Χαμογέλα ρεεεεε!

Βρήκαμε σ'έναν τοίχο τη διπλανή φωτογραφία. Και βρήκαμε σ'ένα site το παρακάτω κείμενο:

Μια εικόνα χίλιες λέξεις… και πως θα μπορούσαμε να ξυπνήσουμε καλύτερα από ένα παιδί που είναι χαρούμενο και απαιτεί κι ο κόσμος να χαμογελάσει…Ίσως εμείς οι “μεγάλοι” να μην έχουμε τον αντίστοιχο τσαμπουκά! Με το που δω κάποιον μουντρούχο δεν έχω το θάρρος να του φωνάξω: “Χαμογέλα ρεεεεε”. Συνήθως θα πάρω ένα ύφος “κατανόησης” και μια εικόνα προσώπου που θα λέει καταλαβαίνω! Τι να καταλάβω; Ότι τα έχουμε όλα και όλη την ώρα γκρινιάζουμε;;;Τι έχουμε;;; Γνώση, παρέα, φαγητό, νεότητα, ζωή, σπίτι…Ρε συνεχίζεις να διαβάζεις; Τι θες; χαμογέλα και πάμε…Κάποιοι είναι τόσο λυπημένοι που όλο εντοπίζουν κάποιον να κλαίει, ακόμα λένε ότι και το φεγγάρι κλαίει… Αλλά πόσοι από εμάς διαπιστώσαμε πόσοι και πόσα γύρω μας γελάνε;;;

Χαμογέλα ρεεεεε!

(από εδώ:  http://antirisis.wordpress.com/2011/12/26/%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B1-%CF%81%CE%B5%CE%B5%CE%B5/)