Η λύση στο αδιέξοδο είναι ένα εναλλακτικό πολιτικό όραμα για μια καλύτερη δημοκρατία!
- Από τον Λόγιο Ερμή
Το πολιτικό σύστημα μας είναι αναμφίβολα τόσο περίπλοκο που δεν διακρίνεται πουθενά ούτε η αρχή του, ούτε το τέλος του, θυμίζοντας κάπως την περίπτωση του γόρδιου δεσμού. Βέβαια στην προκειμένη περίπτωση δεν πρέπει να αναζητάμε ποιός απο μηχανής θεός θα λύσει τον... δεσμό αυτόν, αλλά με ποιόν τρόπο θα λυθεί ωστε να βγούμε άμεσα απο αυτή την στημένη και με μαθηματική ακρίβεια, αδιέξοδη κρίση.
Πρωτίστως λοιπόν πρέπει να κατανοήσουμε και να αντιληφθούμε ότι το παρόν πολιτικό μας σύστημα δημιουργήθηκε απο την ίδια την κοινωνία μας για να την εξυπηρετεί σε πολιτειακό και οργανωτικό επίπεδο, επομένως μέρος του πολύπλοκου αυτού συστήματος είναι σε πρώτο επίπεδο ο καθένας απο εμάς ως μέλη αυτής της κοινωνίας και μετέπειτα η εξουσία η οποία πηγάζει από την κοινωνία για να υπηρετεί τα συμφέροντα της.
Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σύστημα αποτελεσματικά, δημιουργώντας παράλληλα μια εφικτή και κοινά αποδεκτή λύση απο το σύνολο της κοινωνίας, πρέπει να ξεπεράσουμε τα υπερυψωμένα τείχη της κοινωνικής κατάθλιψης που βιώνουμε και που μας αποτρέπουν απο την κοινωνική μας εξέλιξη και εξιδανίκευση, μέσω της αλλαγής.
Οφείλουμε ατομικά να αφιερώσουμε ενέργεια και χρόνο ως μέλη αυτής της αρχέγονης ελληνικής κοινωνίας, προς έναν κοινό σκοπό. Την βελτίωση του υπάρχοντος συστήματος μας μέσω μιας αλλαγής καθαρά αποκομματικοποιημένης και πραγματικά πολιτικοποιημένης ανατρέποντας την σημερινή κατάσταση στα πλαίσια της παρούσας δημοκρατίας επιζητώντας την καλύτερη.
Η καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη, όπου στους κακούς δεν επιτρέπεται να παίρνουν την εξουσία και στους καλούς δεν επιτρέπεται ν’ αρνούνται τη διακυβέρνηση του τόπου τους.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας
Η πραγματικά καλύτερη Δημοκρατία είναι μόνο η Άμεση, ενώ η έμμεση αντιπροσωπευτική εκδοχή της, που σήμερα έχει τη μορφή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και στο οποίο στηρίζεται το σύστημα μας δεν λειτουργεί ουσιαστικά δημοκρατικά, αλλά αναδεικνύει ολιγαρχίες της πολιτικής που διαπλέκονται συστηματικά και καθ’ έξη με τις ολιγαρχίες του πλούτου και κάθε μορφής φανερούς ή αφανείς εξουσιαστές. Χαρακτηριστικό είναι το απόφθεγμα του Αριστοτέλη ότι : «Δημοκρατικόν εστί κληρωτόν είναι τας Αρχάς, το διαιρετόν ολιγαρχικόν», δηλαδή θεωρούσε δημοκρατικό θεσμό τη κλήρωση πολιτών στα αξιώματα, ενώ τις εκλογές προσώπων, που σήμερα παίρνει τη μορφή εκλογής αντιπροσώπων μας στη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ως δείγμα ολιγαρχικού Πολιτεύματος.
Άλλωστε και η καθημερινή μας εμπειρία αποδεικνύει ότι δεν επικρατεί η ισονομία , η ισηγορία και η ισοπολιτεία, αλλά η διαφθορά στο δημόσιο βίο και οι διαπλεκόμενες σχέσεις των κομμάτων εξουσίας, που επιβάλλουν με τις αρχές του δήθεν «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» και την κομματική πειθαρχία στους ολίγους εκλεγμένους, να αποδέχονται τις βουλήσεις των ολίγων πλουτοκρατών και των κάθε μορφής «βαρώνων», συχνά εις βάρος των πολλών, του περιβάλλοντος και των δημόσιων αγαθών, ώστε να καθιστούν στην πραγματικότητα το πολίτευμά μας «Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία»!
Οι πολιτικοί έχοντας εγκαταλείψει καριέρες (λάβετε υπ'όψη και το ασυμβίβαστο των βουλευτών) έχουν την ανάγκη να αναπαραχθούν ως πολιτικοί και ως εξουσιαστές, με αποτέλεσμα, αντί να πρυτανεύει στους περισσότερους από αυτούς το συμφέρον των πολλών, να πρυτανεύει η συνέχιση του ρόλου τους, του επαγγέλματός τους. Και αυτό γιατί, δυστυχώς, με τον κοινοβουλευτισμό η πολιτική κατάντησε επάγγελμα, ενώ στην πραγματικότητα θα όφειλε να είναι έκφραση ζωής.
Στην παρούσα κοινωνική φάση η εξουσία του πολύπλοκου αυτού πολιτικού συστήματος, μας έχει απομονώσει σκοπίμως σε πολύ μεγάλο βαθμό, ελέγχει πλήρως τις πληροφορίες γύρω μας, επιβάλλει αποφάσεις εξαλείφοντας κάθε παράγραφο του Συντάγματος των Ελλήνων, περιορίζει επικίνδυνα τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα μας, σχεδιάζει και συντελλεί το ξεπούλημα της εθνικής μας περιουσίας, θέτει απρόκλητα σε αμφισβήτηση τα κυριαρχικά μας δικαιώματαμε απώτερο σκοπό τον περιορισμό της άσκηση της δημοκρατίας, μας δολοφονεί καθημερινά μέσα απο την εξαθλίωση και την περιφρόνηση οδηγώντας μας στον σταδιακό μας αφανισμό.
Αυτό το πολιτικό σύστημα λοιπόν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε γράφοντας ιστορία.
Εξάλλου η κρίση που βιώνουμε είναι μια αλλαγή που προσπαθεί να συμβεί αλλά δεν βρίσκει το απαιτούμενο έδαφος για να καρποφορήσει. Αυτό το έδαφος πρέπει να το προετοιμάσουμε όλοι μαζί, με θεμέλια στέρεα και βαθιά στη γη μας αλλά και ανοιχτούς ορίζοντες στην οικουμένη, ξεκινώντας απο την βάση του συστήματος και τον πλήρη διαχωρισμό και την αναδιανομή της εξουσίας.
Ένας τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή είναι μέσα απο την διενέργεια δημοψηφίσματος, όχι όμως για οποιοδήποτε δημοψήφισμα αλλά για αυτό που αφορά το πραγματικό μας πρόβλημα, που είναι η αλλαγή του συστήματος.
Πρέπει να γράψουμε ιστορία, διαμορφώνοντας τον καταστατικό χάρτη της χώρας μας συμμετέχοντας όλοι ενεργά στη διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος της χώρας.
Πρέπει ο λαός μας να αφυπνιστεί και να επαναστατήσει, όχι όμως βγαίνοντας στους δρόμους, αλλά παίρνοντας το μέλλον ρεαλιστικά στα χέρια του.
Να απαιτήσουμε δημοκρατικά την έναρξη της διαδικασίας για την διενέργεια δημοψηφίσματος με στόχο την αναθεώρησή του Συντάγματος, ξεκινώντας παράλληλα δημόσια διαβούλευση.
Σε περίπτωση δε θετικής ψήφου από τον ελληνικό λαό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να κυρήξει έκτακτες εκλογές για την δημιουργία ενός Συνταγματικού Συμβουλίου.
Το Συνταγματικό Συμβούλιο, μπορεί να αποτελλείτε απο μια 50μελής ομάδα ακέραιων και ικανών πολιτών που θα εκλεγούν από τον λαό και θα διοριστούν από τη Βουλή για να μελετήσουν και να παρουσιάσουν το νέο νομοθέτημα.
Η ομάδα αυτή θα δέχεται καθημερινά για ένα εύλογο χρονικό διάστημα τα σχόλια και τις προτάσεις των συμπατριωτών τους τηλεφωνικώς μέσω ταχυδρομείου και ίντερνετ. Το τελικό κείμενο θα παραδόθεί στο κοινοβούλιο και θα υποβληθεί σε δημοψήφισμα πριν επικυρωθεί.
Ο "χρυσός αιώνας" του Περικλή μπορεί να αναβιώσει σε ένα πολίτευμα άμεσης Δημοκρατίας, προσαρμοσμένο στα δεδομένα του 21ου αιώνα.
Τα κεφάλαια και τα άρθρα που θα απαρτίζουν το νέο Σύνταγμα θα πρέπει να διέπονται από μια έντονη διάθεση για μια καλύτερη και αμεσότερη δημοκρατία μέσω της άσκησης εξουσίας. Η αναθεώρηση του επομένως πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης λαϊκής συμμετοχής, της διαφάνειας και της ανάληψης ευθύνης από τους πολιτικούς και τους πολίτες.
Προτάσεις θα υπάρξουν πολλές σε αυτή τη νέα Συντακτική διαδικασία, ας ξεκινήσουμε από εδώ με μερικές με κύριο στόχο την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας και τον πλήρη διαχωρισμό των τριών βασικών εξουσιών: της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής.
Τα κύρια χαρακτηριστικά γνώρισματα της επιδιωκόμενης αλλαγής του συστήματος θα πρέπει να είναι η καλύτερη δημοκρατία, χωρίς την αναγκαστική παρεμβολή ενδιάμεσων επαγγελματιών της πολιτικής και όπου οι πολίτες μπορούν να λαμβάνουν τις βασικές πολιτικές αποφάσεις για τα θέματα που τους αφορούν.
Με την ανάπτυξη των σύγχρονων τεχνολογιών και την απίστευτη άνοδο της πληροφόρησης και του μορφωτικού επιπέδου όλων ανεξαίρετα των πολιτών και ειδικότερα της νέας γενιάς το αίτημα για Καλύτερη Δημοκρατία μπορεί και οφείλεται να υποστηρίζεται πλέον καθολικά και είναι θέμα χρόνου κατά την πολιτική μου εκτίμηση το να αναδειχθεί, μετά την ολοφάνερη απαξίωση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και των πολιτικών που το υπηρετούν, σε πρυτανεύον πολιτικό πρόσταγμα για όλους τους πολίτες και σαν αντίβαρο στην παγκοσμιοποίηση.
Είναι προφανές ότι το πλαίσιο των προαναφερόμενων συνοπτικά εκτεθεισών απόψεων και προοπτικών συνιστά ένα εναλλακτικό πολιτικό όραμα που επιβάλλεται να εμπλουτίζεται καθημερινά από νέα ζητούμενα, εμπνέοντας σύντομα περισσότερους ενεργούς πολίτες.
Η λύση στο αδιέξοδο υπάρχει και είναι ένα εναλλακτικό πολιτικό όραμα για μια καλύτερη δημοκρατία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου