Η πρωτη ηταν : "Προσφερες χαρα";
και η αλλη : "Βρηκες τη χαρα";
Ο χρονος, αφου περασει , δεν γυριζει πισω, ουτε μπορει να ανακτηθει.......
Πιστευω ομως οτι δεν υπαρχει ωραιοτερο πραγμα, οταν περασει η ζωη σου και φτασεις στο σημειο του θανατου, να γυριζεις πισω και να ξερεις οτι εδωσες χαρα, οτι βρηκες τη χαρα, οτι εζησες!
Δε μπορω να σταματησω το χρονο που περναει και αφηνει βαθια τις πληγες του !
Μπορω ομως να τον ζησω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου