Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Έρχεται τέταρτο μνημόνιο!



Το να πάει εκτάκτως χθες βράδυ ο Σαμαράς στο Υπουργείο Οικονομικών ήταν ένα μήνυμα «χωρίς λόγια». Η αισιοδοξία του Δεκεμβρίου του 2012 έχει εξανεμιστεί πλήρως και τη θέση της έχει πάρει ο πανικός.
Τρεις στους δέκα φορολογούμενους ή 2.548.071 φυσικά πρόσωπα είχαν στο τέλος του 2012 συσσωρευμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 20,4 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό περίπου 10 δισ. ευρώ δημιουργήθηκαν στη διάρκεια του περασμένου έτους και στη συντριπτική τους πλειοψηφία παραμένουν ανείσπρακτα. Στα 20,4 δισ. ευρώ των φυσικών προσώπων έρχονται να προστεθούν και 35,3 δισ. ευρώ που χρωστούν 148.658 επιχειρήσεις. Τα ληξιπρόθεσμα του παρελθόντος κρίνονται στη συντριπτική τους πλειονότητα ανείσπρακτα.
Η συμμετοχή του Βρούτση στη χθεσινοβραδινή σύσκεψη δείχνει επίσης πως εκτός από τη μεγάλη απόκλιση στα έσοδα, υπάρχει μείζον ζήτημα και στα ασφαλιστικά ταμεία. Όσο σκαρφαλώνει η ανεργία σε δυσθεώρητα ποσοστά, τόσο διευρύνονται τα ελλείμματά τους από τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών.
Τα πράγματα δεν πήγαιναν, ούτως ή άλλως καθόλου καλά, ήρθε και το τσουνάμι από την Κύπρο και έδωσε ένα ακόμη μεγάλο χτύπημα. Οι ζημιές θα είναι μεγάλες και σε αυτό ευθύνεται εν πολλοίς και η επιλεκτική τακτική που ακολούθησαν οι κυπριακές τράπεζες. Οι φήμες οργιάζουν για ρωσικό χρήμα που έφυγε ακόμη και τις μέρες που ήταν κλειστές οι τράπεζες. Δεν έφυγαν όμως οι καταθέσεις του ελληνικού ομίλου Jumbo που ανέρχονται σε 58 εκατ. Ευρώ. Αν αυτό δεν είναι καταστροφή, τότε τι είναι; Οι φήμες ωστόσο εξακολουθούν να υποστηρίζουν πως ακόμη και τώρα που άνοιξαν οι κυπριακές τράπεζες υπάρχει επιλεκτική αντιμετώπιση. Έτσι, ενώ επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα από την Ελλάδα περιμένουν στην «ουρά» με βάση τα πλαφόν αναλήψεων, άλλοι αποκτούν άμεση πρόσβαση στα κεφάλαιά τους. Προφανώς για την αξιοπιστία του κυπριακού τραπεζικού συστήματος δεν νοιάζεται κανείς πλέον.
Στις συνθήκες που διαμορφώνονται , «Fucked Up Beyond All Recognition» που λέει και ο Krugman, τα χρηματοδοτικά κενά για την ελληνική οικονομία όλο και μεγαλώνουν. Το μόνο βέβαιο είναι πως έρχεται τέταρτο μνημόνιο. Η προσπάθεια της κυβέρνησης πλέον δεν έχει να κάνει με το να αποτρέψει το αναπόφευκτο αλλά να μεταθέσει όσο το δυνατόν τη σχετική συζήτηση. Ο στόχος λοιπόν είναι να κλείσει όπως όπως η συμφωνία με την τρόικα που θα βρίσκεται στην Αθήνα την ερχόμενη εβδομάδα, να καταβληθεί το υπόλοιπο της δόσης του 12 που είναι στα 2,5 δις , να κάνουμε Πάσχα και μετά… έχει ο Θεός.
Με βάση τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς και τις αντιδράσεις που ήδη υπάρχουν στο εσωτερικό των κομμάτων της συγκυβέρνησης, είναι βέβαιο πως τέταρτο μνημόνιο από την ελληνική βουλή με τα σημερινά δεδομένα δεν περνάει και η χώρα θα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές.
Καθοριστικό παράγοντα πάντως θα αποτελέσουν οι εξελίξεις στην Κύπρο. Εικόνες «αργεντινοποίησης» από το νησί θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης στην Ελλάδα. Το ερώτημα είναι αν οι εικόνες της «αργεντινοποίησης» θα έρχονται από μια Κύπρο που θα είναι στην ευρωζώνη ή από μια Κύπρο που θα έχει βγει από αυτή. Στην πρώτη περίπτωση το πολιτικό πλεονέκτημα θα το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στη δεύτερη, η πλάστιγγα θα γείρει από το φόβο στην επιλογή του τέταρτου μνημονίου.
ΥΓ: Η πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσόστομου να μπλοκάρει ουσιαστικά την υλοποίηση της απόφασης του Eurogroup με προσφυγή στη δικαιοσύνη, δείχνει πως μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε έναν νέο… Μακάριο.
Πηγή
Διαβαστε περισσοτερα »

Χριστόδουλος των Ελλήνων: η Δικαίωση (Α’ Μέρος)



«Προσοχή, γιατί η Ε.Ε. βαδίζει προς διάλυση»
«Δεν θα υπάρχει Ευρώπη στηριζόμενη σε πιέσεις»
«Έρχεται η πολτοποίηση και ο αφανισμός»
«H πίστη είναι η ελπίδα μας»…

Όταν, το 2005, ο Χριστόδουλος μιλούσε για «σχέδιο κατά της Ελλάδας», κάποιοι τον έβρισκαν υπερβολικό. Όταν, το 2006, είπε «να είστε.... έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», πολλοί δεν....
τον πήραν στα σοβαρά, υπνωτισμένοι από την εικονική πραγματικότητα της δήθεν «ισχυρής Ελλάδας». Όταν, το 2007, στο τελευταίο του μήνυμα, προέτρεπε για «αντίσταση και ανάκαμψη για ό,τι κινδυνεύει», είχε δει τις δύσκολες μέρες που έρχονταν και ήθελε να προειδοποιήσει.

«Οι Ευρωπαίοι έδειξαν πως δεν θέλουν το καλό μας και έγιναν αίτιοι εθνικών συμφορών. Τώρα είμαστε αδελφοί με τους Ευρωπαίους. Και καλά κάναμε. Να τα ξεχάσουμε όλα; Να τα συγχωρήσουμε ναι, να τα ξεχάσουμε όχι. Πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί. Τώρα ο κίνδυνος είναι να υποστούμε μια νέα Άλωση», έλεγε λίγο μετά την ενθρόνιση του, 14 χρόνια πριν, και είχε τόσο δίκιο.

Θα αναγνωριστεί η γενοκτονία των Ποντίων (6/7/2006)

Η γενοκτονία των Ποντίων θα αναγνωριστεί, διότι το αίμα του δικαίου δεν θάβεται στη γη, αλλά ανεβαίνει στον Θεό. Σήμερα βεβαίως, δεν βρισκόμαστε σε πολεμική περίοδο. Η πολιτική μας ηγεσία μπορεί να υποστηρίξει σε διεθνές επίπεδο τα δίκαια των Ελλήνων. Αλλά αυτό δεν είναι επιχείρημα για να ρίξετε τη σημαία του αγώνα. Ο αγώνας σας δεν είναι απότοκος συνθηκών, είναι το αναμμένο καντήλι της ψυχής σας, που η φλόγα του φαίνεται ακόμη και στον χορό σας.

Γιατί θέλουν να διαγράψουν το 1821 (25/3/2002)

Το σύστημα έχει υποβαθμίσει το Εικοσιένα, το μήνυμα του, τις θυσίες όσων αγωνίστηκαν με υπερηφάνεια κι αξιοπρέπεια για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Κατά βάθος μάλιστα, λόγω του ευδαιμονισμού, της ξιπασιάς και της δουλοφροσόνης έναντι των υλικά ισχυρών που διακατέχει τους ηγέτες του, το σύστημα έχει σβήσει από τη μνήμη του το '21 και θέλει να το διαγράψει και από τους Έλληνες, γιατί το βλέπει ως εμπόδιο στην αφομοίωση τους στη χοάνη του συγκρητισμού και στην υποταγή τους στο παντοδύναμο τίποτε, στο πανίσχυρο μηδέν της ανθρώπινης εξαθλίωσης.

Δεν θα τους περάσει όμως. Οι Έλληνες απέδειξαν στο θέμα των ταυτοτήτων και συνεχώς με τις ενέργειες τους τεκμηριώνουν το γεγονός ότι κρατούν ζωντανό στη μνήμη τους τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον ευαγγελισμό του γένους και με πρωτοπορούσα την Εκκλησία τους προσφέρουν την πνευματική και πολιτισμική διακονία τους στην Ενωμένη Ευρώπη, χωρίς ίχνος έπαρσης αλλά και χωρίς κανένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Και πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι η Εκκλησία, με τον παλμό της θρησκεύουσας ψυχής των παιδιών της, θα αποτελεί μέχρι συντέλειας του αιώνα τεράστια και αποτελεσματική δύναμη αντίστασης εναντίον όλων όσοι νομίζουν ότι ήρθε η ώρα να ανατρέψουν την πνευματική ιστορία του γένους, να εξουθενώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να διαστρέψουν την αλήθεια μετατρέποντας την τυραννία σε δήθεν ανθρώπινα δικαιώματα, το μυστήριο της ζωής σε μηχανιστικό φαινόμενο, και τον άνθρωπο από εικόνα του Θεού σε πριόνι και εργαλείο των σκοπιμοτήτων τους.

Ο ξένος παράγων θέλει να επιβληθεί (14/3/2004)

Ο άνθρωπος, έχοντας πλέον αποκοπεί από τη θεμελίωση του μέσα στη σχέση με τον πλησίον, έχοντας αντικαταστήσει την αφοσίωση και τη θυσία με κώδικες ηθικής συμπεριφοράς, έχοντας στερηθεί σταθερές αναφορές που του έδιναν τις συντεταγμένες του στον κόσμο, παραδίδεται γρήγορα στις δυνάμεις της αλλοτρίωσης. Οι δυνάμεις αυτές οπλίζουν το άτομο στον αγώνα του να επικρατήσει επί των άλλων, με κάθε τρόπο, στη σκληρή και απρόσωπη καταναλωτική -δηλαδή υλιστική- κοινωνία. Στη νεωτερική και μετανεωτερική παιδεία δεν επιδιώκεται η μόρφωση του νέου ανθρώπου και η διάπλαση της ψυχής του, αλλά η επαγγελματική κατάρτιση του. Εδώ και χρόνια, ακούμε την άρχουσα λογική να ζητάει σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή — και δεν έχουμε αντιδράσει, ίσως, όσο θα έπρεπε. Από το 1989, διατυπώθηκε, επισήμως πλέον στην Ευρώπη, το αίτημα της προσαρμογής της εκπαίδευσης στον εμπορικό ανταγωνισμό, και πάλι βέβαια χωρίς καμιά συζήτηση για παράλληλη ενίσχυση της ανθρωπιστικής παιδείας και πνευματική και ηθική θωράκιση του νέου ανθρώπου.

Το άτομο, έχοντας ως μόνον οδηγό του ένα αίσθημα ευθύνης θεμελιωμένο στην ηθική κι όχι στη χριστιανική διδασκαλία, δεν μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του και βεβαίως δεν μπορεί να δεχτεί ως υπέρτερη ερμηνεία της ύπαρξης του όσα ψελλίζει η αθεϊκή ηθική. Η αγορά, άλλοτε μέρος της ζωής, γίνεται το κέντρο της ζωής. Η επιτυχία σε αυτή γίνεται το μέτρο κρίσεως του ατόμου. Στερημένη από το πλαίσιο που δίνει η χριστιανική ζωή, η προτροπή να μάθεις μεταπίπτει σε προτροπή να επιτύχεις στον ανταγωνισμό, έτσι ώστε το σύνθημα «Τόλμα να μάθεις!» μεταφράζεται στην κραυγή «Νίκησε! Κέρδισε!»

Κατ' αυτόν τον τρόπο, η κοινωνία που στήθηκε στο όνομα του ατόμου τώρα προχωρά στη σύνθλιψη του. Εάν δεν δράσουμε αμέσως και σωστικά, η δυτική κοινωνία —η κοινωνία μας πλέον— θα μετατραπεί βαθμιαία και γρήγορα σε μηχανισμό εξαφάνισης κάθε διαφοράς όπου ούτε γένος ούτε γλώσσα ούτε παιδεία ούτε ήθος ούτε θρησκεία ούτε παράδοση ούτε ιστορική παρουσία και συνέχεια θα αναγνωρίζονται, κι όπου το άτομο θα διακρίνεται πλέον από τα υπόλοιπα μόνο από το ύψος της καταναλωτικής δαπάνης. Εάν δεν αντιδράσουμε βοηθώντας, θα καταργηθεί κάθε αυτοσυνειδησία που προϋποθέτει υπέρβαση του εγκόσμιου και παροντικού και, άρα, η χριστιανική πίστη- θα καταργηθεί κάθε ταυτότητα που προϋποθέτει ιστορικές και άρα υπερατομικές ρίζες.

Μέσα στη νύχτα της ναζιστικής Κατοχής, ο Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε να βάλει ενέχυρο όλη την περιουσία της Εκκλησίας μας, ακίνητα, ναούς, μοναστήρια, τάματα, καντήλια, ράσα, βυζαντινές εικόνες αξίας, να πάρει τους σταυρούς από τα στήθη των επισκόπων, και όλα μαζί να τα βάλει ενέχυρο για να βρει λεφτά και στάρι να ταΐσει τα Ελληνόπουλα. Αυτή είναι η Εκκλησία της Ελλάδος, και είναι εκτός τόπου να πιστεύει κανείς ότι δεν θα κάνει το ίδιο αν χρειαστεί, προκειμένου να σώσει και να στηρίξει την ψυχή της Ελλάδας.

Κανείς «ξένος παράγων» και καμιά ιδεολογία δεν μπορεί να έχει το ανάστημα να υπαγορεύει μέτρα που θίγουν την πιο καίρια πτυχή της λαϊκής ευαισθησίας, τη βίωση της ιστορικότητας. Από αυτή τη βίωση μπορεί να αντλήσει αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια ως λαός, από αυτήν αντλεί δυνάμεις δημιουργίας. Και ας γίνει σε όλους κατανοητό ότι δεν είναι οι εθνικιστές αυτοί που αντιδρούν στην επιχειρούμενη παραχάραξη της Ιστορίας. Είναι η συλλογική συνείδηση που αντιδρά στη μεθοδευμένη αλλοίωση της μνήμης, προκειμένου να εξυπηρετηθούν γεω-

πολιτικές επιδιώξεις. Και είναι τιμή για τον λαό μας η αντίδραση στην ι,σοπέδωση, διότι, άλλως, η παραχάραξη της Ιστορίας θα περνούσε, η λοβοτομή της εθνικής μνήμης θα γινόταν, και θα ακολουθούσε άνετα πλέον η απόρριψη του ελληνικού έθνους στους Καιάδες της Ιστορίας.

Οι ταυτότητες είναι μόνο η αρχή (11/10/2000)

Αυτή την ώρα έχουμε την αίσθηση ότι κρίνεται η θέση της ορθοδόξου Εκκλησίας μέσα στο κράτος των Ελλήνων, ενώ δεν αποκρύπτεται η προσπάθεια κάποιων κυβερνητικών κύκλων να διαχωρίσουν το κράτος από τη θρησκεία και, τελικά, να αποθρησκειοποιήσουν όχι μόνο τη δημόσια αλλά και την εθνική και την κοινωνική ελληνική ζωή. Μέχρι τώρα λέγονταν και γράφονταν μερικά πράγματα προς την κατεύθυνση αυτή από μοναχικούς, συνήθως στρατευμένους, επιστήμονες ή δημοσιογράφους, που έτρεφαν με τα κείμενα τους την ψευδαίσθηση ότι τάχα υπάρχει υστέρηση δημοκρατίας στην Ελλάδα, επειδή αυτή για τους γνωστούς ιστορικούς και παραδοσιακούς λόγους έχει τη στενή σχέση με την ορθοδοξία. Τώρα όμως, τα πράγματα άλλαξαν. Οι κύκλοι της άθεης ιντελιγκέντσιας —και όχι μόνον αυτοί— απέκτησαν τώρα κυβερνητική φωνή και δύναμη και παρέσυραν τον πρωθυπουργό.

Επιδιώκεται εντός και εκτός Ελλάδος η άμεση αποδυνάμωση όλων των ηθικών δυνάμεων που αντιστρατεύονται τη νέα τάξη πραγμάτων του παγκοσμιοποιητικού χυλού, καθώς και η διαμόρφωση ενός εφιαλτικού μέλλοντος του ατομοκεντρικού μετανθρώπου, στον βαθμό που θα επεκτείνονται οι γενετικές μεταλλάξεις και η κατασκευή μηχανισμών «συνεπαφής» ζωντανών ιστών και μηχανικών κατασκευών. Με άλλα λόγια, επιχειρείται σήμερα στη χώρα μας μια απόρριψη του ελληνισμού των τριών μεγάλων περιόδων. Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, Νέος Ελληνισμός, και περιορισμός του ελληνικού έθνους σε μιαν άχρωμη «πολυ-πολιτισμική κοινωνία».

Παράλληλα, επιχειρείται με πείσμα η απόρριψη του ρόλου της Εκκλησίας στους αιώνες της δουλείας και στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821 και σε όλους τους αγώνες του λαού μας, αλλά και στη σύγχρονη κοινωνία, και η πρόταξη του ρόλου του Διαφωτισμού, παραγνωρίζοντας ότι ακόμη και οι περισσότεροι από τους Έλληνες διαφωτιστές ήταν κληρικοί της Εκκλησίας. Ως αποτέλεσμα ενός τέτοιου βιασμού της ιστορικής αλήθειας επιχειρείται να αναδειχθεί η νεοελληνική ταυτότητα ως μονοδιάστατα πολιτειακής μορφής υπόθεση, γεγονός που πολύ πιο εύκολα θα προετοιμάσει τη συγχώνευση του ελληνικού λαού σε ένα δυτικοευρωπαϊκό αφομοιωμένο στο παγκοσμιοποιημένο μεγακράτος. Κατά συνέπειαν, όπως από την αρχή διακηρύξαμε, το ζήτημα των αστυνομικών ταυτοτήτων είναι η απαρχή σειράς μέτρων που θα ακολουθούσαν, αν δεν υπήρχε και αν δεν υπάρχει η δι' επιχειρημάτων λελογισμένη αντίδραση της Εκκλησίας.

Το είπαμε από την αρχή ότι με τη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες επιχειρείται συστηματικός αποχριστιανισμός του κράτους των Ελλήνων, με κατεύθυνση την ίδια την κοινωνία και, κατ' επέκταση, το έθνος.

Οι πρακτορίσκοι της αθλιότητας (5/12/2003)

Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν να αντιμετωπίσουν πλειάδα προβλημάτων βιοπορισμού, κυρίως, αλλά και αξιοπρέπειας. Δεν έχουν πολύ καιρό για να φιλοσοφήσουν και να στοχαστούν. Προτιμούν την έτοιμη ύλη που τους προσφέρουν οι πρακτορίσκοι της αθλιότητας. Ωστόσο, η ύλη αυτή είναι εν πολλοίς άχυρα και «κούφια καρύδια», σπονδή στη φθορά και την αλλοτρίωση. Τώρα, είναι καιρός ανάκαμψης.

Έρχεται η πολτοποίηση και ο αφανισμός (1/1/2000)

Παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις στο θέμα των ταυτοτήτων, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτοί που το δημιούργησαν, δηλαδή οι άνθρωποι της εξουσίας, είναι αριστοτέχνες στην επιστημονική σύλληψη του σκοπού που επιδιώκουν, τα δε ΜΜΕ καλύπτουν το θέμα με εκπληκτική προσαρμογή στις απαιτήσεις της στρατηγικής που καταστρώθηκε για να εξουδετερώσει την επιρροή της Εκκλησίας στον λαό μας.

Η εφαρμογή του πιο πάνω σχεδίου επιδιώκει να μας μετατρέψει, μέσα στη γενέθλια γη μας, σε μετανάστες, στερημένους από τη θαλπωρή της πνευματικότητας που η ορθόδοξη πίστη μας χάρισε. Η επιδιωκόμενη μετατροπή του κράτους σε «άθρησκο» και ουδέτερο απέναντι στην Ορθοδοξία είναι αντίθετη με την ανάγκη που νιώθει κάθε Έλληνας να στηριχτεί σε κάποια μόνιμα και σταθερά ερείσματα για να επιβιώσει. Η εξουσία ανάγκασε τον Νεοέλληνα να μπει σε μια περιπέτεια που του κοστίζει όχι μόνο την ψυχική του ηρεμία και γαλήνη, αλλά και τον κίνδυνο να δει τα ερείσματα του αυτά να καταρρέουν κάτω από την πίεση των εκσυγχρονιστών. Και μετά, έρχεται η πολτοποίηση και ο αφανισμός. Όποιος δεν τα καταλαβαίνει αυτά είτε ζει σε

Η διάλυση της οικογένειας (25/9/2004)

Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από την καταστροφή της οικογένειας και το «πέταγμα» των παιδιών στους τέσσερις ανέμους. Ας μην κλείνουμε τα μάτια. Το εύκολο διαζύγιο, οι ελεύθερες συμβιώσεις, η φυγοτεκνία, η εγκατάλειψη της συζυγικής στέγης, η καταθλιπτική ατμόσφαιρα και η γκρίνια στο σπίτι, η αδιαφορία προς τα παιδιά, η αλόγιστη πολυτέλεια είναι σαράκια που, τελικά, κατατρώγουν τα οικοδόμημα που ονομάζεται οικογένεια.

Δεν θέλουμε να εξευτελιστούμε ως Έλληνες (24/3/2001)

Η Ευρώπη, έχει λεχθεί, στερείται σήμερα οράματος. Οι Έλληνες δεν δικαιούμαστε να το λέμε για τον εαυτό μας. Γιατί τα οράματα τα δικά μας είναι μέσα στην ορθοδοξία μας, είναι μέσα στην παράδοση μας, είναι μέσα στην Ιστορία μας• και δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να τα βρούμε. Με αυτά τα οράματα θα ζήσουμε, όπως έζησαν οι πατέρες μας, και με αυτά τα οράματα θα σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας, για να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε δυσκολία.

Εμείς οι Έλληνες, σήμερα, που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα μέσα στη ζωή μας, εμείς οι Έλληνες που βλέπουμε ότι τα τύμπανα του πολέμου ηχούν εκεί πιο πάνω από τα βορινά μας σύνορα, εμείς οι Έλληνες οι οποίοι βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη να αποκαταστήσουμε την εθνική και την κοινωνική μας συνοχή, εμείς οι Έλληνες που πιστεύουμε στον Θεό κατανοούμε ότι δεν μπορούμε χωρίς τον Θεό να σωθούμε και δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία ειδοποιά της πνευματικής και της εθνικής μας ταυτότητας, από τη θρησκεία μας, από τη γλώσσα μας, από τους θεσμούς μας, από την οικογένεια μας, απ' όλα αυτά τα οποία συνθέτουν αυτό το οποίο ονομάζουμε ελληνορθόδοξη παράδοση. Αυτή η παράδοση έσωσε αυτόν τον τόπο. Και δεν δικαιούται κανένας να λέγει και να διερωτάται τι τάχα είναι αυτή η παράδοση. Δεν είμαστε εμείς εχθροί αυτού του τόπου. Αντιθέτως, αγαπάμε τον τόπο στον οποίο γεννηθήκαμε και δεν θέλουμε να εξευτελιστούμε- και δεν θέλουμε να χάσουμε την οντότητα μας και την ιδιοπροσωπία μας. Δεν θέλουμε να απομακρυνθούμε από την παράδοση μας, γιατί ξέρουμε ότι αυτή έχει δοκιμαστεί μέσα στους αιώνες και έχει δώσει, ως καρπούς, την ενότητα του ελληνισμού, την ομογένεια του και την πνευματική του δύναμη και ισχύ, η οποία, σήμερα, παρά ποτέ άλλοτε, χρειάζεται σ' αυτόν τον τόπο.

Οι ευρωλιγούρηδες και το αίσχος (3/9/1999)

Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν την ουσιαστική κατάργηση των Θρησκευτικών με τον τρόπο που γίνονται. Σήμερα αυτό που διδάσκουν στα παιδιά είναι ένα μάθημα όπως το ονειρεύονται οι ευρωπαϊστές, αυτοί που τους έχουν ονομάσει και «ευρωλιγούρηδες». Αποτελεί αίσχος για τους Νεοέλληνες να παίρνουν ως κριτήρια το τι θέλουν κάθε φορά οι ντιρεκτίβες των Βρυξελλών και όχι τι επιβάλλει η ιστορική αναγκαιότητα και η παράδοση αυτού του τόπου.

Το έλλειμμα ηγεσίας (3/2/2007)

Η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης δεν συνεχίζει πάντοτε την πορεία της έτσι όπως την είχαν θελήσει οι μεγάλοι ευρωπαϊστές ιδρυτές της. Από τα χρόνια του Κωνσταντίνου Καραμανλή και μετά, η πολιτική ηγεσία •ακολουθεί ορισμένες φορές πορεία που δείχνει μια διαφοροποίηση των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις αρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οι Ευρωπαίοι έχουν συχνά το αίσθημα ότι η Ένωση δεν ταυτίζεται με τον κόσμο τους. Γι' αυτό και δεν διστάζουν να στραφούν εναντίον της, όπως είδαμε με την άρνηση αποδοχής του Συντάγματος. Να μη γίνει «επιχείρηση» η Ε.Ε. 27/2/2006

Γνωρίζετε ότι η Εκκλησία επιθυμεί την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ενότητας. Ελπίζει ότι αυτή θα συμβάλει στην οικονομική προκοπή των λαών της Ευρώπης, άρα και στην προκοπή του ποιμνίου της. Είναι βέβαιη, επίσης, ότι δι' αυτής περιορίζονται οι ενδοηπειρωτικοί πόλεμοι, που χαράζουν το κορμί της ευρωπαϊκής Ιστορίας από τη γένεση της. Εκκλησία όμως βλέπει κάτι πέραν αυτών, κάτι υπέρτερο αυτών: Βλέπει ότι η πολιτική ολοκλήρωση θα ενισχύσει ιδιαιτέρως την κοινωνικότητα και την πολιτιστική ενότητα της Ευρώπης. Η Εκκλησία θεωρεί καταστροφική προοπτική τη μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μία απλώς οικονομική οντότητα, διότι, σε αυτή την προοπτική, η Ευρώπη θα γίνει πεδίο θηριώδους ανταγωνισμού. Όχι μόνον ο κοινωνικός ρόλος του κράτους θα υποβαθμιστεί, αλλά η ίδια η κοινωνικότητα θ' αντικατασταθεί από την ωμή διεκδίκηση. Η οικονομική ένωση είναι απολύτως θετική, εφόσον δεν αυτονομείται, εφόσον διακονεί την κοινωνία, εφόσον υπακούει στην πολιτική. Οι κοινωνίες, αγαπητοί μου, δεν είναι επιχειρήσεις. Όποτε έγινε προσπάθεια υποταγής τους στη λογική των επιχειρήσεων, είχαμε ως συνέπεια ην κορύφωση της αδικίας. Και όταν περισσεύει η αδικία, κανείς δεν είναι αθώος του αίματος.

Με την καταρχήν έγκριση ένταξης της Τουρκίας, έχουμε σαφέστατη περιθωριοποίηση των κοινωνικών και πολιτιστικών κριτηρίων της Ένωσης. Θέλω να σας θυμίσω ότι ο Βολταίρος έλεγε, ειρωνευόμενος την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ότι δεν υπήρξε ποτέ ούτε αγία ούτε ρωμαϊκή ούτε αυτοκρατορία. Φοβούμαι ότι, ακολουθώντας τη σημερινή πορεία, σε λίγο θα το επαναλαμβάνουμε αυτό όποτε μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την έγκριση ένταξης της Τουρκίας, φάνηκε π:ους λαούς ότι η ευρωπαϊκή πολιτική δεν μπορεί να χαράξει γεωπολιτική αντίληψη που θα υπηρετεί το μέλλον της Ευρώπης, αλλά υποτάσσεται σε αλλοτριωτικές γεωπολιτικές αντιλήψεις, σε εθνικά και πρόσκαιρα ή σε ηγεμονικά συμφέροντα, ξένα και αντίθετα προς την ευρωπαϊκή κοινωνία και πνευματικότητα.

Θέλουμε να αντισταθούμε στις τάσεις και στις δυνάμεις εκείνες που εξωθούν σε κατάργηση της ευρωπαϊκής ταυτότητας, που θέλουν τον Ευρωπαίο απλώς κάτοικο ενός χώρου, χωρίς δική του ταυτότητα, ξένο προς την κληρονομιά του και παθητικό αποδέκτη του μέλλοντος του.

Μας θέλουν ένα μόρφωμα χωρίς ρίζες (7/12/2006)

Διαπιστώνουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση φοβάται να αναφερθεί σε αυτούς που τη γέννησαν. Φοβάται να μιλήσει για την ελληνική παιδεία, φοβάται να μιλήσει για το ρωμαϊκό δίκαιο, φοβάται να αναφερθεί στον χριστιανισμό. Προωθεί την εικόνα ενός αόριστου συνόλου, ενός μορφώματος χωρίς ρίζες, χωρίς ταυτοτικά στοιχεία, χωρίς δεσμευτικές προϋποθέσεις. Δεν θα σχολιάσω την πολιτική της, θα πω όμως ότι πάντως δεν έχει σχέση με το όραμα που τη γέννησε. Και θα προσθέσω, με πολύ μεγάλη θλίψη, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι διαρκώς και περισσότερο απομακρύνεται από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Όσοι από μας, έστω κι αν δεν είναι ενθουσιώδεις ευρωπαϊστές, θέλουν όμως η Ευρώπη να είναι το σπίτι μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι για να είναι σπίτι μας, πρέπει να αναπαύει τη συνείδηση μας. Η πολιτική ηγεσία πρέπει όχι μόνο να μη φοβάται τον Ευρωπαίο, αλλά να τον προστατεύει και να είναι υπερήφανη γι' αυτόν. Δεν μπορεί να προσπαθεί να μας κρύψει κάτω από το χαλί ούτε να θέλει να μας αλλοιώσει.

Προσοχή, γιατί η Ε.Ε. βαδίζει προς διάλυση (14/6/2005) (Επιστολή στον πρόεδρο της Κομισιόν, κ. Μπαρόζο)

Μόνον εφόσον η ανάπτυξη της οικονομίας επιδιώκεται παράλληλα με την ανάπτυξη της κοινωνικής συνευθύνης, μπορεί, κ. πρόεδρε, η ευρωπαϊκή κοινωνία να προχωρήσει. Μόνον εφόσον η επιδίωξη της τεχνολογικής ανάπτυξης θα συνδέεται με την κοινωνικότητα και την πνευματικότητα, θα οδηγήσει σε μια αναβαθμισμένη ποιοτική κοινωνία. Και αυτό που ο Ευρωπαίος χρειάζεται είναι, πράγματι, μια κοινωνία με συνοχή, ενότητα και αλληλεγγύη, με αίσθημα δικαιοσύνης και κατανόησης στους αδυνάτους. Μια τέτοια κοινωνία θα μπορεί να αντιμετωπίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα προβλήματα που η ατελής κοινωνία μας, ως έργον ανθρώπου, πάντοτε θα έχει.

Αντιλαμβάνομαι, κ. πρόεδρε, ότι, δυστυχώς, το αξίωμα της άκρατης ανταγωνιστικότητας και της μεγιστοποίησης του οφέλους, κυριαρχεί σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού, σε όλους τους λαούς και σε όλο τον πλανήτη. Ο ρόλος όμως της Ευρώπης είναι να δείξει ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο, χωρίς να εγκαταλείπει τις απαιτήσεις και τους κανόνες της ανοιχτής αγοράς, θα έχει ανθρώπινο πρόσωπο. Η «θεοποίηση» του ατομικού οφέλους, όπως κι αν αυτό νοείται, οδηγεί πάντοτε τις κοινωνίες στην παρακμή. Επομένως, παράλληλα με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και την υπόδειξη των συγκεκριμένων μέτρων στον τομέα του εκσυγχρονισμού του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, η Στρατηγική της Λισαβόνας θα έπρεπε να τολμήσει περισσότερο και να προτείνει περαιτέρω μέτρα που θα είχαν ως στόχο να εκσυγχρονίσουν την κοινωνία κατά τρόπο συμβατό με τις αρχές και τις αξίες της χριστιανικής θρησκείας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού γενικότερα. Παράλληλα με τη δημιουργία της ανταγωνιστικότερης και παραγωγικότερης οικονομίας της υφηλίου, θα έπρεπε να αποτελεί στρατηγικό στόχο της Ένωσης και η δημιουργία της πλέον ευαίσθητης κοινωνίας με ανθρώπινο πρόσωπο.

Τα θέματα που απασχολούν σοβαρά σήμερα τους Ευρωπαίους πολίτες, όπως προέκυψε και από τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία, είναι πολλά. Θεωρώ και πιστεύω ότι κι εσείς, κ. πρόεδρε, συμφωνείτε ότι το πρώτο και σπουδαιότερο ίσως είναι το αίσθημα ότι απειλείται η κοινωνική συνοχή. Αυτή την απειλή εκφράζει εντονότατα το φάσμα της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων και των γυναικών. Αυτή εγείρει και τη συνακόλουθη αβεβαιότητα των εργαζομένων για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας τους στο μέλλον. Είναι ευρύτερα κατανοητή, πιστεύω, η άποψη ότι το πρόβλημα αυτό θα λυθεί σε μεγάλο βαθμό με τη δημιουργία της ανταγωνιστικής οικονομίας, όπως προβλέπεται άλλωστε και από τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Μέχρις ότου όμως επιτευχθεί ο στόχος αυτός, όλοι οι παράγοντες της πολιτικής και της οικονομίας θα πρέπει να δείχνουν πλήρη ευαισθησία έναντι των εργαζομένων και των πολιτών που αισθάνονται απειλούμενοι. Έτσι, π.χ., το φαινόμενο που παρατηρείται σε αρκετές περιπτώσεις στην Ενωμένη Ευρώπη, δηλαδή η αντικατάσταση των εργαζομένων με πλήρη δικαιώματα από οικονομικούς μετανάστες χωρίς δικαιώματα επιφέρει βαθιά ρήγματα στην ευρωπαϊκή κοινωνία και προκαλεί συγκρουσιακές συσπειρώσεις. Σε άλλες περιπτώσεις, παρατηρείται το φαινόμενο καταστρατήγησης του ωραρίου σε βάρος των εργαζομένων. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να αναπτύσσεται η κοινωνική συνοχή όταν οι εργαζόμενοι υποκύπτουν σε πιέσεις από φόβο ότι θα χάσουν τη θέση τους και, άρα, θα βάλουν σε κίνδυνο το επίπεδο ζωής τους. Ο φόβος ουδέποτε δημιούργησε κοινωνία. Ο φόβος δημιουργεί μόνο δουλεία. Και θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί σε αυτό. Δεν είναι λοιπόν πολυτέλεια, αλλά είναι απόλυτη ανάγκη, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να βοηθηθούν, ώστε να αναπτύξουν όσο γίνεται περισσότερο το μάνατζμεντ της κοινωνικής συνευθύνης.

Έχοντας συνείδηση ότι η οικονομική ανάπτυξη πρέπει να θωρακίζει την κοινωνική συνοχή, χαιρετίζουμε με ιδιαίτερη ικανοποίηση όλες τις δηλώσεις Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών που εμμένουν ότι η Ευρώπη χρειάζεται ισχυρό κοινωνικό κράτος. Όσα μειονεκτήματα και αντιφάσεις έχει το κοινωνικό κράτος μπορούν και πρέπει να διορθωθούν, έχοντας όμως πάντοτε ως αρχή ότι δεν ωφελεί την Ευρώπη η μετατροπή της σε περιοχή στέρησης και ανασφάλειας. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην Ευρώπη, ο αληθινός εφιάλτης της, είναι να αντικατασταθεί ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων από τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων για μια θέση εργασίας. Εάν αυτό το αίσθημα μεταδοθεί στη νεολαία της Ενωμένης Ευρώπης, κ. πρόεδρε, πιθανώς θα επιβιώσει η Ένωση, αλλά θα χαθεί για πάντα η Ευρώπη.

Κεντρικής σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης, κ. πρόεδρε, είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Είναι γνωστό σε όλους ότι η ευρωπαϊκή κοινωνία αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα υπογεννητικότητας, για την αντιμετώπιση του οποίου καταφεύγει στη μέθοδο της νόμιμης αλλά ενίοτε και παράνομης μετανάστευσης. Χωρίς κανένα απολύτως ίχνος ξενοφοβικής αντιμετώπισης του θέματος εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος, θεωρούμε ότι πρέπει να προταθούν γενναία μέτρα στήριξης της οικογένειας. Όποτε η απόκτηση παιδιών έγινε βάρος και παράγων ανασφάλειας για την οικογένεια, ακολούθησε σεισμική κατάρρευση της κοινωνίας. Πιστεύουμε ότι η επιτυχής αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος θα αποτελούσε την περισσότερο ζωτική και αποδοτικότερη επένδυση για την ευρωπαϊκή κοινωνία.

Δεν θα υπάρχει Ευρώπη στηριζόμενη σε πιέσεις (1/6/2003)

Αυτό που θέλω να καταθέσω ενώπιον σας σήμερα είναι ότι δεν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε ζωντανή την ενότητα της Ευρώπης, αν την αφήσουμε στα χέρια των πολιτικών ιδεολογιών. Δεν θα μπορέσουμε να την κρατήσουμε ζωντανή, αν την αφήσουμε στα χέρια των οικονομικών συμφερόντων. Θέλω να καταθέσω ενώπιον σας τη βαθιά μου πεποίθηση ότι δεν θα υπάρξει Ευρώπη στηριγμένη σε πιέσεις και συμβιβασμούς. Αν θέλουμε Ευρώπη, θα πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη της Ευρώπης, να θέσουμε και πάλι ως πρόταγμα την κοινότητα των λαών της. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τόσο στο Σύνταγμά της όσο και στην καθημερινή πολιτική της πράξη ότι, λέγοντας Ευρώπη, μιλούμε για έναν πολιτισμό, μιλούμε για μια συγκεκριμένη πνευματικότητα, ότι αυτό το πνεύμα έχει τον χριστιανισμό ως πατέρα του κι ότι θέλουμε να τον κρατήσουμε ως τον κορμό του.

Η ανοικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης είναι ευθύνη όχι άλλων, παρά των πνευματικών της ανθρώπων.

Ακόμη μια φορά, κρατάτε στα χέρια σας την Ιστορία.

Να μη γίνουμε οι φτωχοί συγγενείς (19/10/2002)

Ζούμε σε μία πρωτόφαντη περίοδο της πορείας μας ως γένους. Για πρώτη φορά στην Ιστορία μας, συνδεόμαστε τόσο στενά με τη Δύση, αποτελώντας, μάλιστα, μικρό μέρος του διαμορφούμενου συνόλου. Οι συνάνθρωποί μας της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης έχουν μια πνευματική κληρονομιά στην οποία κυριάρχησε επί μακρόν ο σχολαστικός και αυγουστίνειος χριστιανισμός και, κατά τους τελευταίους αιώνες, ο Διαφωτισμός, ως θεοποίηση του ατομικισμού και της λογικής. Η καθ' ημάς Ορθόδοξη Εκκλησία, παρά τις πολλές και μεγάλες δοκιμασίες που υπέστη κατά τη δεύτερη χιλιετία της μετά Χριστόν εποχής, άντεξε και διατήρησε αμώμητη την πίστη, όπως την παρέδωσε ο Κύριος στους Αγίους Αποστόλους κι εκείνοι στους διαδόχους τους επισκόπους και πατέρες. Εμείς, αντί του ατόμου, έχουμε ως κέντρο τον άνθρωπο ως πρόσωπο και ως σχέση με τον Θεό και τον πλησίον και, αντί της λογικής, προτεραιότητα δίνουμε στην αγάπη, όπως μας τη δίδαξε ο Κύριος μας δια της γεννήσεως, της όλης Του βιοτής, του σταυρικού Του θανάτου και της αναστάσεως Του, και μας την περιέγραψε ο Απόστολος Παύλος με τον περίφημο και μοναδικό ύμνο της στην προς τους Κορινθίους Πρώτη Επιστολή του.

Έχουμε λοιπόν την ευθύνη αυτή την πίστη να την παραδώσουμε όπως την παραλάβαμε, παρά τις νέες δοκιμασίες που περνάμε. Και η ευθύνη πέφτει κυρίως στους πνευματικούς ώμους ημών των κληρικών και υμών των διδασκάλων. Αν συσχηματιστούμε με τον αιώνα αυτό, αν συμβιβαστούμε με τον κόσμο κι αν αφομοιωθούμε από άλλους πολιτισμούς και άλλες νοοτροπίες, θα είμαστε οι ίδιοι οι νεκροθάφτες του ελληνισμού έπειτα από ζωή 4.000 ετών, θα είμαστε εκείνοι οι οποίοι θα τον μετατρέψουμε, από ζωντανή μαρτυρία και πραγματικότητα, σε αντικείμενο της Ιστορίας και πεδίο έρευνας των επιστημόνων, κάτι που ισχύει με τους Χετταίους, τους Βαβυλώνιους ή τους Ασσυρίους.

Μεταβαίνουμε στην Ευρώπη όχι σαν πτωχοί συγγενείς, αλλά σαν λαός αρχόντων, δοκίμων χειριστών του πνευματικού πλούτου της Ευρώπης και αντάξιων των μεγάλων προγόνων μας που έθρεψαν πνευματικά τους λαούς της Ευρώπης. Δεν θα πρέπει η Εκκλησία μας να απομονώσει τον Έλληνα από την Ευρώπη ούτε όμως και να τον παραδώσει αθωράκιστο σ' αυτήν. Πρέπει να επιλέξει όχι τη ρήξη αλλά την πρόσληψη. Πρέπει, δηλαδή, να αποκτήσει εξωστρέφεια, να παύσει να μιλάει στον καθρέπτη της, να διαλεχθεί με τον Έλληνα και με τον Ευρωπαίο, να βγει από τη θερμοκοιτίδα του ελλαδισμου. Πρέπει να υπερβεί την άδικη αντίληψη ότι είναι μόνο για τελετές, για γάμους και κηδείες. Ο λόγος της δεν πρέπει να ορίζεται από την επικαιρότητα και μόνον, αλλά να την ορίζει. Αυτό θα συμβεί μόνον εάν μάχεται για αρχές καθολικής ισχύος κι εάν προωθεί τα θέματα του έθνους δια μέσου των αρχών αυτών. Η Ευρώπη και σήμερα αναμένει τον λόγο της. Θα είναι κρίμα εάν, κατατριβόμενοι με εφήμερα και ευτελή, εγκαταλείψουμε τις μεγάλες ευθύνες μας έναντι της Ευρώπης και της πατρίδας μας που δεν εκχωρούνται. Η σημερινή συγκυρία και η ιστορική αναγκαιότητα απαιτούν τη ζωντανή παρουσία της ορθοδοξίας διευρυμένων οριζόντων, έξω από το καζάνι όπου σιγοβράζουμε, λίγο-πολύ, όλοι μας.

Το λόμπι των συμφερόντων (1/1/2001)

Είναι, αναμφισβήτητα, δικαίωμα της πολιτικής ηγεσίας να ακολουθήσει την οδό που θα εκτρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ζώνη οικονομικο-πολιτικών προδιαγραφών. Η Εκκλησία δεν μπορεί και δεν πρέπει να εναντιωθεί σε αυτή την επιλογή. Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση, το αίτημα της πολιτικής ένωσης του ευρωπαϊκού πολιτισμού θα τεθεί εξαρχής ως κεντρικό αίτημα. Η Εκκλησία δεν θα το εγκαταλείψει. Οι πνευματικές δυνάμεις της Ευρώπης δεν θα το εγκαταλείψουν.

Πιστεύω ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης δεν θα προσπαθήσει να παραχαράξει την Ιστορία, δεν θα μετατρέψει το όραμα της ένωσης σε λόμπι των συμφερόντων. Αλλά και να το θελήσει, δεν θα επιτύχει. Το όραμα της κοινοπολιτείας δεν είναι ιδεολόγημα για να παραχαραχτεί, είναι συνείδηση του Ευρωπαίου. Οπότε, είναι απολύτως βέβαιο ότι, μέσα στην ένωση συμφερόντων που θα θελήσουν ίσως να κατασκευάσουν οι ανερμάτιστοι, θα γεννηθεί ξανά το κίνημα που θα ζητά από τους Ευρωπαίους να ενωθούν σε μια πολιτική οντότητα εκφραστική του πολιτισμού τους.

Πληθαίνει γύρω μας η απανθρωπιά, ο κυνισμός, η αντικατάσταση της δικαιοσύνης από την ωμή ισχύ. Ενισχύονται οι δυνάμεις που θέλουν να κάνουν την ανθρωπότητα ένα γκρίζο πολτό, ικανό μόνο να παράγει και να καταναλώνει, με ένα ενδιάμεσο διάλειμμα διασκέδασης που σε αφήνει άδειο σακί. Προχωράνε τα δρεπανηφόρα άρματα που θέλουν να κόψουν την παιδεία και ν' αφήσουν ανεμπόδιστη την αλλοτρίωση και την ψυχική συντριβή. Προχωράνε όλα αυτά, στο όνομα της επιδίωξης μεγαλυτέρου κέρδους.

Έχει σίγουρα πολλή δουλειά να κάνει ο πολιτισμός μας. Όχι για περισσότερο κέρδος, αλλά για τον σεβασμό του ανθρώπου. Για την αξιοπρέπεια του.

Και είναι σ' αυτόν τον αγώνα δίπλα του και πάλι, και πάντα, αταλάντευτη η Εκκλησία.

Ο κόσμος γύρω μας χάνεται (29/6/2006)

Το κύμα της απιστίας δεν αναχαιτίζεται παρά μόνο με την ενεργή παρουσία μας. Αυτή όμως συχνά δεν υπάρχει. Δεν είμαστε άνθρωποι, της Εκκλησίας για να ζούμε βολεμένοι και ν' αρκούμαστε στις εκδηλώσεις τιμής προς τα πρόσωπα μας.

Έχουμε χρέος έναντι Θεού και ανθρώπων να πεθάνουμε για να ζήσει ο κόσμος, διαφορετικά θα μείνουμε μόνοι και τη θέση μας θα πάρουν άλλοι... Ο λόγος μας πρέπει να γίνει αξιόπιστος, η ζωή μας να είναι υποδειγματική. Οι ενέργειες μας πρέπει να ξεφύγουν πλέον από τα δυσκίνητα όρια και πλέγματα του συντηρητισμού, να βγουν προς τα έξω για να συναντήσουν τον κόσμο, να αναζητήσουν τους πονεμένους και δυστυχισμένους.

Ο κόσμος γύρω μας χάνεται κι εμείς ενδιαφερόμαστε για τη βόλεψή μας. Πρέπει ν' αντιδράσουμε, αν θέλουμε να τιμήσουμε αυτό που είμαστε. Πού πάμε, πώς πορευόμαστε οι ορθόδοξοι; Κοιτούμε τα δευτερεύοντα, ενώ ο κόσμος έχει ανάγκη την Εκκλησία του γιατί γνωρίζει ότι μόνον αυτή μπορεί να τον στηρίξει στα δύσκολα, να του δώσει το χέρι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που τον ταλαιπωρούν και τον ταλανίζουν.

Η δύναμη της Ορθοδοξίας (1/1/2002)

Είναι σήμερα ανάγκη να ανταποκριθεί η Ορθοδοξία στην ελπίδα του κόσμου για ουσιαστική επιβίωση, στην ανάγκη του ανθρώπου να ξεπεράσει τα προβλήματα του και να φτάσει στα ουσιώδη του βίου. στην υπέρβαση του εσωτερικού κενού, που οδηγεί στην ανεστιότητα.

Είναι, λέγω, ανάγκη να ξαναγίνει η ζωή μας ανθρώπινη, μέσα στη θεανθρώπινη ζωή του Χριστού, να ξαναβρεί ο κόσμος το κέντρο ισορροπίας του, να ανακαλύψουμε και πάλι τον μίτο της Αριάδνης, που θα μας βγάλει από τον λαβύρινθο της σημερινής ανεπάρκειας μας και θα μας προσανατολίσει προς τη βασιλεία του Θεού, που η γεύση της αρχίζει από τούτην εδώ τη ζωή.

Και τέλος, είναι ανάγκη να ξαναβρούμε το θάρρος, να δούμε κατάματα τη ζωή, να αποκτήσουμε κριτήρια επιλογών, να μείνουμε σταθεροί στη θέση μας, παρά τις λαίλαπες που μένονται δίπλα μας, και παρά την επιρροή της παγκοσμιοποίησης στις τοπικές παραδόσεις των λαών και στην απειλή της ισοπέδωσης γλωσσών, θρησκειών, ιστοριών και λαών. Και αυτά μόνον η Ορθοδοξία έχει τη δύναμη να εξασφαλίσει.

Το σχέδιο της αποχριστιανοποίησης (9/10/2001)

Οφείλουμε να μαχόμαστε για τη διαφύλαξη της πίστης μας και της ιδιοπροσωπίας του λαού μας, τις οποίες κάποιοι θέλουν να υπονομεύσουν και να καταργήσουν με μία σειρά μέτρων αποχριστιανισμού της Ελλάδας. Τα πρώτα δείγματα της επιδιωκόμενης τελειωτικής μορφής στις σχέσεις πολιτείας και Εκκλησίας, όπως την έχουν προδιαγράψει διάφορα κέντρα εξουσίας, έχουν ήδη εμφανιστεί ως απόψεις για τον ιδιωτικό και όχι τον δημόσιο χαρακτήρα της θρησκείας, την επιδίωξη θεσμοθέτησης του υποχρεωτικού πολιτικού γάμου, την αφαίρεση των ιερών εικόνων από τις αίθουσες των σχολείων και των δικαστηρίων, την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών με τη σημερινή μορφή του και την μετονομασία του σε μάθημα Θρησκειολογίας, τη «λογοκρισία» της Ιστορίας, την κατάργηση των θρησκευτικών ορκωμοσιών στις δημόσιες υπηρεσίες και τις Ένοπλες Δυνάμεις και του αγιασμού στη Βουλή.

Η Εκκλησία μας απέδειξε ότι ανθίσταται και ότι μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη σχεδιασμένη αλλοτρίωση του λαού, ο οποίος στάθηκε και στέκεται στο πλευρό της, καθώς αυτή σηματοδοτεί τη μοναδική εναπομένουσα δύναμη και ελπίδα για τη σωτηρία του τόπου, παρά τον χλευασμό του και παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες ψευδολογιας, λασπολογίας και, παραπληροφόρησης κάποιων ορκισμένων εχθρών της ορθοδοξίας.

Σε μία τέτοια εποχή, στην οποία τα σχέδια που έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται έχουν στο στόχαστρο τους, δυστυχώς, και τη διάλυση του ελληνισμού, την παραχάραξη της Ιστορίας και την ουσιαστική υπονόμευση της κοινωνίας με την προβολή του συνθήματος για την κατάργηση του έθνους-κράτους, επ' ωφελεία μίας πολυπολιτισμικής, πολυφυλετικής και πολυθρησκευτικής κοινωνίας που διαμορφώνεται, οι βυσσοδομούντες φιλοδοξούν να πλήξουν την Εκκλησία, ώστε αυτή να σιωπήσει και να περιοριστεί σε ανούσιο ρόλο που δεν θα ενοχλεί. Ήδη, ορισμένες πολιτικές ηγεσίες χωρών της Ε.Ε. προχωρούν σε οδό πλήρους απομάκρυνσης από οποιονδήποτε δεσμό με τη θρησκεία. Παράλληλα, στο πλαίσιο της Ένωσης, αναμένεται να προωθηθούν προγράμματα και νομοθεσίες που διώχνουν τον χριστιανισμό στο καταδικασμένο ιστορικά παρελθόν και ενισχύουν την επικράτηση άθρησκης αποδοχής της ιδιαιτερότητας.

Όσο κι αν οι δυνάμεις της αθεΐας στην πατρίδα μας θέλουν να φιμώσουν τα στόματα της αλήθειας, αμφισβητώντας στην Εκκλησία το δικαίωμα να έχει άποψη ακόμη και για θέματα που πρωτίστως την αφορούν, εμείς δεν δικαιούμαστε ούτε να προδώσουμε τις αρχές μας ούτε να μείνουμε ουδέτεροι, διαψεύδοντας τις προσδοκίες του λαού. Από μέρους μας, χρειάζεται ενότητα στην ιεραρχία, καθαρός, έντιμος και αληθινός λόγος (θαρραλέος, αλλά και συνετός, ζωντανός και σύγχρονος, αλλά όχι «ξύλινος», που να ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα της ραστώνης και να αφυπνίζει συνειδήσεις), συνεργασία σε όλα τα επίπεδα με τα στελέχη μας, κοινή δράση στο πλαίσιο του σχεδιασμού των κινήσεων μας. Αν μπορούσαμε να είχαμε ενιαίο λόγο προς τα έξω και να τιθασεύαμε τις υπερβολές, τις μικρόψυχες τάσεις και τις προσωπικές μας φιλοδοξίες, δεν θα δίναμε το δικαίωμα στους εχθρούς της ορθοδοξίας και του έθνους να επιδιώκουν τη διάσπαση μας, να προβάλλουν γελοία προσχήματα σε βάρος μας (όπως αυτό το περί δήθεν θεοκρατίας που τάχα να επιθυμούμε να εγκαθιδρύσουμε σε αντικατάσταση της δημοκρατίας), να συκοφαντούν την πατρίδα μας στο εξωτερικό ως δήθεν διοικούμενη από τους «σκοταδιστές παπάδες» και τους ορθόδοξους «Χομεϊνί», και να επιχαίρουν για φαινόμενα που τους ενθαρρύνουν.

Η πίστη είναι η ελπίδα μας (1/3/2007)

Το κοσμικό πνεύμα της εποχής προτείνει και προσφέρει στον άνθρωπο πολλών ειδών στηρίγματα. Το χρήμα, η δόξα, η εξουσία, η μόρφωση, που οδηγεί στην παραμόρφωση, είναι μερικά από αυτά. Εν τοις πράγμασι όμως, αποδεικνύεται ότι τα στηρίγματα αυτά είναι κενά και πλασματικά. Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, η δόξα ποτίζει το δένδρο της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, η εξουσία εκθέτει εκείνον που δεν μπορεί να τη χειριστεί, ή χωρίς φόβο θεού, μόρφωση στερεί από τον άνθρωπο τη δυνατότητα να εννοήσει τα όρια του και να μη γίνει αυτοκαταστροφικός.

Η Εκκλησία ανέκαθεν πρόβαλλε —και σήμερα ακόμη περισσότερο προβάλλει— τον θεάνθρωπο Ιησού ως το μόνο απόλυτο, στέρεο και ασφαλές στήριγμα για εκείνον που αναζητεί την αλήθεια, τη γνησιότητα, την αυθεντικότητα, την ανθρωπιά, σε μια εποχή ψεύτικη και απατηλή. Και τον Θεάνθρωπο μπορεί να Τον συναντήσει κανείς μόνο μέσα στην Εκκλησία Του, εκεί που αποκαλύπτεται μυστηριακά και καθημερινά το πρόσωπο Του. Ο Χριστός βρίσκεται μόνο μέσα στην Εκκλησία, περιγράφεται μόνο μέσα στην Εκκλησία, βιώνεται μόνο μέσα στην Εκκλησία. Δεν μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να Τον σχηματοποιούμε, σύμφωνα με τα κριτήρια που δικαιώνουν μέσα μας την άβυσσο των αδυναμιών μας.

Αντιλαμβάνομαι την ένσταση σας. Και επιμένω γι' αυτή την Εκκλησία, η οποία ναι μεν σπαράσσεται από τις πτώσεις των ανθρώπων της, βάλλεται από τα πάθη και τα λάθη των στελεχών της, υπάρχει όμως 2.000 χρόνια τώρα, αποδεικνύοντας ότι η αρχή και το τέλος της, εκείνος που τη συνέχει και τη συντηρεί είναι ο Χριστός, η δύναμη του οποίου τελειώνεται μέσα από τη δική μας αδυναμία.

Η πίστη λοιπόν στον Χριστό είναι η μόνη ελπίδα για τον άνθρωπο της εποχής μας, μια πίστη που, για να επιτευχθεί, απαιτεί αντίσταση στο πνεύμα του σύγχρονου κόσμου.


Απόσπασμα από την συλλογή "Η Δικαίωση: Οι μεγάλες αλήθειες του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου"
Έμπνευση — Έρευνα — Ανθολόγηση — Επιμέλεια: Δημήτρης Ριζούλης, δημοσιογράφος

(Συνεχίζεται)


Πηγή: Ιωάννης Καποδίστριας
Διαβαστε περισσοτερα »

[ΒΙΝΤΕΟ] “ΛΟΥΡΙΔΕΣ” ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΕΣ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ!


Στην Ξάνθη ο εξοστρακισμός της Ελληνικής Σημαίας Ξεκίνησε.

Δυστυχώς ο δήμος Ξάνθης σιγά σιγά αντικαθιστά την Ελληνική Σημαία με πανάκια και λουρίδες που απλά έχουν το γαλάζιο και το ...
λευκό.
Μήπως θα έπρεπε να παρέμβει η δικαιοσύνη για ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ;

ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ να μην Παραδώσουμε ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ στα παιδιά μας..


Με Αγάπη για την Πατρίδα μου,

Γεώργιος Δ.
Έφεδρος Βατραχάνθρωπος 65ου σχολείου

Υ.Γ. Σας επισυνάπτω και την ηλεκτρονική διεύθυνση του βίντεο από την παρέλαση στην Ξάνθη..
 


Διαβαστε περισσοτερα »

"Ενός κακού μύρια έπονται"- Στην Ελλάδα και επισήμως οι εωσφοριστές Illuminati



"...Εις συνεργασίαν με τον διεθνή Σιωνισμόν προπαγανδίζει τας αρχάς του εφηρμοσμένου αποκρυφισμού, ενώ προωθεί την επικράτησιν της παγκοσμίου υπερκυβερνήσεως, την οποίαν χαρακτηρίζει (η εταιρεία) «συντονιστικό κέντρο ...
μεταξύ των εθνών».."
Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ




Εδώ πραγματικά  ισχύει  η παροιμία :
 "Ενός κακού  μύρια έπονται".
Αυτό όμως που πρέπει  να καταλάβουμε  είναι ότι  το "κακό"  δεν  ξεκίνησε  με την   παράδοση  της Ελλάδας  στα νύχια  της παγκόσμιας τραπεζοπιστωτικής εξουσίας,  αλλά  αρκετά  πιο πρίν  όταν  ο ελληνικός  λαός  παρέδιδε  την ψυχή και την διάννοιά του στην παιδαγωγία  της νεοεποχήτικης  κατήχησης.
Τότε  δηλαδή που άρχισε να  αποδέχεται  το κήρυγμα  της αυτοθέωσης ,θεωρώντας  τον εαυτό του ως "άξιο  κληρονόμο"  κάθε  υλικής "ευδαιμονίας" και  τους γύρω του ως χρήσιμα εργαλεία της επίτευξης  αυτού του ...σκοπού.

Αφού λοιπόν  πρώτα  "μαστουρώσαμε"  απο τα  νεοεποχήτικα "λιβάνια"   του ΠΑΣΟΚ  της ΝΔ και των άλλων  "δημοκρατικών  δυνάμεων", πέσαμε  ύστερα στα γόνατα και προσκυνήσαμε τα  "χρυσά  μοσχάρια"  τους, χορταίνοντας  μέχρι τα τώρα   με τα  σκουπίδια  που μας πέταγαν  σαν  "αντίδωρα".

Κάθε  "γονυκλισία"  σάυτό το  σύστημα  ήταν και ένα άλμα  μακρυά  απο τον  Χριστό.
Απο Εκείνον  δηλαδή που όπως  ορθά και δίκαια  είπε ο Κολοκοτρώνης , "έβαλε την υπογραφή Του  για την λευτεριά μας".

Σταματήσαμε  να  μαθαίνουμε απο την Ιστορία  του τόπου μας και να διδασκόμαστε  απο τους  βίους των Αγίων μας και πέσαμε  με τα μούτρα  στο "κατηχητικό" του  "άμβωνα  της  Νέας Εποχής"(τηλεόραση), κάνοντας  καθημερινά  εντατικά και πολύωρα  μαθήματα, στο πως  θα  γίνουμε  πιό "Ευρωπαίοι"  και πιό  "πολιτισμένοι".

Το "κακό"  εμείς το φέραμε  και μάλιστα  το βάλαμε  σε "χρυσό θρονί" να διαφεντεύει  τη ζωές  και τις καρδιές μας.

Εμείς  ανοίξαμε  την πόρτα  του σπιτιού  και της ψυχής μας  σε κάθε  επικυρίαρχο και μαγαριστή της  αντίχριστης  "Νέας Εποχής", και τώρα   ορφανεμένοι απο τη  Χάρη του Θεού κλαίμε  με τα χάλια  μας  και στέκουμε  τρομαγμένοι  απο τη βουή της   βρώμικης ανάσας  του θηρίου.

Ωστόσο  ακόμα  δεν  κάναμε  το τελευταίο  βήμα  της αποστασίας ,  ακόμα τίποτα  δε χάθηκε τελειωτικά.

Αν  ξυπνήσουμε  και  έλθουμε σε συναίσθηση, τότε  θα  κάνουμε  αυτό  που έκαναν  και οι τίμιοι πρόγονοί μας.

Θα   γυρίσουμε στον  μοναδικό Εγγυητή της ελευθερίας μας και Σωτήρα μας  Ιησού Χριστό  και με την  βοήθειά Του  θα  αποτινάξουμε και πάλι  το ζυγό  της δουλείας   στον οποίο  μας  έβαλαν  οι  κάθε είδους  μαγαριστές , προδότες και επικυρίαρχοι.

Δυστυχώς  όταν  αναφερόμαστε  σε  θέματα  σαν κι αυτό  που περιγράφεται στον τίτλο  αυτής  της ανάρτησης , ο "πρόλογος"  έχει περισσότερο σημασία  απο το "κυρίως  θέμα" το οποίο  αφορά  στην  πρόσφατη  εγκατάσταση  των  εωσφοριστών   Ιλλουμινάτι (πεφωτισμένων) σε αυτόν τον ποτισμένο  με αίμα  Μαρτύρων και ηρώων  τόπο.

Παραθέτω πιό κάτω   ένα  απόσπασμα απο το μήνυμα  του "μεγάλου διδασκάλου"  και  αμέσως μετά  ένα  άρθρο  στο οποίο  θα μάθετε τι είναι ακριβώς  οι  Illuminati , που  ήλθαν μαζί με τους άλλους  δαίμονες του Άδη  να  μπαστακωθούν στη χώρα μας.


ΜΥΝΗΜΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
Η Τεκτονική Εταιρεία των ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ αποτελεί μια αδελφότητα ανθρώπων δομημένη επάνω στις υψηλότερες ανθρωπιστικές και φιλελεύθερες αξίες που έχουν αναπτυχθεί μέσα από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία , το ρωμαϊκό δίκαιο και τον ελευθεροτεκτονισμό.
Οι εργασίες αποτελούν μεθοδική έρευνα και μελέτη της φιλοσοφίας της θρησκείας της επιστήμης και της πολιτικής και αποσκοπούν στην βελτίωση του ανθρώπου και της κοινωνίας με βάση τις θεμελιώδεις αξίες της εταιρείας.
Η πρόταση της τεκτονικής εταιρείας των ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ είναι μια δημιουργική σύνθεση λόγου βούλησης και αρετής.
Η χρήση του διαλόγου έχει ως σκοπό να καταδείξει και να διδάξει καθαυτή ότι η γνώση αποκτάται από την επικοινωνία , την επικοινωνία του προσώπου με τον εαυτό του , του προσώπου με άλλα πρόσωπα , την επικοινωνία του προσώπου με τον κόσμο.
Στις 7 Ιανουαρίου 2011, ο Νικόλαος Λάος, Μέγας Διδάσκαλος της Βασιλικής Τέχνης του Τάγματος των Πεφωτισμένων Ελευθεροτεκτόνων, ενεργών σε συνεννόηση και με την έγγραφή Χάρτα-Ευλογία των Μεγάλων Πατρώνων του Τάγαμτος, παρέδωσε το Σύνταγμα της Μεγάλης Συντεχνίας της Ελλάδος των Πεφωτισμένων Ελευθεροτεκτόνων και εγκατέστησε τους Μεγάλους Αξιωματικούς αυτής. Στις 28 Ιανουαρίου 2012, ο Νικόλαος Λάος, ολοκληρώνοντας την αποστολή του σχετικά με την ίδρυση ενός διατεκτονικού οργανισμού στην Ελλάδα υπό ιλλουμινατικά ιδεώδη, παραχώρησε Χάρτα αυτόνομης λειτουργίας στον Α’ Μέγα Διδάσκαλο, τον Β’ Μέγα Διδάσκαλο, τον Γ’ Μέγα Διδάσκαλο, τον Μέγα Καγκελάριο, τον Μέγα Επίτροπο της Μεγάλης Συντεχνίας της Ελλάδος των Πεφωτισμένων Ελευθεροτεκτόνων,εξουσιοδοτών αυτήν να λειτουργεί ως αυτόνομο σώμα, με δική του αιρετή ηγεσία,με σκοπό να συναθροίζει και να συνενώνει άξια πρόσωπα που θα είναι συγχρόνως ενεργά μέλη άλλων Τεκτονικών Σωμάτων/Τύπων –χωρίς να αποκλείονται (υπό αυστηρές προϋποθέσεις) και μέλη χωρίς προγενέστερη Τεκτονική παιδεία– με σκοπό να συναχθούν αδελφικά επί τω αυτώ στο όνομα και υπό την σκέπη ιλλουμινατικών αξιών και ιδεωδών.
Θεμελιώδη αρχή για τους ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ αποτελεί η ελευθερία επιλογής και έκφρασης που είναι και η θεμελιώδης αρχή της δημοκρατίας μας.
Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ—ΕΩΣΦΟΡΙΣΜΟΣ πίσω από τους Illuminati




Απάντησις του Πειραιώς κ. Σεραφείμ στον Έλληνα Γενικό Διδάσκαλο της εταιρείας
Εις συνεργασίαν με τον διεθνή Σιωνισμόν προπαγανδίζει τας αρχάς του εφηρμοσμένου αποκρυφισμού, ενώ προωθεί την επικράτησιν της παγκοσμίου υπερκυβερνήσεως, την οποίαν χαρακτηρίζει (η εταιρεία) «συντονιστικό κέντρο μεταξύ των εθνών».

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ με αφορμήν
συνέντευξιν του Έλληνος Γενικού Διδασκάλου της εν Λονδίνω εδρευούσης Μασωνικής Εταιρείας Ιλλουμινάτων, εξέδωσεν ανακοίνωσιν, με την οποίαν αποκαλύπτει τον εωσφορικόν χαρακτήρα της εταιρείας. Επιπλέον αναδεικνύει την ομολογίαν του Γενικού Διδασκάλου της Μασωνικής εταιρείας των Ιλλουμινάτων, συμφώνως προς την οποίαν η εταιρεία ενδιαφέρεται δια την «ελαχιστοποίηση του ρόλου των Εθνικών Κυβερνήσεων, με σκοπόν την επικράτησιν της παγκοσμίου υπερκυβερνήσεως, την οποίαν χαρακτηρίζει (ο Γενικός Διδάσκαλος) ως «συντονιστικό κέντρο μεταξύ των Εθνών».


Το πλήρες κείμενον της ανακοινώσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, υπ ημερομηνίαν 3 Ιουλίου, έχει ως ακολούθως:


«Πειραιεύς, 3 Ιουλίου 2009

Με αφορμή την συνέντευξη του κ. Νικολάου Λάου, Γενικού Διδασκάλου της Μασονικής Εταιρείας Ιλλουμινάτων, που εδρεύει στο Λονδίνο στον συνεκδότη του περιοδικού “ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ” (τ. 171/Ιουνίου 2009) κ. Π. Βουδούρη έχομε να παρατηρήσωμε τα ακόλουθα:

1.Οι σύγχρονοι Ιλλουμινάτοι,ως ομολογεί σαφώς ο συνεντευξιασθείς “Γενικός Διδάσκαλος” κ. Λάου, αποτελούν συνέχεια του Ιλλουμινατικού Τάγματος της Βαυαρίας, που ίδρυσε ο γνωστός σατανιστής- εωσφοριστής Αδάμ Βαϊσχάουπτ το 1776 και που προπαγάνδιζε τον σατανισμό-εωσφορισμό ως δήθεν ατραπόν πλήρους γνώσεως και ως θεϊστικό κίνημα αυτογνωσίας.
Το μασονικής υφής σατανιστικό κίνημα του Βαϊσχάουπτ ενισχύετο από το εγνωσμένο δαιμονολατρικό Λευκό Αδελφάτο και ωδήγησε στην δημιουργία μετά την διάλυση του Τάγματος το 1784 συνεπεία εγκληματικών ενεργειών του Βαϊσχάουπτ, ανθρωποθυσιών και άλλων τραγικών εγκλημάτων αποδόμησης των Κρατών της Ευρώπης, στην ίδρυση τής Θεοσοφικής Εταιρείας της γνωστής σατανίστριας αποκρυφίστριας Έλενας Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ, η οποία με τα πνευματικά της έκγονα, τους θεωρητικούς του Σατανισμού-Εωσφορισμού Αλίκη Μπέϊλι και τον Ιταλό Άλιστερ Κρόουλυ αποτελούν τους θεμελιωτάς του συγχρόνου Σατανισμού – Εωσφορισμού, ο οποίος υφέρπει στην εκκοσμικευμένη εποχή μας με την σαφή προώθηση του διεθνούς Σιωνισμού και προπαγανδίζει όλες τις θεωρητικές και πρακτικές διεργασίες εφηρμοσμένου αποκρυφισμού, δήθεν εναλλακτικών μορφών ιατρικής θεραπείας, πνευματισμού και σαμανισμού.

2.Οκ. Νικόλαος Λάου επιμελώς αποκρύπτει το Σατανιστικό – Εωσφορικό παρελθόν του Τάγματος των Ιλλουμινάτι, ομολογεί όμως σαφώς ότι το Τάγμα του ενδιαφέρεται για την “ελαχιστοποίηση του ρόλου των Εθνικών Κυβερνήσεων” και την επικράτηση παγκόσμιας υπερκυβέρνησης, την οποίαν χαρακτηρίζει ως “συντονιστικό κέντρο μεταξύ των Εθνών” ισχυριζόμενος ότι “η ίδια η φύση ενός παγκόσμιου προβλήματος επιτάσσει μία παγκόσμια λύση”.

3. Η Μασονική Ιλλουμινατική Εταιρεία του Λονδίνου προτίθεται να ιδρύση και στη χώρα μας παρακλάδι της κατά τη δήλωση του “Master general” κ. Νικολάου Λάου, για να προωθήση τις αρχές του αποκρυφιστικού Τάγματος των Ιλλουμινάτι, που είναι εντελώς ασύμβατες με την χριστιανική αλήθεια και που μόνον σε ένα σημείο a contrario επιρρωνύουν την Ευαγγελική Αποκάλυψη, διότι, εφʼ όσον κατά την διδασκαλίαν του Αδάμ Βαϊσχάουπτ υπάρχει και δρα ο ανθρωποκτόνος Εωσφόρος, ασφαλώς υπάρχει και δρα ο Δημιουργός της αληθείας και της αγάπης αιώνιος και Τρισάγιος Θεός».

Από τον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ (10/7/09)


Επιστολή του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ
ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ απέστειλεν εις τον Διευθυντήν του «Ορθοδόξου Τύπου» κ. Γ. Ζερβόν, την ακόλουθον ενδιαφέρουσαν επιστολήν δια τους Πεφωτισμένους. Η επιστολή έχει ως εξής:

«Ελλογιμώτατε,

Εις την Υμετέραν έγκριτον και αγωνιστικήν Εφημερίδα “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ” της 18/9/2009 δημοσιεύθηκε επιστολή του κ. Νικολάου Λάου, Προέδρου της εν Λονδίνω εδρευούσης “Sosietas Masonica Illuminatorum” δια της Δικηγόρου αυτού κ. Χριστίνας Φλώρου, εις την οποίαν επιτίθεται εις ημέτερον ανακοινωθέν ενάγων την ταπεινότητά μου, ότι δήθεν έχω εξαπολύσει συκοφαντικήν εγκύκλιον εις βάρος αυτού και αιτιάται το υμέτερον μαχητικόν δημοσιογραφικόν όργανον δια την δημοσίευσιν του ημετέρου ανακοινωθέντος αφορώντος εις τον ιδρυτήν της Ιλλουμινατικής κινήσεως.

Οφείλω μίαν απάντησιν εις τον αξιότιμον κ. Λάον, ο οποίος επιθυμεί να παραδώση και μαθήματα Ορθοδόξου Θεολογίας και έχει αναλάβει την υπεράσπισιν του ιδρυτού και αρχηγού της εταιρείας των Ιλλουμινάτι ή  Πεφωτισμένων, διατελέσαντος καθηγητού του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ιγκλστάντ Αδάμ Βάϊσχάουπ, ως εκ του κειμένου του προκύπτει. Ασφαλώς δεν δύναμαι ανθρωπίνως να εισέλθω εις μηχανήν χρόνου και να ευρεθώ εις το έτος 1876 ότε η Βαυαρική Πολιτεία διέλυσε την ιδρυθείσα την 1/5/1876 εταιρεία των Πεφωτισμένων ή Ιλλουμινάτι και απηγόρευσε την δράσιν αυτής δια να αμφισβητήσω ως θα επεθύμει ο αναβιώνων σήμερον την μασονικήν εταιρείαν των Ιλλουμινάτι κ. Νικ. Λάος, τα κίνητρα και την νομικήν ενέργειαν των οργάνων της Βαυαρικής Πολιτείας που διέλυσαν την εταιρεία των Ιλλουμινάτι. Αντίκειται όμως εις τα πορίσματα της λογικής, μία κρατική οντότης να αντιμετώπιζει με αμφιβολίαν, υποψίαν και τελικώς κρατικήν καταστολήν μίαν φιλοσοφικήν η φιλολογικήν ένωσιν η κίνησιν ως εμφανίζει ο κ. Λάος την εταιρείαν των Πεφωτισμένων.

Αντιθέτως τα δημοσιοποιηθέντα και κυκλοφορηθέντα στοιχεία της εταιρείας του Αδάμ Βαϊτσχάουπ παρουσιάζουν αποκρυφιστικήν, σατανιστικήν οργάνωσιν στοχοποιούσαν την δράσιν της Εκκλησίας και επιδιώκουσα την βιαίαν ανατροπήν της καθεστικυίας τάξεως. Ειδικώτερον εις έρευναν την οποίαν διενήργησε η αστυνομία του τότε υφισταμένου κράτους της Βαυαρίας εις την οικίαν του ιδρυτού και αρχηγού των Ιλλουμινάτι Αδάμ Βαϊτσχάουπ ανεύρον μίαν μεγίστην στογγύλην αίθουσαν μαύρου χρώματος, εις τον τοίχον της οποίας υπήρχε ζωγραφισμένη μία τεραστία “χείρ της δόξης” με την μαύρη δάδα και με χρυσά γράμματα τα στοιχεία “G.E.A.A.L.H.H.H.A.D.M.M”, που αντιστοιχούσαν στις λατινικές λέξεις “Gloir et Amour A Loucifer. Haine, Haine Haine Au Dieu. Madit, Maudit, Maudit” και μεταφράζονται ως “Δόξα και Αγάπη στον Εωσφόρο! Μίσος, μίσος, μίσος εις τον Θεόν. Κατάρα, Κατάρα, Κατάρα!”.

Μεταξύ των αντικειμένων και εντύπων, που κατεσχέθησαν ήτο και το πρόγραμμα της οργανώσεως που επεδίωκε τα εξής: 1. Να ανατρέψη όλους τους τότε Βασιλείς και να εγκαταστήση δικό της παγκόσμιο Βασιλέα, που θα εξελέγετο μεταξύ των 300 ανωτάτων ηγετών της οργανώσεως. 2. Να ανατρέψη εκ βάθρων όλες τις Θρησκείες, να δολοφονήση τους ηγέτας των, να εκτελέση τους Κληρικούς και να εγκαταστήση μιαν νέαν παγκόσμιον θρησκείαν με Θεόν, τον δυσώνυμον Εωσφόρον. Δια την επιτυχία του σκοπού της είχεν συντάξει και ανάλογον σχέδιον δράσεως. Προωθούσε εις τα Πανεπιστήμια Καθηγητας μέλη της, καθώς και στους κόλπους της Εκκλησίας, στο Δημόσιο, στο Στρατό, στην εκπαίδευση με σκοπό κάτω από διάφορα προσωπεία να προωθείται η νέα θρησκεία του Εωσφόρου.

Το μυστικό σύμβολο των Ιλλουμινάτι ήτο ένα χέρι που κρατούσε δάδα με φλόγες. Η εταιρεία του Αδάμ Βαϊτσχάουπ κατόπιν των ανωτέρω διελύθη και κατεδιώχθη υπό του Βαυαρικού Κράτους και των άλλων Ευρωπαϊκών Κρατών, αλλά όπως αναφέρεται εις την Εγκυκλοπαίδεια “Ελευθέρας Τεκτονικής” εκδ. Στοάς ΟΜΗΡΟΣ σελ. 677 (Αθήναι 1851) η αποκρυφιστική αντίληψις των Ιλλουμινάτι του Αδάμ Βαϊτσχάουπ ενσωματώθηκε εντός του Ελευθεροτεκτονισμού, εις τον οποίον εκληρονόμησε ολόκληρον την εσωτερικήν της (σατανιστικήν) φιλοσοφίαν. Πολλοί των βαθμών του Τεκτονισμού ιδίως του Σκωτικού δόγματος στηρίζονται επί της αρχής των Πεφωτισμένων. Άλλωστε τον στόχο των Ιλλουμινάτι του Αδάμ Βαϊτσχάουπ ανέλαβεν σήμερον ο διεθνής Σιωνισμός, που προωθεί με το σχέδιο MPA την επιβολή της παγκόσμιας θρησκείας του δυσωνύμου Εωσφόρου.

Κατόπιν των ανωτέρω παρέλκει η περαιτέρω ενασχόλησις με μίαν μυστικήν εταιρείαν, την οποίαν διέλυσε το Βαυαρικόν Κράτος δια τους ανωτέρω λόγους και την οποίαν επιθυμεί ο αξιότιμος κ. Λάος να ανασυστήση εν Ελλάδι.

Μεθʼ εορτίων ευχών

Ο Μητροπολίτης

† ο Πειραιώς Σεραφείμ»

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009
egolpio
Διαβαστε περισσοτερα »

ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΤΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ... 60% θέλει η τρόικα να φτάσει η κατάσχεση των καταθέσεων στην Τρ.Κύπρου - Έρχονται εξελίξεις



Σε ποσοστό μέχρι και 60% θέλει να η τρόικα να κατασχεθούν οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ στην Τράπεζα Κύπρου, σύμφωνα με το διάταγμα που εξέδωσε η Κεντρική Τράπεζα της χώρας. Το ερώτημα είναι αν θα γίνει αυτό εφικτό: Στην Κύπρο ήδη διαφαίνεται ότι η απόφαση είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει "κενό γράμμα" και ...
εκπονούνται άλλες λύσεις.

Αρχικά προβλέπεται να ανέλθει σε ποσοστό 37,5%, αλλά με «κλείδωμα» ενός επιπλέον ποσοστού 22,5%.

Στο διάταγμα της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου σημειώνεται ότι, πρακτικά, δεσμεύονται όλα τα κεφάλαια των καταθέσεων με ποσό άνω των 100.000 ευρώ... μέχρι νεωτέρας.

Ειδικότερα, το 37,5% κάθε κεφαλαίου άνω των 100.000 ευρώ, θα μετατραπεί υποχρεωτικά σε νέες μετοχές κατηγορίας «Α», μη μεταβιβάσιμες, αλλά και ποσοστό 22,5% θα παραμείνει «κλειδωμένο» για διάστημα έως και 90 ημέρες μετά τη λήξη της αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων της τράπεζας, η οποία, σημειωτέον, δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.

Μέσα σε αυτό το διάστημα των 90 ημερών, θα προσδιοριστεί ποιο τμήμα αυτού του κεφαλαίου θα μετατραπεί επίσης υποχρεωτικά σε μετοχές κατηγορίας «Α», και ποιο θα μετατραπεί σε ειδικό τίτλο κατάθεσης (μέχρι τότε δεν υπάρχει καμία χρέωση τόκων προς όφελος του καταθέτη), η οποία θα ξεκινήσει να τοκίζεται από τότε με επιτόκιο 0,1%, από αυτό που θα είχε προκύψει, αν δεν είχαν επηρεαστεί οι καταθέσεις από το διάταγμα.

Πάντως αυτό που σημειώνουμε πιο πάνω είναι κάτι που γίνεται όλο και πιο σαφές: Δύσκολα θα προχωρήσει η διαδικασία και θα υλοποιηθεί η απόφαση του Eurogroup. Και σύντομα θα υπάρξουν και πολιτικές εξελίξεις. Θυμηθείτε το...
Διαβαστε περισσοτερα »

Χάρρυ Κλυνν: “Για να σταματήσει επιτέλους το παραμύθι περί “πείνας” έξω από το ευρώ!”



Από τον Χάρρυ Κλυνν

Ας βγούμε από το ευρώ και ας σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές.
Και ας πεινάσουμε όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ξένοι και οι έλληνες δοσίλογοι των καναλιών.
Όλοι λένε ότι θα σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές, αλλά έκατσε κανείς από εσάς να σκεφτεί τι ακριβώς εισάγουμε και ...
τι ακριβώς να πάψει να έρχεται στην Ελλάδα;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε αυτοκίνητα. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν Γερμανοί και Γάλλοι που δεν θα ξαναπουλήσουν ούτε ένα αυτοκίνητο τα επόμενα χρόνια.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε γάλα, τυριά και βούτυρο. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν τα φασιστόμουτρα οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ξηρούς καρπούς από την Τουρκία.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε καρπούζια και σταφύλια από την Αφρική.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σταφίδες από την Χιλή (αν είναι δυνατόν!)
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σπορέλαια και άλλα γράσα.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρετσίνα από την Καλιφόρνια (θου Κύριε).
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τις εκατοντάδες είδη από οινοπνευματώδη ποτά.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τυριά, κονσέρβες, κέικ, ζαμπονάκια κλπ.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές και τα χίλια δυο ηλίθια γκάτζετ που στραβώνουν τον κόσμο.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα εκατοντάδες είδη καπνού, πούρων και άλλων δηλητηρίων.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα μπατζάρια τουρσί από την Γερμανία (θεέ μου, θεέ μου).
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα δεκάδες είδη ξένων γλυκών και σοκολατοειδών που στέλνουν τα λεφτά μας στο εξωτερικό και την χοληστερίνη στα ύψη.
Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, και πληθώρα από άχρηστα είδη για το σπίτι (μέχρι κόφτης για να κόβεις σε ίσια κομμάτια την μπανάνα υπάρχει!!!).
Ας επιστρέψουμε στην εποχή του 60.
Ας περπατήσουμε και πάλι ήσυχοι στον άδειο δρόμο.
Ας κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς να ξυπνάμε από τον κάθε αργόσχολο ηλίθιο που τριγυρνάει με το αμάξι ακούγοντας τουρκογύφτικα καψουρολαϊκά ή χαζά ραπ στην διαπασών.
Ας φάμε λιγότερο και ας χάσουμε το υπέρβαρο λίπος μας.
Ας κάνουμε πάλι γιορτές-ρεφενέ.
Ας ξανακάνουμε αληθινούς φίλους, αντί για τους ηλεκτρονικούς που έχουμε σήμερα.

Ξυπνάτε μαλάκες Έλληνες.

Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου.
Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο.
Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη.
Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους κωλο-ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε να μας πηδάνε, ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά.
Και από πάνω καθόμαστε και μας βρίζουν, αφού δεν έχουμε πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ αξιοπρέπεια.
Διαβαστε περισσοτερα »

Η.Π.Α: Έρχεται το υποχρεωτικό τσιπάρισμα για όλους τους εργαζόμενους;


Ο απόλυτος έλεγχος - ο φασισμός της επιβολής των σύγχρονων τεχνολογιών από τα νεοταξικά κέντρα που καταργούν την ελευθερία και την ιδιωτικότητα των πολιτών
- πρώτος σταθμός Η.Π.Α - η συνέχεια αναμένεται και στις υπόλοιπες χώρες της Δύσης... Έρχεται το υποχρεωτικό τσιπάρισμα για την συνέχιση της απασχόλησης των Αμερικανών πολιτών;Πρόσφατα, δύο γερουσιαστές των Η.Π.Α συναντήθηκαν με τον Barack Obama, προωθώντας την καθιέρωση μίας νέας εθνικής βιομετρικής ταυτότητας η οποία θα εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να υποβάλλονται σε σάρωση και καταχώρηση των προσωπικών τους δεδομένων: είτε μέσω δακτυλικών αποτυπωμάτων είτε μέσω σάρωσης της ίριδας του οφθαλμού.. Όποιοι εργαζόμενοι αρνηθούν να συμμορφωθούν με αυτό το νέο καθεστώς πλήρους παρακολούθησης, ενδέχεται να απολύονται αυτομάτως.

Το πρόγραμμα θα λάβει την ονομασία "Believe System," ακρωνύμιο των αγγλικών όρων Biometric Enrollment, Locally stored Information and Electronic Verification of Employment -- Βιομετρική Ένταξη, Τοπικά Αποθηκευμένες Πληροφορίες και Ηλεκτρονική Διακρίβωση Απασχόλησης.

Η κάρτα ταυτότητας θα περιέχει ένα κρυπτογραφημένο ψηφιακό κώδικα-"κλειδί" ο οποίος θα πρέπει να συνταιριάζει με τις βάσεις δεδομένων πρόσβασης στους χώρους εργασίας.. Ένα τσιπ με μικροεπεξεργαστή που θα περιέχεται στην κάρτα θα αποθηκεύει τα βιομετρικά στοιχεία του εργαζόμενου. Ο εργαζόμενος θα πρέπει να έχει πάντα μαζί του την βιομετρική κάρτα προσωπικών στοιχείων, ενώ ο εργοδότης θα είναι υποχρεωμένος να διενεργεί σχετικό έλεγχο σάρωσης της κάρτας αυτής. (σ.σ. pentapostagma.gr γεγονός που οδηγεί στο υποχρεωτικό τσιπάρισμα όλων των εργαζομένων)
Έπειτα από την συνάντηση με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α, το πλάνο θεωρήθηκε πολλά υποσχόμενο, και αναμένεται πλέον να τεθεί προς ψήφιση το ανάλογο νομοσχέδιο.

Ουσιαστικά, το συγκεκριμένο σύστημα βιομετρικής ανίχνευσης και παρακολούθησης θα υποχρεώνει τους εργοδότες να αρνηθούν την εργασία σε όσους δεν "ταιριάζουν" με τα στοιχεία της υπάρχουσας βάσης δεδομένων..

Πηγές

http://news.cnet.com/8301-13578_3-20000758-38.html
Campaign for Liberty urgent message
http://oathkeepers.org/oath/2013/02/03/push-for-biometric-national-id/
http://thehill.com


ΠΗΓΗ:http://www.pentapostagma.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

Μήπως η Γερμανία θέλει πρώτη απ΄ όλους τη διάλυση της ευρωζώνης; Ποιοι ζητούν μάρκο!


Το θέμα ταμπού σ΄ όλη την Ευρώπη κι όχι μόνο στην Ελλάδα, άνοιξε μετά τα όσα παράλογα συνέβησαν στην Κύπρο.
Πάει η ευρωζώνη για διάλυση; Έρχεται το τέλος του ευρώ; Και πριν απ΄ όλα αυτά το μεγάλο μυστήριο: τι ακριβώς προσπαθεί η Γερμανία να καταφέρει; Μήπως είναι εκείνη που πρώτη επιθυμεί την διάλυση αφού όμως πρώτα έχει “μαζέψει” όλο ή τέλος πάντων πολύ χρήμα;

Το ερώτημα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως συνομοσιολογικό. Κι αυτό γιατί φωνές εντός Γερμανίας έχουν θέσει το ζήτημα και το ερώτημα “τι κάνουμε εμείς στην ευρωζώνη”. Και δεν είναι φωνές απλών πολιτών ,αλλά πάρα πολύ ισχυρών οικονομικών παραγόντων της Γερμανίας. Οι οποίοι δεν κρύβουν ότι “ίσως με το μάρκο να είμαστε -ακόμη- καλύτερα”.

Μέσα στον ορυμαγδό της υπερπληροφόρησης για την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ευρώπη πολλές δηλώσεις και δημοσιεύματα περνούν στα “ψιλά” ή γρήγορα τα ξεχνάμε , επειδή κάποια άλλη πιο εντυπωσιακή εξέλιξη τα επισκιάζει.

Είναι όμως ώρα να θυμηθούμε τι έγραφε ο έγκυρος Le Monde Diplomatique μόλις πριν από λίγους μήνες, μεταφέροντας τις απόψεις του Thilo Sarrazin .Ποιος είναι ο κύριος;

Πρώην τραπεζίτης με χαρακτηριστικό ότι δεν χαμογελά ποτέ εξέδωσε το 2010 ένα βιβλίο που έγινε το σημαντικότερο best-seller στη Γερμανία από το 1945.Τίτλος του; 

“Γερμανία,ο δρόμος προς τη καταστροφή”

Το παλιό στέλεχος της Deutsche Bank “περιγράφει την αγωνία ενός έθνους που πλήττεται από τη μετανάστευση,το ισλάμ το δημογραφικό και τώρα εξέδωσε ένα νέο βιβλίο με τίτλο πολύ επίκαιρο απ΄ ότι φαίνεται για τους Γερμανούς:

“Η Ευρώπη δεν χρειάζεται το ευρώ”!

Σ΄ αυτό ο πρώην τραπεζίτης υποστηρίζει ότι η ευημερούσα Γερμανία πρέπει να προχωρήσει μόνη της και να μην δώσει ούτε δεκάρα στους “εταίρους της Μεσογείου”,τους οποίους κατηγορεί ότι “κατέστρεψαν την Ευρώπη” με την “αλλεργία τους στην εργασία “.

Η άποψη αυτή δεν είναι νέα.Αποτελεί την αιχμή του δόρατος του νεοεθνικιστικού οικονομικού μοντέλου στο οποίο είχε αναφερθεί και ο πρώην πρόεδρος της πανίσχυρης Ομοσπονδίας Γερμανικών Επιχειρήσεων Hans-Olaf Henkel,το Νοέμβριο του 2010.

“Σώστε τα χρήματά μας.Πουλάμε τη Γερμανία “ ,είχε πει και έγραψε κι ένα βιβλίο που έλεγε “πως η απάτη του ευρώ απειλεί την ευημερία μας”.Είναι ο ίδιος που είχε προτείνει το χωρισμό της Ευρώπης στα δύο με το σενάριο του ισχυρού και του αδύναμου ευρώ.

Για να επιστρέψουμε στον κ.Sarrazin. Είναι μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και τον αποκαλούν “ροκ-σταρ της σοσιαλδημοκρατίας”.

Αυτός λοιπόν παρουσίαζε τους Έλληνες ως τον εχθρό για τη “γερμανική ευημερία”:

“Ο κάθε λαός έχει το δικαίωμα να ζει όπως κρίνει σκόπιμο.Αν οι Έλληνες θέλουν να κάνουν σιέστα περισσότερο από το να δουλεύουν,αν θέλουν να εγκαταλείπουν τα γραφεία τους για να περνούν ώρες με τις ερωμένες τους είναι δικαίωμά τους,αρκεί να μην μας ζητάνε να διευθετούμε τα χρέη τους”.

Όταν ρώτησαν τον θρασύτατο γερμανό πρώην τραπεζίτη από που αντλεί τις γνώσεις του για τον ελληνικό λαό,απάντησε προκλητικά: “Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο Spiegel”!


ΠΗΓΗ:http://www.onalert.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

Ελευθέριος Ανευλαβής: Προς Δημοβόρους, Λαοφάγους Σπουδαρχίδες


Φίλε ή αντίπαλε μην τ αναγγείλεις πουθενά.
Δεσμώτης τήδε ίσταμαι τοις ένδον ρήμασι πειθόμενος
Άρης Αλεξάνδρου

Σπουδαιογελοίοι σπουδαρχίδες, επιζητώντας αρχίδιον (υποκοριστικόν του αρχή, εξουσία) εξουσίας, ζητάτε, προεκλογικά, την Κυβέρνηση και την εξουσία για να υπηρετήσετε, λέτε, τη χώρα. Και, άμα τη αναλήψει της, μετά τις εκλογές, αποφεύγετε, σκοπίμως, όπως ο βιβλικός Αυνάν, οποίος «εξέχεεν επί την γην ...» (Γένεσις ΛΗ 9), να την γονιμοποιήσετε. Μια Χώρα που δεν είναι καθόλου στέρφα. Αντιθέτως, έχει πλούσιο υπέδαφος, ανεκμετάλλευτο υποθαλάσσιο πλούτο, μα και πανανθρώπινο πολιτισμό, γνωστό στα πέρατα του κόσμου, που μένει αναξιοποίητος από τους κενόκρανους που υποδύονται κατά καιρούς τους Υπουργούς του πολιτισμού.
Πάσχετε από ακρασία, λέξη, αρχαιοελληνική, που περιγράφει την κατάσταση του υποβαθμισμένου ανθρώπου, που ενώ γνωρίζει το σωστό δεν το πράττει. Και ιδού οι αποδείξεις:
Γνωρίζετε και το διακηρύσσετε χρόνια τώρα (πάντα προεκλογικά) πως το σπάταλο και μεγάλο κράτος πρέπει να νοικοκυρευτεί, να σμικρυνθεί και να γίνει αποτελεσματικό. Και ποτέ μέχρι τώρα δεν κάνατε τα προεκλογικά λογία, μετεκλογική πράξη. Και παραμένει το Κράτος σμπαραλιασμένο και ανάπηρο, και αναποτελεσματικό, χάρη στην κακοδιοίκηση των εκλεκτών σας και την ανικανότητα των αρμοδίων Υπουργών. Και δυναστεύει τον κάθε πολίτη που είναι αναγκασμένος να συναλλάσσεται με αυτό. Και είναι ανίκανο να διασφαλίσει τη ζωή και την περιουσία του πολίτη στο «δεινών το άστυ» όπως καταντήσατε το πάλαι ποτέ «κλεινόν Άστυ»; Ανίκανο να πατάξει το έγκλημα, εγχώριο, μα κυρίως λαθρομεταναστευτικό, που σπέρνει τον τρόμο στους πολίτες. Και η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή που διακηρύσσετε χρόνια τώρα πως πρέπει να την πατάξετε, ασύδοτη ζει και βασιλεύει ξεσχίζοντας το δίχτυ του φορολογικού ελέγχου. ο Θεός να τον κάνει έλεγχο. Και οι τίμιοι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ειδικές εισφορές για να καλυφθούν τα ελλείμματα που οι φοροκλέφτες αφήνετε να δημιουργήσουν.
Και οι καρεκλοκένταυροι του γαλαζοπράσινου κομματικού κράτους σπαταλούν εκατομμύρια σε ευπρεπισμούς υπουργικών γραφείων, σε πολυτελή κρατικά αυτοκίνητα, σε πολυδάπανα ταξίδια κρατικών αξιωματούχων. Και απολαμβάνουν οι βουλευτές, οι εκπρόσωποι του λαού, διπλές συντάξεις, ενώ οι συνταξιούχοι πένονται. Και διεκδικούν, οι αναίσχυντοι εκπρόσωποι του λαού, δια προσφυγών, αναδρομικές αποδοχές, διότι ανώτατο δικαστήριο τις έκρινε νόμιμες. Μα νόμιμο και ηθικό, πάντα δεν συμβαδίζουν. Και οι άνεργοι (ήδη αγγίζουν το 1,5 εκατομμύριο) και οι πεινασμένοι (1 στους 3 έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας) σκαλίζουν τους σκουπιδοτενεκέδες για να βρουν αποφάγια ή κάνουν ουρές στα φιλανθρωπικά συσσίτια ή αυτοκτονούν.
Γνωρίζετε και το διακηρύσσετε, πάντοτε προεκλογικά, πως οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι αναγκαίες. Και οι προεκλογικές σας υποσχέσεις γίνονται λαγοί με πετραχήλια μετεκλογικά. Γιατί οι κομματοκράτορες σύντεχνοι της ΔΕΗ και άλλων ΔΕΚΟ, τοις κείνων χρήμασι πειθόμενοι, αντιστέκονται. Τα χρυσωμένα κωλόπαιδα (golden boys) που τις διοικούν και που εσείς, ρουσφετάρχοντες, τους διορίσατε, τις βουλιάζουν στα ελλείμματα, απολαμβάνοντας παχυλές αμοιβές και bonus και μισθούς. Και ζητάτε από τον λαό να πληρώσει τα ελλείμματα που αυτοί δημιούργησαν. Αντί να τους ζητήσετε να πληρώσουν αυτοί τα σπασμένα.
Δημοβόροι, σπουδαρχίδες, αντιμετωπίζετε την κρίση, που η αβελτηρία του Κώστα του πρώην Πρωθυπουργού και νυν αφασικού και η ανικανότητα του άλλου πρώην, Γιωργάκη του μικρού και η βουλιμία των χρυσοκωλόπαιδων της εγχώριας και παγκόσμιας αγοράς μας έριξε, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις των πολλών και αναγκεμένων και αφήνοντας ξεκαπίστρωτους τους ασύδοτους και άπληστους χρυσοκάνθαρους ελληναράδες, που τον μόνο Θεό που προσκυνούν είναι το χρήμα και η μόνη τέχνη που διακονούν είναι η διαπλοκή και η μίζα. «Γουρούνια που στο βούρκο ευχαριστιούνται περισσότερο, παρά στο καθαρό νερό: Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι», (Ηράκλειτος).
Και αντί, να κληθούν να ξεράσουν αυτά που έφαγαν οι βουλιμικοί κομπιναδόροι της πολιτικής και του δημόσιου τομέα. Αντί, να ζητηθούν ευθύνες από αυτούς που ρήμαξαν τα ταμεία και τους Δημόσιους οργανισμούς (Διοικητές και λοιποί παχυλά αμειβόμενοι και παρατρεχάμενοι). Αντί, να ζητήσετε τη συνδρομή των πλουσίων αυτής της χώρας, και αν δεν φιλοτιμηθούν, να τους επιβληθεί έκτακτη και επαναλαμβανόμενη, όσο είναι αναγκαίο, εισφορά από τα υπερκέρδη τους, για τη σωτηρία της Πατρίδας. (Ο λαός πληρώνει από το υστέρημά του).
Αντί αυτών, εσείς λαοφάγοι, εφαρμόζετε τη νεοφιλελεύθερη συνταγή της υποαπασχόλησης, της ελαστικής εργασίας, της εξαθλίωσης των εργαζομένων. Εφαρμόζετε τη συνταγή των τροϊκανών και του ΔΝΤ, που οδηγεί σε μισθούς και συντάξεις πείνας, στο κλείσιμο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, στην ανεργία και την αυτοκτονία αυτών που δεν μπορούν να αντέξουν άλλο τη ληστεία της ζωής τους. Ενώ οι καπάτσοι ελληναράδες κλέβουν τους φόρους, αποφεύγουν την πληρωμή τους και πολλοί πεθαμένοι συνταξιούχοι εισπράττουν ακόμη σύνταξη και άλλοι επιδόματα και αναπηρικές συντάξεις μαϊμού. Και κανείς δεν φταίει για αυτό; Αυτοί οι υπάλληλοι και οι προϊστάμενοί τους και οι αντίστοιχοι Υπουργοί που υπέγραφαν τις μαϊμού συντάξεις και λοιπές αργομισθίες, δεν ευθύνονται σε τίποτα; Αυτοί δεν πρέπει να πληρώσουν αυτά, που εκείνοι οι καπάτσοι έκλεψαν κάτω από τη μύτη τους, με την αδιαφορία τους και συχνά με τη συνεργασία τους; Έτσι, «χάνονται οι πόλεις όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φαύλους από τους έντιμους: Τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». (Αντισθένης).

«ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ» του μόχθου και του ιδρώτα μας. Της ζωής μας. Της παράδοσής μας. Της πόλης μας. Της αξιοπρέπειάς μας. Της ανθρωπιάς μας.
Τον Κοτζαμπάση τον Νταβατζή της Δημοκρατίας. Τον γνήσιο κοπρίτη της ακατοίκητης σκέψης, που λιμνάζει μέσα στα κομματικά λασπόνερα. Τον «μπροστάρη» του λαού, που αν υπήρχε δικαιοσύνη, θα έπρεπε να δουλεύει στο κάτεργο, στο οποίο έχει ρίξει τον κοσμάκη.
Τον Πολυδάκτυλο Σαρανταχέρη, τον «τίμιο» φύλακα των δημοσίων έργων, των εξοπλισμών της χώρας, που με την μίζα τσεπώνει αμύθητα ποσά τα εξαφανίζει off shore (έξω από τη Χώρα), σε μυστικούς αόρατους λογαριασμούς, στους παραδείσους των φοροφυγάδων. Ένα μεγαλομιζωμένο σοσιαλήτικο πουλΑΚΗ δεν φέρνει την άνοιξη.
Τον Αληθίωνα των οκτώ, με την αλήθεια να τρέχει από το χαλασμένο καζανάκι της τρύπιας σκέψης του. Τον Κωλορεβερέντζη (ο βαθέως και δουλικά υποκλινόμενος), στα αφεντικά του: εργολάβους δημοσίων έργων, συνάμα δε, καναλάρχες, εκδότες,
Τον Κλινήρη του πνεύματος, με την σοβαρογελοία επισημότητα του λείψανου, που ακαδειμίζεται (παριστάνει τον ακαδημαϊκό-ακαδειμικό), κάτω από τον θόλο, απλώς γιατί έχει Κώλο και Προστάτη. Μυγιάγγιχτος. Βουλιαγμένος μέσα στην ανάπηρη σιωπή της κενής σκέψης του.
Τον Θρασύδειλο πατριδέμπορο που πουλάει κούφιο νταηλίκι, με σημαία του τον αριθμό της μυστικής του θυρίδας, στη μυστική τράπεζα, της μυστικής εξωχώριας.
Τον Κολλυβιστή Σαράφη, ντόπιον και ξένον με τα σφουγγοκώλια του, που ρημάζει τη χώρα, ξεζουμίζοντας τους αναγκεμένους. Να τος, τώρα καλεί για τη σωτηρία, λέει, της Πατρίδας, καλεί, ο αδιάντροπος, να πληρώσει ο λαός, τα σπασμένα, γιατί, λέει, «μαζί τα φάγαμε». Ουστ, αρχικοπρίτη.
Τον Τυχάλωτο του τζόγου, που είναι έτοιμος να εισπράξει από αυτόν που αποθέτει την πάσαν ελπίδα της απελπισίας του, στο γύρισμα της τύχης, που θα φέρει ο κουλοχέρης, τα φρουτάκια, το ΠΡΩΤΟ, το ΛΟΤΤΟ. Γιατί, λέει, κινδυνεύει η Πατρίδα από το υπέρογκο χρέος μας και ο λαούς πρέπει να ξεζουμιστεί με κάθε τρόπο, προς δόξαν των μεγαλοκηφήνων.
Τον Κινησία (ο κουνιστός του Αριστοφάνη), που λανσάρει το μοδάτο λάιφ στάιλ και ξεκατινιάζεται στα κλαμπ της Μυκόνου και άλλων νήσων των Αζορών, που καταστρέφουν νέους και θάπτουν το κορών (Καλή σου ώρα όπου κι αν είσαι τώρα Μποστ)
«Να ξεφτιλίζεις τους κακούς δεν είναι καθόλου άπρεπο ίσα ίσα τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι: Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν έστ' επίφθονον, αλλά τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.» (Αριστοφάνης).
Όλοι αυτοί, ένοικοι της ταριχευμένης τους ζωής, κραυγάζουν: «Σωκράτει Σωφρονίσκου Αλωπεκήθεν... Τίμημα Θάνατος.» (Πλάτωνος απολογία Σωκράτους) Κραυγάζει ο σύγχρονος Άνυτος: «Θάνατος" στον εμποράκο, στον εργαζόμενο, στον συνταξιούχο, στον μικρό και μεσαίο επιχειρηματία. «Πιάστε τους κλέφτες. Ποιους κυνηγούσαν και ποιοι;» (Μ. Αναγνωστάκης)
Λαοφάγοι σπουδαρχίδες, δημιουργείτε μια κοινωνία «κατ' εικόναν και ομοίωσίν» σας. Γιατί «το της όλης πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι» Μια καρικατούρα πολιτείας, που εχθρεύεται τους πολίτες με κριτική σκέψη και επιθυμεί μουνουχισμένους ψηφοφόρους.

Ο Πρωθυπουργός, «ελπίζει ακόμη από απελπισία» (Μ. Αναγνωστάκης). «Θα φάω σίδερα», ορκίζεται. Μα, «δεν κάνουν πιστευτόν τον άνδρα οι όρκοι, αλλά τους όρκους ο άντδας: Ουκ ανδρός όρκοι πίστις, άλλα όρκων ανήρ.». (Αισχύλος).

ΠΗΓΗ:http://www.spirospero.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

ALERT! Εφημερίδα Πράβδα: Το 2013 η Τουρκία θα είναι ένα νεκρό Έθνος!

Την ώρα που πολλά δυτικά μέσα παρουσιάζουν την Τουρκία ως ενισχυμένη από τις πρόσφατες εξελίξεις, η εφημερίδα Πράβδα
επανέφερε στην ηλεκτρονική της έκδοση ένα παλαιότερο προφητικό -όπως αποδεικνύεται- άρθρο για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Για τις περισσότερες χώρες φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Για την Τουρκία;
Ο αρθρογράφος της ρωσικής εφημερίδας στις αρχές του 2012 επιχείρησε μια πρόβλεψη για διάφορες χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και για την Τουρκία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, λίγα είναι τα «ψωμιά» της Τουρκικής Δημοκρατίας που ίδρυσε ο Κεμάλ Ατατούρκ, καθώς τα νεοθωμανικά σχέδια των Ερντογάν και Νταβούτογλου δεν πρόκειται να υλοποιηθούν.

«Αυτός ο χρόνος θα φέρει την Τουρκία στον τελευταίο της πόλεμο. Στην κυβέρνηση θα συνεχίσει να βρίσκεται ο ισλαμιστής δημαγωγός Ερντογάν.

Θα σχηματίσει μία στενή συμμαχία με την Αίγυπτο και θα υποστηρίξει τους Σύρους, ισλαμιστές, σουνίτες αντικαθεστωτικούς. Ο Ερντογάν θα προσπαθήσει να ενδυθεί το μανδύα του 'νέου σουλτάνου' και εξαπολύσει επίθεση στο Ισραήλ και τους συμμάχους του, την Ελλάδα και την Κύπρο, τραβώντας την Τουρκία σε ένα πόλεμο που δεν θα κερδίσει.

Μέχρι το τέλος του 2013, η Τουρκία θα έχει ριφθεί στον κάλαθο των αχρήστων της Ιστορίας, θα είναι ένα νεκρό έθνος», καταλήγει το δημοσίευμα.

ΠΗΓΗ:http://www.newsbomb.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

O’Neill (Goldman Sachs): Το πραγματικό δράμα θα παιχτεί στην Ιταλία


Ξεχάστε την Κύπρο! Παρά το κόστος θα παραμείνει στο ευρώ, υποστηρίζει ο Jim O'Neill, πρόεδρος of Goldman Sachs Asset Management και προβλέπει ότι
το πραγματικό δράμα θα παιχτεί στην Ιταλία.
«Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι οποιαδήποτε χώρα θα φύγει από το ευρώ, ακόμη και η μικρή Κύπρος», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Goldman Sachs Asset Management, μιλώντας στην τηλεόραση του Bloomberg. Και διερωτάται πως σε μια τέτοια περίπτωση, ο οποιοσδήποτε επενδυτής θα μπορούσε να πιστέψει ότι οι υπόλοιπες χώρες είναι δεδομένο ότι θα παραμείνουν στην ευρωζώνη.
Ο Jim O’ Neil προβλέπει ότι παρά το κόστος η Κύπρος θα παραμείνει μέλος της ευρωζώνης, ωστόσο κατανοεί τους λόγους για τους οποίους οι Κύπριοι επιθυμούν να εγκαταλείψουν το ευρώ.
Ωστόσο, αν τελικά η Κύπρος αποφάσιζε να φύγει από το ευρώ, τότε πως οι επενδυτές θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι η Ελλάδα, ή ακόμη και η Ιταλία θα μπορούσαν να παραμείνουν μέλη της ευρωζώνης.
Ο παράγοντας «Bebe Grillo» στην Ιταλία, είναι ότι σημαντικότερο πρέπει να παρακολουθεί κανείς αυτή τη στιγμή στην Ιταλία, εκτιμά ο O’ Neill.
Όπως εξηγεί το στέλεχος της Goldman Sachs, η Ιταλία είναι η Τρίτη μεγαλύτερη χώρα της ευρωζώνης κι αν δεν μπουν σύντομα στο μονοπάτι της ανάπτυξης, αυτοί οι «σκληροί τύποι» του Νότου, θα αρχίσουν να αναρωτιούνται πιο σοβαρά σχετικά με τα οφέλη παραμονής τους στο ευρώ.
Και διερωτάται ο Jim O’ Neill πως θα διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση η Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα μάλιστα που όλες οι αποφάσεις της καθοδηγούνται από το Βερολίνο.

ΠΗΓΗ:www.bankingnews.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

Ο Kim Jong Un υπέγραψε το σχέδιο επίθεσης - Φορτώστε με πυρηνικά τους πυραύλους




  
 
 Το διάταγμα με το οποίο δίνει την εντολή στους πυρηνικούς βαλλιστικούς πυραύλους  να είναι έτοιμοι για εκτόξευση ανά πάσα στιγμή εναντίον του μητροπολιτικού εδάφους των ΗΠΑ υπέγραψε ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Kim Jong Un.
Αυτή  ήταν η απάντηση της Βόρειας Κορέας μετά την πτήση των αμερικανικών βομβαρδιστικών B-2 Spirit πάνω από τη Νότια Κορέα εχθές κατά τη διάρκεια ασκήσεων. Το  κρατικό βορειοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων KCNA ανακοίνωσε την πραγματοποίηση  έκτακτης σύσκεψης του ανώτατου στρατιωτικού συμβουλίου υπό την προεδρία του Kim Jong Un όπου ο τελευταίος υπέγραψε το σχετικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο δίνεται η εντολή για την προετοιμασία επίθεσης εναντίον των ΗΠΑ!
«Τελικά υπέγραψε την εντολή για τις τεχνικές προετοιμασίες των στρατηγικών πυραύλων διατάσσοντας να είναι έτοιμοι για εκτόξευση ώστε να μπορούν να πλήξουν ανά πάσα στιγμή το έδαφος των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών της βάσεων στον Ειρηνικό, μαζί με την Χαβάη το Γκουάμ αλλά και τη Νότια Κορέα», ανέφερε σε είδησή του το KCNA.
Γνωρίζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού της προπαγάνδας οι Βορειοκορεάτες δημοσίευσαν σειρά φωτογραφιών όπου φαίνεται ο ηγέτης της χώρας να υπογράφει την εντολή για την προετοιμασία των στρατηγικών δυνάμεων της Β. Κορέας για να πλήξουν τις ΗΠΑ!
Μάλιστα για να αποδείξει τον ισχυρισμό του αυτό το KCNA έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται ο Kim Jong Un να υπογράφει το σχετικό διάταγμα ενώ στο βάθος φαίνεται χάρτης με τις δυτικές ακτές των ΗΠΑ και γραμμένο στα κορεατικά «Σχέδιο επίθεσης των ΗΠΑ» επάνω στον χάρτη!

Ο Kim Jong Un ενώ υπογράφει το διάταγμα και στο βάθος... οι ΗΠΑ


Στη συγκεκριμένη φωτογραφία σύμφωνα με ειδικούς φαίνονται αριθμοί σμηνών της βορειορεατικής Αεροπορίας καθώς και τα σχέδια πτήσης τους με κατεύθυνση στις ΗΠΑ!

Ο Kim Jong Un ενώ υπογράφει το διάταγμα μπροστά από την οθόνη ενός iMAC, επιβεβαιώνοντας έτσι τις φήμες που θέλουν παραδοσιακά την οικογένεια του Jong Un να είναι παθιασμένη με τους συγκεκριμένους υπολογιστές.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

Για πρώτη φορά: Στον Ινδικό Ωκεανό πλέουν κινεζικά υποβρύχια εξοπλισμένα με βαλλιστικά βλήματα...





 


Ένταση προκαλεί στη σχέση Πεκίνου - Νέου Δελχί η παρουσία της Κίνας στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό τόσο με ναυτικές μονάδες όσο και με περιπολίες κινεζικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων ικανά να εκτοξευσουν βαλλιστικούς πυραύλους εν καταδύσει.
Η αντιμετώπιση της παρουσίας κινεζικών ναυτικών δυνάμεων έχει προκαλέσει την ανησυχία της ηγεσίας της Ινδίας η οποία αντιμετωπίζει ως απειλή την παρουσία τους σε περιοχές που ασκούσε παραδοσιακά επιρροήia δεν υπήρχαν ποτέ κινεζικά πλοία ή υποβρύχια.
Ειδικά οι ανησυχίες εντοπίζονται γύρω από τη αυξημένη εμφάνιση κινεζικών πυρηνοκίνητων SLBM υποβρυχίων, κλάσης Shang και Jim με ικανότητα εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων  τον Ινδικό.
Οι περιπολίες τους έχουν επισημανθεί από ναυτικές μονάδες του Ινδικού Ναυτικού οι οποίες ως απάντηση αυξάνουν τις αποστολές επιτήρησης σε ανοιχτό ωκεανό.
Η προμήθεια των 10 υπερσύγχρονων ΑΦΝΣ P-8 Posidon από τις ΗΠΑ και η ευρύτερη αμυντική συνεργασία Νέου Δελχί με την Ουάσιγκτον στοχεύει στην αντιμετώπιση αυτής ακριβώς της απειλής.
Προς την κατεύθυνση αυτή εντάσσεται η δημιουργίας νέας ναυτικής βάσης που θα κατασκευάσει το Ναυτικό της Ινδίας στην Ανατολική ακτή της χώρας, προκειμένου να ενισχύσει τις ικανότητες εξυπηρέτησης ναυτικών δυνάμεων με αποστολή την παρακολούθηση των ναυτικών δυνάμεων της Κίνας.
Η κατασκευή των ναυτικών εγκαταστάσεων με την ονομασία Project Varsha θα γίνει στην περιοχή Andhra Pradesh σε απόσταση 50km από την έδρα της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων Ανατολικού τομέα του Ινδικού Ναυτικού.
Όπως είναι γνωστό η βάση των κινεζικών πυρηνικών υποβρυχίων βρίσκεται στο Yalong στο νότιο τμήμα της Κίνας επί της νήσου Χαινάν.
Σε εκείνη την περιοχή είχε σημειωθεί και το περιστατικό εναέριας σύγλρουσης ενός κινεζικού μαχητικού με ένα EP-3C Aries II του αμερικανικού Ναυτικού με αποτέλεσμα να εκτελέσει αναγκαστική προσγείωση που οδήγησε στην σύλληψη του πληρώματος και την παρακράτηση του αεροσκάφους το οποίο εκτελούσε κατασκοπευτική αποστολή σε διεθνή εναέριο χώρο.
Οι κινεζικές δυνατότητες στον υποβρυχιακό πόλεμο αποτελούν πηγή εντονου προβληματισμού για τις ΗΠΑ οι οποίες διατηρούν υπό συνεχή επιτήση την ευρύτερη περιοχή ενώ θεωρείται οτι θα αποτελέσουν μια από τις μεγαλύτερες απειλές που θα αντιμετωπίσει το αμερικανικό Ναυτικό μελλοντικά.
Η πυρηνική αποτροπή της Ινδίας βασίζεται σε υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων της κλάσης Arihant μαζί με το 8.000 tns πυρηνοκίνητο υποβρύχιο INS Chakra που αποκτήθηκε από τη Ρωσία.
Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζονται πλάνα από το εσωτερικό κινεζικού υποβρυχίου κλάσης Song του κινεζικού Ναυτικού, ενα από τα ελάχιστα που υπάρχουν διαθέσιμα στο διαδίκτυο.


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Διαβαστε περισσοτερα »

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ;


"Οἱ νέοι εἶναι ἀνήθικοι", "οἱ νέοι εἶναι γεμάτοι πάθη", "οἱ νέοι εἶναι ἀνυπάκουοι", "οἱ νέοι δέν ἔχουν φόβο Θεοῦ…" Ἔχω ἀκούσει πολλές φορές αὐτές τίς ἠθικιστικές διαπιστώσεις. Ἡ ἐρώτησή μου εἶναι: εἶχαν οἱ νέοι τίς ἀπαραίτητες συνθῆκες γιά νά ἐννοήσουν τή Χριστιανική ζωή ἤ ὄχι; Θά ρωτήσει κάποιος: "Τί, οἱ νέοι εἶναι προορισμένοι νά χαθοῦν;"

Καί βέβαια ὄχι δέν εἶπα αὐτό, κανένας δέν εἶναι προορισμένος οὔτε γιά τό καλό, οὔτε γιά τό κακό. Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι οἱ νέοι δὲν ἀπορρίπτουν τήν πίστη στό Χριστό ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία διά τῆς φωνῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά ἀπορρίπτουν ἕνα ὑποκατάστατο πίστεως τό ὁποῖο δέν τούς πείθει. Γιατί ἕνας νέος ποὺ ἔχει μεγαλώσει σέ μία πραγματικά Χριστιανική οἰκογένεια συμπεριφέρεται ἀλλιώτικα ἀπό ἕναν ποὺ μεγάλωσε σέ μία οἰκογένεια μέ ἀπίστους γονεῖς ἤ ἀπό ἕναν τοῦ ὁποίου οἱ γονεῖς πιστεύουν μέν στό Θεό ἀλλά δέν πηγαίνουν στή Ἐκκλησία;

Γιά πολλά μποροῦμε νά ἐπιπλήξουμε τούς νέους. Ἀλλά καί οἱ νέοι ἐμᾶς τούς μεγάλους. Θά τολμήσω νά δώσω τό λόγο στή νέα γενιά καί πιό συγκεκριμένα σ’ αὐτούς πού βρίσκονται μακριά ἀπό τήν ἐκκλησία:

«Ναί ἡ γενιά μας εἶναι ρέμπελη. Καί πῶς θά μποροῦσε νά εἶναι ἀλλιῶς; Ποιός μᾶς ἔμαθε κάτι ἄλλο; Ὑπάρχει τόσο ψέμα γύρω μας, τόση κακία στόν κόσμο τῶν μεγάλων. Διαμαρτυρόμαστε. Ἀλλά εἶναι ὁ μόνος τρόπος νά δείξουμε τήν περιφρόνησή μας σέ μία κοινωνία ἡ ὁποία ἀρχίζει νά μοιάζει μέ ἕνα πτῶμα. Ὅλοι μιλᾶνε γιά τήν ἀξία τῆς τιμιότητας ἀλλά ὅλοι κλέβουν. Ὅλοι ἐπαινοῦν τήν ἀλήθεια, ἀλλά ψεύδονται. Τί εἴδαμε στίς οἰκογένειές μας; Διαφωνίες μεταξύ γονέων καί καβγάδες. Τί διαπαιδαγώγηση λάβαμε; Μόνο συμβουλές νά εἴμαστε ἥσυχοι, ἀπειλές καί ξύλο γιά νά εἴμαστε ὑπάκουοι.

Καί γιατί εἴμαστε μακριά ἀπό τό Θεό; Ποιός μᾶς βοήθησε νά εἴμαστε κοντά του; Οἱ γονεῖς μας δέν πατοῦν στήν ἐκκλησία οὔτε τά Χριστούγεννα ἴσως μόνο τό Πάσχα στίς βαπτίσεις, τούς γάμους καί τίς κηδεῖες. Καί στίς Ἐκκλησίες ….τί βλέπουμε; Χριστιανοί οἱ ὁποῖοι εἶναι καλοί στό νά ἠθικολογοῦν ἄν μᾶς δοῦν στήν ἐκκλησία ντυμένους παράξενα καί ἔχουν τόση κακία ὅταν μᾶς διώχνουν πού οὔτε γυρίζουμε νά κοιτάξουμε πίσω. Ὑπάρχει τόση ὑποκρισία στούς Χριστιανούς. Ἔχουμε συγγενεῖς οἱ ὁποῖοι δέ λείπουν ποτέ ἀπό τήν ἐκκλησία. Ἀλλά ὅταν ἔρχεται ἡ ὥρα νά μοιραστεῖ ἡ κληρονομιά ξεχνοῦν καί τήν πίστη καί τήν κατανόηση. Ἐνῶ ὅταν γίνεται λόγος νά φροντίζουν κάποιο παππού, ὅλοι ἀποφεύγουν ἐπειδή ἔχουν τά προβλήματά τους. Αὐτή εἶναι πίστη;

Ἐνῶ καί γιά τούς παπάδες ἀκούγονται τόσα.

Ναί δέν πηγαίνουμε στήν ἐκκλησία. Ὄχι γιατί δέν πιστεύουμε στό Θεό, ὄχι ἐπειδή δέν ἔχουμε ἀνάγκη τήν ἀγάπη Του. Ἔχουμε τόση ἀνάγκη γιά Κάποιον ὁ Ὁποῖος θά μᾶς ἀγαπήσει πραγματικά, σ’ ἕναν τόσο βρώμικο κόσμο. Ἀλλά μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει ἡ Ἐκκλησία νά γνωρίσουμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ; Δέν τό πιστεύουμε αὐτό. Δέν ἔχουμε λόγους νά τό πιστεύουμε. Γι’ αὐτό καί μένουμε στή ζωή μας, μέ τά προβλήματά μας, μέ τή μοναξιά μας. Ἄν ὁ Θεός δέ μᾶς ψάχνει ἐμεῖς δέν ξέρουμε νά βγοῦμε σέ ἀναζήτησή Του. Ἀφῆστε μας ἥσυχους…»

Δέ θυμᾶμαι ὅλα ὅσα μοῦ εἶπε. Ἀλλά ἀκούγοντάς τον, ξεροκατάπινα. Δέν μπορῶ ν’ ἀμφισβητήσω τό γεγονός ὅτι μερικά ἀπ’ αὐτά ἦταν πολύ ρεαλιστικά. Δέ θά ἀναπαράγω ἐδῶ τήν ἀπάντηση πού ἔδωσα στό νέο, μόνο θ’ ἀναλύσω τό δίκαιο τῶν μομφῶν του.

Μία πρώτη παρατήρηση ἔγκειται στό ὅτι θά ἦταν ἄριστο πολλοί νέοι νά βρίσκονται ἐν ἀναμονῆ τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ παραπάνω νέος. Δυστυχῶς πολλοί νέοι εἶναι τόσο παγιδευμένοι στά καθημερινά τους προβλήματα, ὥστε ἔχουν ξεχάσει τελείως τό Θεό, τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία μᾶλλον τούς ἐνοχλεῖ.

Δηλαδή "καλύτερα νά μέμφεσαι τήν Ἐκκλησία, παρά νά κοιτᾶς τή ζωή σου;

Ὄχι, δέν τίθεται ἔτσι τό πρόβλημα. Δέν εἶναι καλό νά μέμφεσαι μόνο καί μόνο γιά νά δικαιολογεῖς τήν ἀπομάκρυνσή σου ἀπό τό Θεό. Ἀλλά στό δρόμο πρός τό Θεό, πολλοί περνοῦν μία φάση γεμάτη ἐνδοιασμούς, ἐρωτήματα καί ἀμφισβητήσεις. Ἀλλά ἐάν στή βάση ὅλων αὐτῶν τῶν ἀμφισβητήσεων βρίσκεται ἡ δίψα γιά τό Θεό, τότε δέν εἶναι κακό.

Ὁ π. Σεραφείμ Ρόουζ, χωρίς νά θέλει νά δικαιολογήσει τήν ἁμαρτία, ἔλεγε ὅτι πρίν ἀπό τή μεταστροφή του ἔπινε μέχρι πού μεθοῦσε καί τό ἔκανε ἐπειδή αἰσθανόταν τήν ἔλλειψη τοῦ Θεοῦ. Μέ τό ποτό προσπαθοῦσε νά καταπραΰνει τόν πόνο πού τοῦ προκαλοῦσε ἡ ἔλλειψη τοῦ Θεοῦ (πολλούς ὅμως ἡ προσπάθεια νά καταπραΰνουν τή δίψα τους γιά τό Θεό ἱκανοποιώντας τά πάθη τους, τούς ὁδήγησε στήν κόλαση γι’ αὐτό δέν πρέπει νά γενικεύουμε τίς ἐξαιρέσεις). Νά μιλήσουμε λίγο γιά τούς λόγους πού ἀκούσαμε πιό πάνω. Πιστεύω ὅτι μποροῦν νά συνοψιστοῦν στ’ ἀκόλουθα. Στό ὅτι οἱ νέοι δέ λαμβάνουν μία εἰδική κατήχηση, στό ὅτι δέν βρῆκαν στίς οἰκογένειές τους ζωντανά παραδείγματα πίστεως καί στό ὅτι σκανδαλίζονται ἀπ’ αὐτά πού βλέπουν ἀπό κάποιους Χριστιανούς Θεολόγους καί κάποιους Ἱερεῖς.

Δέν πιστεύω ὅτι θά ἦταν εὔκολο σέ κάποιον ν’ ἀπορρίψει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀφοῦ τή γνωρίσει. Οἱ νέοι τήν ἀπορρίπτουν χωρίς νά ξέρουν τί ἀπορρίπτουν. Βλέπουν τόν Θεό σάν ἕνα εἴδωλο τό ὁποῖο τό λατρεύουν ἀσυνείδητα κάποιοι ὑποκριτές Χριστιανοί, κάποιοι τυπολάτρες Χριστιανοί ἤ κάποιοι Χριστιανοί πού ἀγαποῦν τήν ἁμαρτία πιό πολύ ἀπό τήν σωτηρία. Τούς νέους δέν τούς βοήθησαν καί οὔτε τούς βοηθάει κανείς νά καταλάβουν τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὡς καί τή σταύρωση τοῦ Χριστοῦ τήν καταλαβαίνουν ὡς μία ἐμπορική συναλλαγή ὡς ξεχρέωμα γιά τίς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, σάν μία ρύθμιση τῶν λογαριασμῶν τοῦ Οὐρανίου Πατέρα μέ τήν ἀνθρωπότητα. Δέν τήν καταλαβαίνουν ὡς μία πράξη ἀγάπης. Καί σέ τί ἀλλάζει ἡ κατήχηση τῶν νέων ἀπό τήν κατήχηση τῶν μεγαλυτέρων; Δέν καλοῦνται στή σωτηρία καί οἱ μέν καί οἱ δέ; Μόνο πού στούς νέους ὑπάρχει ἡ ἀνάγκη νά τούς μιλήσει κάποιος σέ μία πιό προσιτή γλώσσα. Οἱ νέοι εἶναι ἀλλεργικοί στόν "ξύλινο λόγο").

Ὡστόσο γιατί γιά ἑκατοντάδες χρόνια δέ γράφτηκαν παρά λίγα κείμενα ἀπευθυνόμενα στούς νέους; Μία πιθανή ἀπάντηση εἶναι ὅτι γιά πολλούς αἰῶνες οἱ νέοι λάμβαναν Χριστιανική μόρφωση στήν οἰκογένεια. Τίς πιό πολλές ἀπαντήσεις τίς λάμβαναν ἀπό τούς γονεῖς τους ἤ καί ἀπό τούς ἱερεῖς ἄν ὄχι πάντα τίς πιό πολλές φορές.

Ὅσο γιά τούς ἁμαρτωλούς ἱερεῖς γίνεται μεγάλος ντόρος ἐνῶ γιά τούς ἱερεῖς μέ ἁγία ζωή δέν γίνεται σχεδόν καθόλου λόγος. Ναί ὑπάρχουν ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι εἶναι ἄξιοι διάδοχοι τῶν ἁγίων πατέρων. Οὔτε τά Μ.Μ.Ε. θέλουν ν’ ἀκοῦν γι’ αὐτούς. Οὔτε ὅσοι ζοῦν στήν ἁμαρτία. Ἐπειδή τούς θεωροῦν ἐξτρεμιστές. Κάτι τό ὁποῖο εἶναι ἐπειδή εἶναι μαθητές τοῦ Χριστοῦ, Ἐκείνου ὁ Ὁποῖος γύρισε τόν κόσμο "ἀνάποδα" ἤ καλύτερα Ἐκείνου ὁ Ὁποῖος προσπάθησε νά ἐπαναφέρει στή φυσική του θέση ἕναν ‘ἀναποδογυρισμένο κόσμο’

Λαμβάνοντας λοιπόν ὑπόψη μας ὅλη αὐτή τήν ἀποστασία ποὺ ὑπάρχει γύρω μας, ἔχουν οἱ νέοι κάποιαν ἐλπίδα νά ζήσουν μία ἐνάρετη ζωή; Μπορεῖ κάποιος ν’ ἀντέξει τίς παγίδες τοῦ διαβόλου;

Παραδόξως ναί. Ἐπειδή ὅσο ποικιλόμορφες καί νά εἶναι οἱ παγίδες τοῦ διαβόλου, ὅσο ἀδύναμοι καί νά εἶναι οἱ Χριστιανοί, ὅσο καί ὑποκριτές νά εἶναι αὐτοί πού σπεύδουν νά διώξουν τούς νέους ἀπό τήν ἐκκλησία ἄν ἔρθουν σ’ αὐτήν ντυμένοι παράξενα, μέ τζίν σκισμένα, ὁ Θεός βρίσκει ἕναν τρόπο νά φθάσει στίς ψυχές τῶν νέων. Δύσκολα εἶναι ἀλήθεια, ἀλλά τά καταφέρνει. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι τόσο διεστραμμένοι ὥστε θ’ ἀπορρίπτουν τελείως τό Θεό, θά ἔχει ἔρθει τό τέλος. Ἀλλά μέχρι τότε ἔχουμε καιρό.

Ὁπωσδήποτε ἡ Χριστιανική ζωή ποτέ δέν ἦταν εὔκολη. Καί δέν ἀναφέρομαι μόνο στόν καιρό τῶν διωγμῶν ἀλλά καί στίς εἰρηνικές περιόδους. Ναί ὁ διάβολος ποτέ δέν σταματᾶ. Πάντοτε ἀνεξάρτητα ἀπό τίς συνθῆκες προσπαθεῖ νά πιάσει τούς Χριστιανούς στά νύχια του. Παρ’ ὅλες τίς προσπάθειές του ὅμως ὑπάρχουν ἱερεῖς μέ ἅγια ζωή, μοναχοί πολύ ἀσκητικοί καί Χριστιανικές οἰκογένειες πού λάμπουν μές στό σκοτάδι τοῦ κόσμου. Στήν Ἁγία Γραφή λέγει: «οὗ δέ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ Χάρις» (Ρωμ. 5,20). Αὐτό εἶναι φυσικό, ἀλλιῶς οἱ ἄνθρωποι δέ θ’ ἄντεχαν σέ τόσο μεγάλους πειρασμούς. Ὅσο μεγάλοι ὅμως κι ἄν εἶναι οἱ πειρασμοί οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νά τά καταφέρουν. Ὁ Θεός πάντοτε τούς δίνει δύναμη. Ὅπως ἔδινε δύναμη στούς μάρτυρες γιά ν’ ἀντέξουν τά φρικτά μαρτύρια. Ναί, δύσκολα οἱ νέοι ἔρχονται στήν Ἐκκλησία. Ἀλλά ὁ Χριστός τούς καλεῖ ὅλο καί πιό δυνατά. Βλέπει τά προβλήματά τους, τίς πτώσεις τους καί ἁπλώνει τό χέρι Του δυνατά γιά νά τούς σηκώσει.


Γιατί δέν ἔρχονται οἱ νέοι στήν Ἐκκλησία; Ἴσως ἐπειδή δέν ἀκοῦν τό μήνυμα τήν κλήση τῆς Ἐκκλησίας, ἴσως ἐπειδή αὐτοί πού φέρουν τό ὄνομα Χριστιανός δέν τούς βοηθοῦν νά ἀκούσουν.

Ἐξ’ ἄλλου στό βιβλίο "οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητῆ", βλέπουμε τόν γέροντα νά προτρέπει ὅπως σέ κάθε ἐξομολόγηση, οἱ Χριστιανοί νά ἐξομολογοῦνται, ὅτι δέν δείχνουν ἀρκετή ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Καί τό γεγονός ὅτι δέν καταβάλουμε προσπάθεια νά ἔρθουν πρός τόν Χριστό ὅσοι εἶναι μακριά Του (ὄχι βέβαια νά τό ἐπιβάλουμε στό στύλ τῆς Ἱερᾶς Ἐξέτασης, ἀλλά νά δώσουμε μία θυσιαστικὴ μαρτυρία) εἶναι ἀπόδειξη ὅτι δέν τούς ἀγαπᾶμε ἀρκετά. Τί ἀγάπη εἶναι αὐτή νά βλέπουμε τόν πλησίον μας νά ὁδεύει πρός τό γκρεμό καί ἐμεῖς νά σκεφτόμαστε τά προβλήματά μας;

Νέοι, νά ξέρετε ὅτι τόν Χριστό τόν πονάει τό γεγονός ὅτι λίγοι ἱερωμένοι καί λίγοι πιστοί νοιάζονται θυσιαστικά νά σᾶς πάρουν ἀπό τό χέρι καί νά σᾶς φέρουν στήν Ἐκκλησία… Ἀλλά νά ξέρετε ὅτι ὁ Χριστός χαίρεται κάθε φορὰ πού ἕνας ἀπό ἐσᾶς ξεκινάει πρός τήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Ἀκόμα κι ἄν νομίζετε ὅτι ὁ Χριστός σᾶς ξέχασε, Ἐκεῖνος περιμένει νά βρεῖ ἔστω καί μία χαραμάδα γιά νά μπεῖ στίς ψυχές σας.
 
Διαβαστε περισσοτερα »