Δεσμώτης τήδε ίσταμαι τοις ένδον ρήμασι πειθόμενος
Άρης Αλεξάνδρου
Σπουδαιογελοίοι σπουδαρχίδες, επιζητώντας αρχίδιον (υποκοριστικόν του αρχή, εξουσία) εξουσίας, ζητάτε, προεκλογικά, την Κυβέρνηση και την εξουσία για να υπηρετήσετε, λέτε, τη χώρα. Και, άμα τη αναλήψει της, μετά τις εκλογές, αποφεύγετε, σκοπίμως, όπως ο βιβλικός Αυνάν, οποίος «εξέχεεν επί την γην ...» (Γένεσις ΛΗ 9), να την γονιμοποιήσετε. Μια Χώρα που δεν είναι καθόλου στέρφα. Αντιθέτως, έχει πλούσιο υπέδαφος, ανεκμετάλλευτο υποθαλάσσιο πλούτο, μα και πανανθρώπινο πολιτισμό, γνωστό στα πέρατα του κόσμου, που μένει αναξιοποίητος από τους κενόκρανους που υποδύονται κατά καιρούς τους Υπουργούς του πολιτισμού.
Πάσχετε από ακρασία, λέξη, αρχαιοελληνική, που περιγράφει την κατάσταση του υποβαθμισμένου ανθρώπου, που ενώ γνωρίζει το σωστό δεν το πράττει. Και ιδού οι αποδείξεις:
Γνωρίζετε και το διακηρύσσετε χρόνια τώρα (πάντα προεκλογικά) πως το σπάταλο και μεγάλο κράτος πρέπει να νοικοκυρευτεί, να σμικρυνθεί και να γίνει αποτελεσματικό. Και ποτέ μέχρι τώρα δεν κάνατε τα προεκλογικά λογία, μετεκλογική πράξη. Και παραμένει το Κράτος σμπαραλιασμένο και ανάπηρο, και αναποτελεσματικό, χάρη στην κακοδιοίκηση των εκλεκτών σας και την ανικανότητα των αρμοδίων Υπουργών. Και δυναστεύει τον κάθε πολίτη που είναι αναγκασμένος να συναλλάσσεται με αυτό. Και είναι ανίκανο να διασφαλίσει τη ζωή και την περιουσία του πολίτη στο «δεινών το άστυ» όπως καταντήσατε το πάλαι ποτέ «κλεινόν Άστυ»; Ανίκανο να πατάξει το έγκλημα, εγχώριο, μα κυρίως λαθρομεταναστευτικό, που σπέρνει τον τρόμο στους πολίτες. Και η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή που διακηρύσσετε χρόνια τώρα πως πρέπει να την πατάξετε, ασύδοτη ζει και βασιλεύει ξεσχίζοντας το δίχτυ του φορολογικού ελέγχου. ο Θεός να τον κάνει έλεγχο. Και οι τίμιοι φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν ειδικές εισφορές για να καλυφθούν τα ελλείμματα που οι φοροκλέφτες αφήνετε να δημιουργήσουν.
Και οι καρεκλοκένταυροι του γαλαζοπράσινου κομματικού κράτους σπαταλούν εκατομμύρια σε ευπρεπισμούς υπουργικών γραφείων, σε πολυτελή κρατικά αυτοκίνητα, σε πολυδάπανα ταξίδια κρατικών αξιωματούχων. Και απολαμβάνουν οι βουλευτές, οι εκπρόσωποι του λαού, διπλές συντάξεις, ενώ οι συνταξιούχοι πένονται. Και διεκδικούν, οι αναίσχυντοι εκπρόσωποι του λαού, δια προσφυγών, αναδρομικές αποδοχές, διότι ανώτατο δικαστήριο τις έκρινε νόμιμες. Μα νόμιμο και ηθικό, πάντα δεν συμβαδίζουν. Και οι άνεργοι (ήδη αγγίζουν το 1,5 εκατομμύριο) και οι πεινασμένοι (1 στους 3 έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας) σκαλίζουν τους σκουπιδοτενεκέδες για να βρουν αποφάγια ή κάνουν ουρές στα φιλανθρωπικά συσσίτια ή αυτοκτονούν.
Γνωρίζετε και το διακηρύσσετε, πάντοτε προεκλογικά, πως οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι αναγκαίες. Και οι προεκλογικές σας υποσχέσεις γίνονται λαγοί με πετραχήλια μετεκλογικά. Γιατί οι κομματοκράτορες σύντεχνοι της ΔΕΗ και άλλων ΔΕΚΟ, τοις κείνων χρήμασι πειθόμενοι, αντιστέκονται. Τα χρυσωμένα κωλόπαιδα (golden boys) που τις διοικούν και που εσείς, ρουσφετάρχοντες, τους διορίσατε, τις βουλιάζουν στα ελλείμματα, απολαμβάνοντας παχυλές αμοιβές και bonus και μισθούς. Και ζητάτε από τον λαό να πληρώσει τα ελλείμματα που αυτοί δημιούργησαν. Αντί να τους ζητήσετε να πληρώσουν αυτοί τα σπασμένα.
Δημοβόροι, σπουδαρχίδες, αντιμετωπίζετε την κρίση, που η αβελτηρία του Κώστα του πρώην Πρωθυπουργού και νυν αφασικού και η ανικανότητα του άλλου πρώην, Γιωργάκη του μικρού και η βουλιμία των χρυσοκωλόπαιδων της εγχώριας και παγκόσμιας αγοράς μας έριξε, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις των πολλών και αναγκεμένων και αφήνοντας ξεκαπίστρωτους τους ασύδοτους και άπληστους χρυσοκάνθαρους ελληναράδες, που τον μόνο Θεό που προσκυνούν είναι το χρήμα και η μόνη τέχνη που διακονούν είναι η διαπλοκή και η μίζα. «Γουρούνια που στο βούρκο ευχαριστιούνται περισσότερο, παρά στο καθαρό νερό: Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι», (Ηράκλειτος).
Και αντί, να κληθούν να ξεράσουν αυτά που έφαγαν οι βουλιμικοί κομπιναδόροι της πολιτικής και του δημόσιου τομέα. Αντί, να ζητηθούν ευθύνες από αυτούς που ρήμαξαν τα ταμεία και τους Δημόσιους οργανισμούς (Διοικητές και λοιποί παχυλά αμειβόμενοι και παρατρεχάμενοι). Αντί, να ζητήσετε τη συνδρομή των πλουσίων αυτής της χώρας, και αν δεν φιλοτιμηθούν, να τους επιβληθεί έκτακτη και επαναλαμβανόμενη, όσο είναι αναγκαίο, εισφορά από τα υπερκέρδη τους, για τη σωτηρία της Πατρίδας. (Ο λαός πληρώνει από το υστέρημά του).
Αντί αυτών, εσείς λαοφάγοι, εφαρμόζετε τη νεοφιλελεύθερη συνταγή της υποαπασχόλησης, της ελαστικής εργασίας, της εξαθλίωσης των εργαζομένων. Εφαρμόζετε τη συνταγή των τροϊκανών και του ΔΝΤ, που οδηγεί σε μισθούς και συντάξεις πείνας, στο κλείσιμο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, στην ανεργία και την αυτοκτονία αυτών που δεν μπορούν να αντέξουν άλλο τη ληστεία της ζωής τους. Ενώ οι καπάτσοι ελληναράδες κλέβουν τους φόρους, αποφεύγουν την πληρωμή τους και πολλοί πεθαμένοι συνταξιούχοι εισπράττουν ακόμη σύνταξη και άλλοι επιδόματα και αναπηρικές συντάξεις μαϊμού. Και κανείς δεν φταίει για αυτό; Αυτοί οι υπάλληλοι και οι προϊστάμενοί τους και οι αντίστοιχοι Υπουργοί που υπέγραφαν τις μαϊμού συντάξεις και λοιπές αργομισθίες, δεν ευθύνονται σε τίποτα; Αυτοί δεν πρέπει να πληρώσουν αυτά, που εκείνοι οι καπάτσοι έκλεψαν κάτω από τη μύτη τους, με την αδιαφορία τους και συχνά με τη συνεργασία τους; Έτσι, «χάνονται οι πόλεις όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φαύλους από τους έντιμους: Τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». (Αντισθένης).
«ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ» του μόχθου και του ιδρώτα μας. Της ζωής μας. Της παράδοσής μας. Της πόλης μας. Της αξιοπρέπειάς μας. Της ανθρωπιάς μας.
Τον Κοτζαμπάση τον Νταβατζή της Δημοκρατίας. Τον γνήσιο κοπρίτη της ακατοίκητης σκέψης, που λιμνάζει μέσα στα κομματικά λασπόνερα. Τον «μπροστάρη» του λαού, που αν υπήρχε δικαιοσύνη, θα έπρεπε να δουλεύει στο κάτεργο, στο οποίο έχει ρίξει τον κοσμάκη.
Τον Πολυδάκτυλο Σαρανταχέρη, τον «τίμιο» φύλακα των δημοσίων έργων, των εξοπλισμών της χώρας, που με την μίζα τσεπώνει αμύθητα ποσά τα εξαφανίζει off shore (έξω από τη Χώρα), σε μυστικούς αόρατους λογαριασμούς, στους παραδείσους των φοροφυγάδων. Ένα μεγαλομιζωμένο σοσιαλήτικο πουλΑΚΗ δεν φέρνει την άνοιξη.
Τον Αληθίωνα των οκτώ, με την αλήθεια να τρέχει από το χαλασμένο καζανάκι της τρύπιας σκέψης του. Τον Κωλορεβερέντζη (ο βαθέως και δουλικά υποκλινόμενος), στα αφεντικά του: εργολάβους δημοσίων έργων, συνάμα δε, καναλάρχες, εκδότες,
Τον Κλινήρη του πνεύματος, με την σοβαρογελοία επισημότητα του λείψανου, που ακαδειμίζεται (παριστάνει τον ακαδημαϊκό-ακαδειμικό), κάτω από τον θόλο, απλώς γιατί έχει Κώλο και Προστάτη. Μυγιάγγιχτος. Βουλιαγμένος μέσα στην ανάπηρη σιωπή της κενής σκέψης του.
Τον Θρασύδειλο πατριδέμπορο που πουλάει κούφιο νταηλίκι, με σημαία του τον αριθμό της μυστικής του θυρίδας, στη μυστική τράπεζα, της μυστικής εξωχώριας.
Τον Κολλυβιστή Σαράφη, ντόπιον και ξένον με τα σφουγγοκώλια του, που ρημάζει τη χώρα, ξεζουμίζοντας τους αναγκεμένους. Να τος, τώρα καλεί για τη σωτηρία, λέει, της Πατρίδας, καλεί, ο αδιάντροπος, να πληρώσει ο λαός, τα σπασμένα, γιατί, λέει, «μαζί τα φάγαμε». Ουστ, αρχικοπρίτη.
Τον Τυχάλωτο του τζόγου, που είναι έτοιμος να εισπράξει από αυτόν που αποθέτει την πάσαν ελπίδα της απελπισίας του, στο γύρισμα της τύχης, που θα φέρει ο κουλοχέρης, τα φρουτάκια, το ΠΡΩΤΟ, το ΛΟΤΤΟ. Γιατί, λέει, κινδυνεύει η Πατρίδα από το υπέρογκο χρέος μας και ο λαούς πρέπει να ξεζουμιστεί με κάθε τρόπο, προς δόξαν των μεγαλοκηφήνων.
Τον Κινησία (ο κουνιστός του Αριστοφάνη), που λανσάρει το μοδάτο λάιφ στάιλ και ξεκατινιάζεται στα κλαμπ της Μυκόνου και άλλων νήσων των Αζορών, που καταστρέφουν νέους και θάπτουν το κορών (Καλή σου ώρα όπου κι αν είσαι τώρα Μποστ)
«Να ξεφτιλίζεις τους κακούς δεν είναι καθόλου άπρεπο ίσα ίσα τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι: Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν έστ' επίφθονον, αλλά τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.» (Αριστοφάνης).
Όλοι αυτοί, ένοικοι της ταριχευμένης τους ζωής, κραυγάζουν: «Σωκράτει Σωφρονίσκου Αλωπεκήθεν... Τίμημα Θάνατος.» (Πλάτωνος απολογία Σωκράτους) Κραυγάζει ο σύγχρονος Άνυτος: «Θάνατος" στον εμποράκο, στον εργαζόμενο, στον συνταξιούχο, στον μικρό και μεσαίο επιχειρηματία. «Πιάστε τους κλέφτες. Ποιους κυνηγούσαν και ποιοι;» (Μ. Αναγνωστάκης)
Λαοφάγοι σπουδαρχίδες, δημιουργείτε μια κοινωνία «κατ' εικόναν και ομοίωσίν» σας. Γιατί «το της όλης πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι» Μια καρικατούρα πολιτείας, που εχθρεύεται τους πολίτες με κριτική σκέψη και επιθυμεί μουνουχισμένους ψηφοφόρους.
Ο Πρωθυπουργός, «ελπίζει ακόμη από απελπισία» (Μ. Αναγνωστάκης). «Θα φάω σίδερα», ορκίζεται. Μα, «δεν κάνουν πιστευτόν τον άνδρα οι όρκοι, αλλά τους όρκους ο άντδας: Ουκ ανδρός όρκοι πίστις, άλλα όρκων ανήρ.». (Αισχύλος).
ΠΗΓΗ:http://www.spirospero.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου