Να γιατί ήθελαν να τον δολοφονήσουν!

Μυστικοί διάλογοι Καραμανλή – Ομπάμα
Η αποκαλυπτική στιχομυθία για τους αγωγούς, που καθόρισε τις εκλογές του 2009
Της Γιώτας Αντωνοπούλου
Λέγεται, και σωστά, πως η Πολιτική είναι ένα κομμάτι Ιστορίας που γράφεται διαρκώς. Ο σύντομος αλλά εξόχως αποκαλυπτικός διάλογος Καραμανλή – Ομπάμα πριν από τρία χρόνια, τον οποίο δημοσιεύει το PRESSing, φωτίζει μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα το ομιχλώδες πολιτικό τοπίο του 2009 και τα όσα συνέβησαν τότε στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας οδηγώντας την κυβέρνηση Καραμανλή στην πτώση της και αλλάζοντας με βίαιο τρόπο τη «ρότα» της χώρας. Όπως προκύπτει μέσα από αυτό το διάλογο σε συνδυασμό με τα διάφορα ντοκουμέντα που τον τελευταίο ένα χρόνο έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας και έχουν οδηγήσει την ελληνική Δικαιοσύνη στην άσκηση ποινικών διώξεων κατ’ αγνώστων, αυτό που πρωτίστως κρίθηκε στις ελληνικές εκλογές του 2009 ήταν το περιεχόμενο της απάντησης στο επιτακτικό για την Αμερική πολιτικό ερώτημα «ποιος ελέγχει τις πηγές και τις ροές της ενέργειας; ». Αυτό που κρίθηκε ήταν η ίδια η διεθνής ενεργειακή «σκακιέρα», αναπόσπαστο και δομικό κομμάτι της «παγκόσμιας σκακιέρας» που τόσο ανάγλυφα περιγράφει ο Μπρεζίνσκι.
«Δύο θέματα, κύριε πρωθυπουργέ…»
Ήταν 3 Απριλίου 2009 τότε που ο Καραμανλής, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο, είχε την πρώτη του κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον νεοεκλεγέντα, τότε, πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα. Η συνάντηση εκείνη έχει ένα πολύ ενδιαφέρον παρασκήνιο που δεν έγινε τότε γνωστό, είναι, όμως, βέβαιο πως καθόρισε όχι μόνο την πορεία της κυβέρνησης Καραμανλή τους επόμενους μήνες αλλά συνολικά την πορεία της χώρας.
Ο Ομπάμα, ο οποίος ως υποψήφιος στις αμερικανικές εκλογές είχε δεσμευτεί σε όλους τους τόνους ότι θα στηρίξει την Ελλάδα στα εθνικά της θέματα, κάνοντας μάλιστα σαφείς αναφορές στο Σκοπιανό, στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, στην πρώτη του αυτή συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό όχι μόνο δεν επαναβεβαίωσε τις δεσμεύσεις του αλλά στη διάρκεια της 40λεπτης συνομιλίας τους θύμισε σε αρκετά σημεία τον προκάτοχό του Τζωρτζ Μπους το νεότερο: άκουγε επί πολλή ώρα αμίλητος τον Κώστα Καραμανλή να του εξηγεί με λεπτομέρειες ποια είναι τα προβλήματα της Ελλάδας και πού ακριβώς χρειάζεται η χώρα μας την υποστήριξη της υπερδύναμης κι όταν η ενημέρωση ολοκληρώθηκε αντί άλλου σχολίου ο νέος «πλανητάρχης» απάντησε:
– «Θέλω κι εγώ από την πλευρά μου να σας θέσω, κύριε πρωθυπουργέ, δύο θέματα: Πρώτον, δεν συνάδει με το κεκτημένο του ΝΑΤΟ ένα κράτος μέλος να σπάει την ομοφωνία των αποφάσεων. Δεύτερον, δεν είναι επιτρεπτό ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ να αναπτύσσει προνομιακές σχέσεις με κράτος το οποίο δεν μετέχει στο ΝΑΤΟ».
Το δεικτικό, αν και ευγενικά διατυπωμένο, σχόλιο του Ομπάμα για το Βέτο της Ελλάδας στο Βουκουρέστι καθώς και για τις συμφωνίες με τη Ρωσία που αφορούσαν την κατασκευή των αγωγών ήρθε να διαψεύσει τις όποιες προσδοκίες είχε διαμορφώσει η ελληνική πλευρά ενόψει της πολυαναμενόμενης πρώτης συνάντησης με τη νέα αμερικανική ηγεσία. Και μπορεί μεν ο πρώην πρωθυπουργός να μην άφησε αναπάντητη την «παραίνεση» του Αμερικανού προέδρου, ανταπαντώντας πως «η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι είναι συνεπέστατο μέλος του ΝΑΤΟ αλλά και το ΝΑΤΟ οφείλει να κατανοεί τα προβλήματα των χωρών μελών του», όμως, όπως αναφέρουν τακτικοί συνομιλητές του «από εκείνο το διάλογο ο Καραμανλής αντελήφθη πέραν πάσης αμφιβολίας πως ο χρόνος της διακυβέρνησής του μετράει αντίστροφα».

Το σχέδιο «ΠΥΘΙΑ»
Παρότι ο συγκεκριμένος διάλογος δεν ήταν τότε γνωστός, το γεγονός ότι ο χρόνος της διακυβέρνησης Καραμανλή τελείωνε θεωρούνταν εκ των ων ουκ άνευ τη συγκεκριμένη περίοδο καθώς οι ΗΠΑ κι οι «δορυφόροι» τους στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ με κάθε ευκαιρία και σε όλα τα επίπεδα επεδείκνυαν τη δυσφορία τους για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας ενώ παράλληλα η ελληνική κυβέρνηση δεχόταν πληθώρα «προειδοποιήσεων» από διαφορετικές και, φαινομενικά, ασύνδετες μεταξύ τους πλευρές. Προειδοποιήσεις προερχόμενες πρώτον, από τις «αγορές» οι οποίες αύξαναν επικίνδυνα το κόστος δανεισμού για τη χώρα μας παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης κατέγραφε, ακόμη, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης (+0,3% το πρώτο τρίμηνο του 2009). Προειδοποιήσεις από την Κομισιόν, η οποία μόλις είχε θέσει για δεύτερη φορά την ελληνική Οικονομία σε επιτήρηση (18/2/2009) αποστερώντας από την κυβέρνηση τη δυνατότητα της εκπλήρωσης δεσμεύσεων πουείχε αναλάβει προς διάφορες κοινωνικές ομάδες. Το αξιοσημείωτο , δε, είναι πως οι Ευρωπαίοι και οι απεσταλμένοι τους στην Ελλάδα τεχνοκράτες περιέργως «δεν είδαν» όλο αυτό το διάστημα της επιτήρησης αυτό που μετεκλογικά απέδωσαν στην κυβέρνηση Καραμανλή, ότι δηλαδή «έδινε ψεύτικα στοιχεία»! Το τρίτο «μέτωπο» εντοπιζόταν στο εσωτερικό της χώρας, με τις διάφορες συντεχνίες που είχαν τη δημόσια πολιτική καθοδήγηση του ΠΑΣΟΚ να διαμορφώνουν καθημερινά συνθήκες κοινωνικής αναταραχής και οικονομικής ασφυξίας σε όλα τα πιθανά πεδία προσέλκυσης επενδύσεων (στον ΟΛΠ, στο κέντρο της Αθήνας, στα αεροδρόμια κ.λπ.). Το τέταρτο «μέτωπο» είχε ονοματεπώνυμο: λεγόταν Γιώργος Παπανδρέου και είχε προαναγγείλει την «ημερομηνία λήξης» της κυβέρνησης Καραμανλή με αφορμή την Προεδρική εκλογή!
Και μόνο τα προαναφερθέντα θα ήταν αρκετά ώστε σε σύντομο διάστημα να οδηγήσουν σε πτώση μια κυβέρνηση των 151 βουλευτών. Κι όμως, όλα τα σενάρια σχετικά με το τι ή το ποιος θα μπορούσε πιθανώς να κρύβεται πίσω από τα όσα συνέβαιναν και να συντονίζει την κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα, ωχριούν μπροστά σ’ αυτό που γνώριζε ήδη από τότε ο Κώστας Καραμανλής: το άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ προς τον αρμόδιο Υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο για «σχέδιο δολοφονίας εις βάρος του πρωθυπουργού με στόχο την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας». Όπως αναφερόταν στο έγγραφο, η ΕΥΠ είχε λάβει τις απόρρητες αυτές πληροφορίες από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB), πράκτορες της οποίας «σε μία τουλάχιστον περίπτωση ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του Έλληνα πρωθυπουργού στην περιοχή της Ν. Μάκρης Αττικής, και πιο συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγ. Εφραίμ». Κι επειδή πέρα από το περιεχόμενο-σοκ του εγγράφου περί του εκπονηθέντος σε «αμερικανικό κέντρο» σχεδίου δολοφονίας, εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς και «τι δουλειά είχαν οι Ρώσοι πράκτορες στον Άγ. Εφραίμ;», η απάντηση βρίσκεται σε μια σειρά άλλων εγγράφων που περιλαμβάνονται στη σχετική δικογραφία, σύμφωνα με τα οποία η FSB είχε εντοπίσει «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των κυρίων Κ. Καραμανλή, Β. Πούτιν και Τζ. Παρβάνοφ» και είχε συστήσει μια ειδική ομάδα «αντιπαρακολούθησης» των κέντρων που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού! Όπως είναι γνωστό, τα απόρρητα έγγραφα της FSB αναφέρονταν σε σχέδιο ματαίωσης της ενεργειακής πολιτικής της χώρας, το οποίο είχε την ελληνική κωδική ονομασία «ΠΥΘΙΑ» και περιελάμβανε τέσσερα κύρια σημεία:
• Πολιτική αποσταθεροποίηση με αιχμή του δόρατος την υπόθεση Βατοπεδίου.
• Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών.
• Κοινωνική αποσταθεροποίηση με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες.
• Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική.
Περιελάμβανε, δηλαδή, το συγκεκριμένο σχέδιο, όλα όσα ήδη υφίστατο η κυβέρνηση Καραμανλή με την αύξηση του κόστους δανεισμού, τη νέα επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας, την υπόθεση του Βατοπεδίου που τροφοδοτούσε διεθνή δημοσιεύματα περί «σκανδάλων της ελληνικής κυβέρνησης», την κοινωνική αναταραχή στο εσωτερικό και διαφόρους «βρυχηθμούς» από το εξωτερικό, προερχόμενους ακόμη κι από Ευρωπαίους εταίρους της αμερικανικής «σφαίρας» επιρροής. Κι όσο κι αν δυσκολεύεται ο νους ενός πολίτη να αντιληφθεί και να πιστέψει ότι, ναι, είναι πιθανό να εκπονείται σε κάποιο σημείο του κόσμου και σε κάποιο πολιτικό κέντρο ένα σχέδιο δολοφονίας κατά πρωθυπουργού δημοκρατικής χώρας, ανατρέχοντας κανείς στην ιστορία, ακόμη και την πιο πρόσφατη, θα διαπιστώσει ότι σε διάφορα σημεία της υφηλίου υπήρξαν δυστυχήματα με θύματα πολιτικούς που τα ακριβή αίτιά τους ουδέποτε εξακριβώθηκαν, ή ότι υπήρξαν αναταραχές και εξεγέρσεις που ποτέ δεν διευκρινίστηκε από πού καθοδηγήθηκαν ή ακόμη, σε περιπτώσεις μη δημοκρατικών χωρών, έγιναν ακόμη και πόλεμοι με ψεύτικα ενοχοποιητικά στοιχεία, οι οποίοι άφησαν πίσω τους χιλιάδες αθώους νεκρούς. Δεν πρέπει, εξάλλου να διαφεύγει της προσοχής οιουδήποτε το γεγονός πως, μετά από πολύμηνη και εξονυχιστική έρευνα των στοιχείων, η ελληνική Δικαιοσύνη διέταξε την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αγνώστων για το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή.

Οι ανησυχίες του Καραμανλή
Ποια είναι η θέση του Κώστα Καραμανλή σε όλα αυτά που συνέβησαν αλλά και στα όσα στο μεταξύ αποκαλύφθηκαν για τη δράση ξένων κέντρων που αποσκοπούσαν στη ματαίωση της πολιτικής των αγωγών; Πρόσωπα που συνομιλούν τακτικά μαζί του είναι κατηγορηματικά στο θέμα των αποκαλύψεων για το σχέδιο «ΠΥΘΙΑ»:

«Ο πρόεδρος δεν σχολιάζει τίποτα από όλα αυτά. Είναι αληθές ότι είχε ενημερωθεί από τον Παυλόπουλο για το απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ κι είχε λάβει αυξημένα μέτρα προσωπικής ασφάλειας, αλλά δεν γνωρίζει κάτι πέραν αυτού. Παρακολουθεί, όπως κι όλοι, τις εξελίξεις στο επίπεδο της ελληνικής Δικαιοσύνης».

Οι ίδιοι, πάντως, συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού δεν αρνούνται πως η ακύρωση της πολιτικής των αγωγών αποτέλεσε για εκείνον μια μεγάλη απογοήτευση. Επίσης, δεν αρνούνται πως ο πρώην πρωθυπουργός ανησυχεί για τα εθνικά θέματα καθώς γνωρίζει το πλέγμα των συμφερόντων που εξυφαίνεται γύρω από τα θέματα εθνικού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα. Γι’ αυτό και θεωρεί ο Καραμανλής πως οι εκλογές της 17ης Ιουνίου είναι κρίσιμες για την ίδια την εθνική υπόσταση της χώρας. Η μεγάλη ανησυχία του είναι πως σήμερα η οικονομική κρίση έχει μετατραπεί σε πολιτική κρίση, κι αυτή η κατάσταση πρέπει άμεσα να εξομαλυνθεί. Η χώρα, σύμφωνα με τους συνομιλητές του κ. Καραμανλή, πρέπει άμεσα να μπει σε σταθερή τροχιά, αλλιώς θα είναι ευάλωτη όχι μόνο οικονομικά αλλά και εθνικά. Τη διάσταση αυτή έδωσε ο πρώην πρωθυπουργός κατά την προεκλογική περίοδο της 6ης Μαΐου όταν στη γραπτή του δήλωση με την οποία καλούσε τους πολίτες να στηρίξουν τη ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά σημείωνε μεταξύ άλλων:

- «Η χώρα πρέπει να μπορεί να κυβερνηθεί με ξεκάθαρη πολιτική στόχευση και χρονικόορίζοντα τετραετίας. Διαφορετικά η πρωτοφανής περιπέτεια που βιώνει ο τόποςμπορεί να επιδεινωθεί σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, κοινωνικά, ακόμα και εθνικά».

Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι στα εθνικά μας θέματα η Ευρώπη θα σταθεί αρωγός των θέσεών μας, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η Ελλάδα θα επιλέξει να πορευτεί τον ευρωπαϊκό δρόμο. Στο πλαίσιο αυτό είναι άμεσης προτεραιότητας οι πολιτικές προσέλκυσης επενδύσεων στη Θράκη, η οποία ήταν και παραμένει εξαιρετικά «ευαίσθητη» περιοχή. Ο κ. Καραμανλής θεωρεί επίσης, σύμφωνα πάντοτε με τους συνομιλητές του, ότι το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν προσφέρεται για προεκλογικές ρητορείες αλλά είναι ένα εξαιρετικά λεπτό ζήτημα που θέλει προσεκτικό σχεδιασμό και διεθνείς συμμαχίες, οι οποίες οφείλουν να συναφθούν σε συνθήκες σταθερότητας για την Ελλάδα. Γνωρίζοντας, εξάλλου, όσο λίγοι, το μέγεθος των πιέσεων που ασκούνται στην Ελλάδα για το Σκοπιανό, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί πως το γεγονός ότι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις 21 Μαΐου δεν συζήτησε το θέμα, δεν σημαίνει ότι αυτό δεν παραμένει ανοιχτό μπροστά μας κι ότι δεν θα κληθούμε σύντομα να το διαχειριστούμε. Ο Κώστας Καραμανλής πιστεύει, εξάλλου, πως δεν θα πρέπει να πάει χαμένη η ελληνική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2014, σημειώνοντας ωστόσο πως οι δυνατότητες μιας χώρας που έχει «γονατίσει» οικονομικά και κοινωνικά είναι περιορισμένες. Γι’ αυτό, όπως τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός στους συνομιλητές του,

«οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα πρέπει οπωσδήποτε να αναδείξουν κυβέρνηση καθώς ένα νέο σκηνικό ακυβερνησίας θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα σε όλα τα επίπεδα και βέβαια και στο επίπεδο των εθνικών μας θεμάτων, τα οποία βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή». Μάλιστα, διευκρινίζει ότι «αυτή δεν μπορεί να είναι μια οποιαδήποτε κυβέρνηση. Η κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τις τύχες του τόπου θα πρέπει να είναι κυβέρνηση ΝΔ, αφού η μεγάλη παράταξη έχει σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό αλλά και καθαρές θέσεις στα εθνικά θέματα και έχει δώσει σημαντικές μάχες στο πεδίο αυτό».