Καλό ύπνο (διαρκείας) Έλληνες… ύπνο βαθύ

Κάποτε ένας απλός άνθρωπος είχε γράψει ότι “Όταν πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας σαν πόρνες… ίσως πάρουμε μπροστά“ και απ’ ότι φαίνεται δεν θα πάψουμε ποτέ να αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς έτσι, γιατί πως να εξηγήσω αλλιώς ότι τέσσερις στους δέκα (περίπου) από αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν έδωσαν την ψήφο τους στους ίδιους προδότες που μας έφεραν εδώ, στους ίδιους προδότες με το απύθμενο θράσος και την κολωτούμπα στο ημερήσιο πρόγραμμα τους… στους δοσίλογους του “ναι σε όλα”.
Χαρακτηριστικό είναι βεβαία ότι οι αρχινταβατζήδες μας από το εξωτερικό τους πήραν τηλέφωνο αμέσως για να τους ευχηθούν για την νίκη τους και να τους θυμίσουν την δέσμευση που τους έχουν δώσει, εγγράφως, για την πλήρη εξαθλίωση του λαού μας.
Νικηθήκαμε, πατριώτη γιατί ποιο τελικά ήταν το αποτέλεσμα της δήθεν λαϊκής εντολής για εκλογές; Να στριμωχθεί ακόμα πιο πολύ στον τοίχο ο λαός.
Και το δίλημμα με μιας έγινε ένα: Ξεφτίλα ή ξεφτίλα.
Λοιπόν, πρόβατο, ήρθε η ώρα να το συνειδητοποιήσεις ότι θα πεθάνεις από ασιτία.
Δυστυχώς για σένα δεν θα έχεις την επιλογή να σε φάει τιμημένα ένας λύκος ή να δαγκώσεις μία φορά στην ζωή σου το χέρι που πάει να σου βάλει λεπίδι στο λαιμό. Όχι ότι πίστευα ότι ο άλλος θα μας σώσει (Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο “δρόμος” για να κρατηθεί για λίγο ακόμη στην εξουσία ο κόσμος της μεταπολίτευσης) όχι αλλά ίσως με αυτόν θα είχες μια ευκαιρία να πεθάνεις, σαν Έλληνας, και όχι πεσμένος στα τέσσερα να παρακαλάς να σε λυπηθούν.
Τελικά όπως έγραψε χαρακτηριστικά και κάποιος φίλος… οι τρομαγμένοι ψήφισαν τους πανικόβλητους της Ιστορίας.
Ναι ανήκω στο 40,65% (μαζί με την αποχή, τα άκυρα και τα λευκά) των Ελλήνων που δεν ψήφισαν: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμό Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, συνιστώσες κλπ), ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, Αν. Έλληνες και ΔΗΣΥ, ναι ανήκω στους 248,655 Έλληνες που ψήφισαν μικρά κόμματα.
Τέλος πάντων, είπα να γράψω λίγα αλλά μ’ έπιασε πάλι η λογοδιάρροια, το μικρό, σε επισκεψιμότητα, αυτό blog αυτό αναστέλλει (προσωρινά ίσως;) την λειτουργιά του μετά από 10548 αναρτήσεις και πεντέμισι (περίπου) χρόνια ζωής (εδώ η δεύτερή μας ανάρτηση), λέγοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς τους δυόμιση με τρις χιλιάδες αναγνώστες περίπου που κάθε μέρα μας επισκεπτόντουσαν, ένα επίσης μεγάλο ευχαριστώ στου φίλους bloggers – συνοδοιπόρους που μας στήριξαν (και με τις τεχνικές γνώσεις τους) όλα αυτά τα χρόνια σε αυτό “το ταξίδι μας”.

Ελπίζω κάποια στιγμή να βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες και πάνω απ’ όλα η όρεξη να τα ξαναπούμε διαδικτυακά…
Καλή αντάμωση και θυμηθείτε…