- Αυτό που αφήσαμε στη μέση την τελευταία φορά!
-Θύμησέ μου;
-Θέλω να με αφήκουν στην ησυχία μου!
-Το θες πραγματικά;
-Τι λέμε τόσες μέρες;
-Νομίζω ότι εσύ "λες" τόσες μέρες. Αλλά δεν "κάνεις"!
-Τι να κάνω ; Να εξαφανιστώ;
-Αυτό το λες εσύ.Εγώ είπα κάνε κάτι. Άκουσε το μέσα σου, άκουσε μουσική, άκουσε τα πουλιά, άκουσε ψαλμωδίες. Να! Αν δεν θες να ακούσεις τους άλλους, ακούς κάτι άλλο.
-Ρε κοίτα τι εύκολα που τα λέει το άτομο! Έλα εσύ και κλείσε τα αυτιά σου στις μουρμούρες και σην πίεση των άλλων και θα σου δώσω και συχαρίκια!
-Δεν αφήνεις να σου κάνουν αυτό που δεν θες! Δεν χρειάζεται να οργίζεσαι. Δεν χρειάζονται λόγια. Είναι κουφοί οι άνθρωποι..... Ακούν ό,τι θέλουν!
Να άκουσε τι γράφει ο Όσσο για αυτό:
"Είναι ένα παράξενο φαινόμενο, το πως η φύση έχει κάνει τα μάτια διαφορετικά από τα αυτιά. Δεν μπορείτε να κλείσετε τα αυτιά σας, αλλά μπορείτε να κλείσετε τα μάτια σας. Έχετε βλέφαρα να τα κλείνετε και να τα ανοίγετε, αλλά τι γίνεται με τα αυτιά σας; Η φύση δεν μπήκε στον κόπο να βάλει μικρά βλέφαρα στα αυτιά, επειδή γνωρίζει ότι είστε τόσο πολύ απασχολημένοι με το νου, που δεν τα χρειάζεστε. Τα αυτιά σας είναι πάντοτε κουφά! Ακούτε ή ακούτε μόνο αυτά που θέλετε να ακούσετε".
-Αν λοπόν ακούς τι σου λένε οι άλλοι είναι γιατί δίνεις μεγάλο περιθώριο στους άλλους να εισβάλλουν στη ζωή σου και να έχουν άποψη. Αν δεν θες απλά συνεχίζεις να κάνεις τη ζωή σου όπως επιθυμείς!
-Υπάρχει όμως τίμημα!
-Όλα έχουν ένα τίμημα. Είσαι έτοιμος; Αυτή είναι η ερώτηση μου;
Είμαστε έτοιμοι για το τίμημα;
Η απάντηση είναι ένα μοναχικό ζήτημα!
Ένας ακόμα φανταστικός διάλογος από το φανταστικό μου βιβλίο!
airis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου