξη τους ως ψυχικά νοσήματα αποδεχόμενο κάποιες από αυτές ως αποτέλεσμα ύπαρξης διαφορετικών μορφών σκέψης με αξιόλογα αποτελέσματα στον χώρο της δημιουργικής φαντασίας,της Τέχνης, της συγγραφής, της Αγχίνοιας, της Μακροπερίοδης ανάλυσης κ.λ.π
ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΑ (ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ, ΣΗΚΩΝΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ) ΜΕΡΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΝΟΣ«ΤΡΕΛΟΥ» , ΤΟΥ “UNABOMBER” -THEODORE JOHN “TED” KACZYNSKY
(σ.σ. ναι, πρόκειται για τον γνωστό «παρανοικό» ισοβίτη βομβιστή και πρώην βοηθό καθηγητή των Μαθηματικών-από λογικούς χορτάσαμε)
Η βιομηχανική επανάσταση και οι συνέπειές της ήταν μια καταστροφή για την ανθρώπινη φυλή. Έχει αυξηθεί σημαντικά το προσδόκιμο ζωής όσων από εμάς ζούμε σε “προηγμένες” χώρες, αλλά έχουν
αποσταθεροποιήσει την κοινωνία, έχουν κάνει τη ζωή unfulfilling, έχουν υποβάλει τα ανθρώπινα όντα σε ταπεινώσεις και έχουν οδηγήσει σε πολλαπλές ψυχολογικές οδύνες (ενώ στον τρίτο κόσμο στη φυσική ταλαιπωρία ) και έχουν προκαλέσει σοβαρές ζημιές στο φυσικό κόσμο. Η συνεχιζόμενη ανάπτυξη της τεχνολογίας, θα επιδεινώσει την κατάσταση, κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη κοινωνική
αναστάτωση και ψυχολογικό πόνο, και μπορεί να αυξήσει τα βάσανα, ακόμη και σε «αναπτυγμένες» χώρες.
Το βιομηχανικό-τεχνολογικό σύστημα μπορεί να επιβιώσει ή μπορεί να συντριβεί. Αν επιζήσει, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από μία μακροχρόνια και πολύ επώδυνη περίοδο προσαρμογής, και με κόστος την μόνιμη μείωση των ανθρώπων και πολλών άλλων ζωντανών οργανισμών που θα χρησιμοποιούνται ως προϊόντα μηχανικής και απλά γρανάζια της κοινωνικής μηχανής. Επιπλέον,εάν το σύστημα επιβιώσει, οι συνέπειες θα είναι αναπόφευκτες: Δεν υπάρχει κανένας τρόπος μεταρρύθμισης ή τροποποίησης του συστήματος, που να το αποτρέψει από το να στερεί από τους ανθρώπους την αξιοπρέπεια και την αυτονομία.
(…) Υποστηρίζουμε ως εκ τούτου μια επανάσταση κατά του βιομηχανικού συστήματος. Αυτή η επανάσταση μπορεί να είναι βίαιη ή όχι: μπορεί να είναι αιφνίδια ή μπορεί να είναι μια σχετικά προοδευτική διαδικασία που εκτείνονται από μερικές δεκαετίες. Εμείς δεν μπορούμε να προβλέψουμε τίποτα από αυτά. Αλλά κάνουμε ένα περίγραμμα με πολύ γενικό τρόπο για τα μέτρα που αυτοί που μισούν το βιομηχανικό σύστημα θα πρέπει να λάβουν…»
Εκείνοι που είναι πιο ευαίσθητοι για το «πολιτικά ορθό»
δεν είναι ο μέσος όρος των μαύρων κατοίκων των γκέτο, των
Ασιατών μεταναστών, των κακοποιημένων γυναικών ή άτομων με αναπηρία αλλά μια μειοψηφία των ακτιβιστών, πολλοί από τους οποίους δεν ανήκουν καν σε καμία «ομάδα καταπιεσμένων», αλλά προέρχονται από προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας. Η Πολιτική Ορθότητα έχει προπύργιο της τους πανεπιστημιακούς καθηγητές, οι οποίοι έχουν την ασφαλή απασχόληση και καλούς μισθούς…
ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ,ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ, ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ-ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΟΙ «ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» ΚΑΙ… ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΣΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΠΑΙΟΝΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «ΑΛΗΘΕΙΑ»:
Δεν μας είπαν για την περιβόητη «Συμφωνία Κούπερ» που αφορά τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και την υποχρέωση για κοινό έλεγχο και αξιοποίηση τους: παραδίδεται στα πλαίσια διμερούς διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας-ΗΠΑ (του 1948;) από τον κάθε απερχόμενο πρωθυπουργό στο αμέσως επόμενο;
Στα χρόνια του πολέμου ο Δημήτρης Μπάτσης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του δεκαπενθήμερου περιοδικού ΑΝΤΑΙΟΣ.
Ο Ανταίος πρωτοκυκλοφόρησε στην Αθήνα στις 20 του Μάη του 1945.
Ο Δημήτρης Μπάτσης συγγραφέας του βιβλίου Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα
εκτελέστηκε στα 1952 μαζί με τους Μπελογιάννη, Καλούμενο και Αργυριάδη.
Με την εκτέλεση ειδικά του Μπάτση τελείωνε και οποιοδήποτε όραμα για μία διαφορετική πορεία της Ελλάδας με αξιοπρέπεια και πρόοδο βασισμένη στην αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων μας.
Στο παραπάνω αναφερόμενο βιβλίο του Μπάτση, αναφέρεται και η σύμβαση της Ελλάδας με τις μεγάλες γνωστές δυνάμεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας.
Η σύμβαση Cooper, υπεγράφη το 1940 και λήγει την 31/12/2010.
Το κείμενο της συμφωνίας υπάρχει στο υπουργείο Βιομηχανίας και παραδίδεται -σαν “ιερό κείμενο”- από υπουργό σε υπουργό. Βάσει της σύμβασης, τα λεγόμενα “στρατηγικά ορυκτά” της Ελλάδας καθώς και ο υδάτινός μας πλούτος, τίθενται υπό την αιγίδα ενός Αμερικανικού consortium εταιρειών!!
Σας αναφέρω από διάφορες πηγές της τότε, αλλά και της σημερινής εποχής τα δρώμενα:
«Σήμερα, λοιπόν, προϋπόθεση για να τεθούν τα θεμέλια της ανοικοδόμησης στο απώτερο μέλλον σε πλατιές και κοινωνικές βάσεις είναι να ελευθερωθεί ο λαός και η οικονομία του, από κάθε αντιπαραγωγικό, αντιοικονομικό και εκμεταλλευτικό εμπόδιο που έστηνε στην πρόοδο της χώρας μια μονοπωλιακή κερδοσκοπική ολιγαρχία… Ο λαός κάνει το καθήκον του με στερήσεις και εξαντλητική εργασία. Ποιος όμως δεν κάνει το καθήκον του απέναντι στη χώρα και το λαό; Να, το βασικό πρόβλημα της ανοικοδόμησης. Πρέπει να εξεταστεί κατά κλάδους και τομείς της οικονομίας ποια ενδογενής αιτία εμποδίζει την ανασυγκρότηση και πως μπορεί να εξουδετερωθεί …»
(Δ. Μπάτσης στο περιοδικό Ανταίος)…Το ζήτημα ετέθη λίγους μήνες, μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων, στις εκλογές του Μαρτίου του 1950.
Ποιος από τους δύο νικητές, το Kέντρο ή η Δεξιά θα κυβερνήσει τη μετεμφυλιοπολεμική Ελλάδα. Τα κεντρικά προβλήματα ήταν δύο:
- η ανασυγκρότηση και η επάνοδος της χώρας σε ομαλό πολιτικό βίο, με τη χορήγηση αμνηστίας ή τουλάχιστον με την εφαρμογή «μέτρων ειρηνεύσεως», πολιτική που εξέφραζε κυρίως ο Νικόλαος Πλαστήρας από τα κόμματα του Kέντρου.
Αντιθέτως η Δεξιά, και τα δυναμικά στηρίγματά της, επιδίωκε την κυριαρχία της με τη συνέχιση της «εμπολέμου καταστάσεως» εναντίον του «εσωτερικού εχθρού», στον οποίο πλην των κομμουνιστών κατέτασσε και όλους τους αριστερούς δημοκράτες, παρ’ όλο που δεν συμμετείχαν στην ανταρσία, αλλά και με τον χαρακτηρισμό του «συνοδοιπόρου», μεγάλο τμήμα του Kέντρου. Σε συνθήκες «ψυχρού πολέμου» στα όρια του «θερμού» η θέση αυτή υποστηριζόταν απολύτως από την μακαρθική τότε Αμερική.
- Ενα περίεργο παιχνίδι εξτρεμισμού μεταξύ του ηττημένου KKΕ και της νικήτριας Δεξιάς (πολλές φορές οι δύο παρατάξεις έδιναν την εντύπωση ότι η μία τροφοδοτούσε την πολιτική της άλλης) είχε αποτέλεσμα τη συντήρηση της «εμπολέμου καταστάσεως» επί δύο δεκαετίες με πλήρη εξουδετέρωση των μετριοπαθών δυνάμεων της Αριστεράς και του Kέντρου.
Στις εξελίξεις αυτές η εκτέλεση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του ήταν ένας σταθμός.
Πρωθυπουργός ήταν τότε ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος. Την επαύριο της εκτελέσεως, θυμάμαι τον πρόεδρο της ΕΔΑ, τον Ιωάννη Πασαλίδη, στο βήμα της Βουλής να απευθύνεται στον Παπάγο και με την ποντιακή του προφορά να τον ρωτάει: «Εσύ στρατάρχη θα τον εκτελούσες;». Kαι ο στρατάρχης έμεινε βουβός. Λίγους μήνες μετά κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 52%.”
(Απόσπασμα από κείμενο του Α.Καρκαγιάννη)
“… Εδώ θέλω να πω δυο λόγια για τον Δημήτρη Μπάτση.
Ανήκε στην «ανώτερη κοινωνία» γιος ναυάρχου ε.α., γνωστός δικηγόρος της Αθήνας και ακόμη πιο γνωστός για την πνευματική του παρουσία και δράση. Συγγραφέας του πολύ γνωστού τότε βιβλίου «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα» και εκδότης του 15νθήμερου περιοδικού «Ανταίος». Εκτελέσθηκε στα 35 του χρόνια, όσο περίπου και ο Μπελογιάννης.
(Πηγή: Καθημερινή, 1-4-2001)
ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΟΠΩΣ Η ΙΤΑΛΙΑ Η ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ… ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ (ποιοι δικοί μας συμμετείχαν… εκεί;) ΕΦΤΑΣΕ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ!!! ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ… ΑΚΟΜΑ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΝΑΥΑΡΧΟΥΣ!
ΜΟΝΟΝ ΕΔΩ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ «ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΑ». ΟΜΩΣ:
Όπως έγραψε ο κ. Μπαξεβάνης σε ειδικό άρθρο του για την «Κόκκινη Προβιά» (την εδώ GLADIO που το σωστό της όνομα είναι σκέτο «ΠΡΟΒΙΑ») αφού το «Κόκκινη Προβιά» αφορά την Τουρκική-νυν ERGENECON) ο «βουλευτής Π.Κ προκάλεσε σκόπιμο τροχαίο έξω από την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας» όπου… όργανο ενός από τα σώματα Ασφαλείας( J) παρακολουθούσε με υπερσύγχρονα μηχανήματα την σύσκεψη του, πρωθυπουργού τότε, Κ.Καραμανλή! Όλοι οι ξυπνητζήδες όμως σίγησαν…
Πόσοι «αριστεροί» πήραν υποτροφία ΝΑΤΟ το 1974 όπου η Βίζα για τις ΗΠΑ δινόταν μόνο αν είχες τον Θεό μπάρμπα και δη «εθνικόφρονα»;
Πόσοι «αριστεροί» δίδαξαν σε αμερικανικές… Στρατιωτικές Σχολές;
Πόσοι Έλληνες ήταν «νεοφασίστες» στην Ιταλία και «Αριστεροί» στην Ελλάδα, κατά το πρότυπο των εκεί διαμενόντων κ.κ.Μορέττι, Σιμόνι κ.λ.π.;
Ποια στελέχη της Αριστεράς (τεθνεώτα, τεθνεώτα) υπήρξαν συνομιλητές ξένου (ας το πούμε… think tank!) τουλάχιστον από το 1965;
ΠΟΙΟΙ ΠΡΟΩΘΗΣΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΡΚΑ ΣΤΗΝ ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ» ΤΗΝ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΩΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;
Αλλά και ποιοι «συνδικαλιστές» φρόντισαν να γίνονται απεργίες όπου υπήρχε βιομηχανικός και παραγωγικός ιστός μέχρι να κλείσουν τα εργοστάσια;
-Ποια τσακάλια της ΔΕΗ αρνούνταν την επέκταση μαζί με… διαδηλώνοντα «..όργανα ενός από τα σώματα Ασφαλείας( J)» για να μην πάρει επιπλέον ρεύμα και επεκταθεί η τελευταία μεγάλη βιομηχανική μονάδα; (σ.σ. πιο δίκτυο τηλεφώνων –όχι στρατιωτικό- χρησιμοποίησε η Χούντα για την τέλεση του πραξικοπήματος του 1967; τυχαίο;)
-Συνελήφθη τελικώς ή όχι Πολωνός λιμενικός της FRONTEX να διαδηλώνει ως «αγανακτισμένος» και «αναρχικός» στο Σύνταγμα πριν εντοπισθούν οι οδηγοί της ΕΘΕΛ με τα μαδέρια και τις κουκούλες;
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ:
Ποιοι «παροχετεύουν» συστηματικά ονόματα όπως αυτά των κ.κ. Δήμα. Παπαδήμου, Μαρκεζίνη-εναλλάξ- ως επίδοξων λύσεων για την… πρωθυπουργία της χώρας;
Ποιοι μας προετοιμάζουν για «κυβερνήσεις συνεργασίας», «Οικουμενικές» και «συγκυβερνήσεις δύο κομμάτων» (πριν την Τελική Λύση) ερήμην των πολιτών τρία χρόνια τώρα ενώ δεν «προείδαν» την Οικονομική Κρίση, δεν διέγνωσαν την σημερινή κατάσταση της χώρας κ.λ.π., κ.λ.π.
Ποιοι υπέγραψαν σύμφωνο για έλευση χιλιάδων ξένων αστυνομικών σε περίπτωση «ταραχών»;
Ποιοι ενώ απορρίπτουν τις συνομωσιολογίες(!) υπογράφουν στο τέλος του καλοκαιριού προσλήψεις χιλιάδων αστυνομικών,πυροσβεστών και βεβαίως βεβαίως 521 λιμενοφυλάκων ενώ τα σχολεία και τα νοσοκομεία είναι έρημα; ΠΟΙΟΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΕΙ ΣΥΝΟΜΩΤΙΚΑ;
Ποιος παραγγέλνει φράγματα για διαδηλωτές, υδραντλίες, χημικά κ.α. μέσα καταστολής αντί να κοιτά να δώσει κανένα επίδομα;
Ποιος τροποποιεί τις διατάξεις του νόμου περί συγκεντρώσεων; Γιατί το «πανεπιστημιακό άσυλο» που τόσα χρόνια ήταν πληγή καταργήθηκε ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΝΤΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟ;(σ.σ. αλήθεια τι έγινε με τους… συνεργάτες του ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ μετανάστες της ΥΠΑΤΙΑΣ; Τι έκαναν οι απεργοί με το… άγαλμα-για τα άλλα δεν ενδιαφερόμαστε, όπως δεν ενδιαφερόμαστε και για το κέτερινγκ της Νομικής…)
Ποιοι σπεύδουν να βάλουν «νέα» πρόσωπα, από τα παλιά επιτελεία και τα δημοσιογραφικά τιμ των δύο μεγάλων κομμάτων στους συνδυασμούς των προσεχών εκλογών;
Τι γύρευαν πέρυσι κοντά τέτοια εποχή, νταλίκες από την χώρα της Μελαγχολίας και των πολλών αυτοκτονιών, στο περιβόητο ΝΟ ΝΑΜΕ κτίριο της μεγάλης λεωφόρου, 6.30 η ώρα πρωινιάτικα;
ΕΠΙΜΥΘΙΟ: ξέρουμε τόσα όσα ξέρετε εσείς για την… πράσινη ανάπτυξη και ακόμη παραπάνω.
ΑΝΤΙ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΥ: Το παρόν κείμενο αφιερώνεται στην μνήμη του όντως σεμνού, σπάνιου σε χαρακτήρα, καλού συναδέλφου τεχνικού και εξαιρετικά ηθικού ανθρώπου Βασίλη Νικολάου, που έφυγε ξαφνικά από κοντά μας.
Προδομένος αυτός ο τόσο μόνος, από τους συνομιλητές της εξουσίας κ.α που του στέρησαν εργασία, αποζημιώσεις, δεδουλευμένα, επιδόματα…
Ο Βασίλης είναι πια σε τόπο που δεν υπάρχουν «νταβατζήδες» και «εκσυγχρονιστές», δημόσια έργα και …Πράσινη Ανάπτυξη, συνδικαλιστές και πολιτικές…
ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου