Αγώνας για να "αναστηθούν" τα Μ1Α1 Abrams - Η εξωφρενική μελέτη που τα "φρέναρε"

"Zωντανό" προσπαθούν να κρατήσουν ορισμένα στελέχη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τόσο σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, όσο και στρατιωτικής το θέμα της αποδοχής της αμερικανικής δωρεάς των αρμάτων μάχης Μ1Α1 Abrams, έστω και σε μικρότερο αριθμό από τα 400 άρματα που προσφέρονται.

Ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Π.Καράμπελας δηλώνει ότι "Κάνει ότι ...
μπορεί για να έρθουν στην Ελλάδα δύο Επιλαρχίες τουλάχιστον" (περίπου 140 άρματα), αφού οι πάντες αναγνωρίζουν ότι σε πέντε χρόνια από σήμερα τα μόνα άρματα τα οποία θα μπορούν να αντιπαρατεθούν στις μάζες των ALTAY, LEO2NG και Μ60 Sabra, όλα με πυροβόλο των 120 χλστ. είναι τα περίπου 355 LEO2HEL/A4, από τα οποία μόνο τα "2HEL" επί ίσοις όροις στα ΑLTAY και LEO2NG.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Παναγιωτόπουλος ανήκει σε αυτούς που θέλουν να γίνει αποδεκτή η αμερικανική προσφορά, αλλά έχει εγκλωβιστεί σε μία οικονομική μελέτη η οποία είναι άκρως συζητήσιμη: Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής μίλησε για "Λειτουργικό κόστος σε δεκαετή βάση των 400 αρμάτων 1,8 δισ. δολ. ή 1,5 δισ. ευρώ"!

Ποσό, μάλλον υπερβολικό: Αν θέλει  400.000 ευρώ λειτουργικά έξοδα (υποθέτουμε ότι δεν βάζουν μέσα το πετρέλαιο γιατί π.χ. το Μ60 ή το Μ48 καίνε ελάχιστα λιγότερα παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα) το ένα άρμα, πόσα θέλει ένα Mirage 2000-5 ή ένα F-16.

Ο υπουργός αναφέρθηκε επίσης σε ανάγκη αντικατάστασης των θωράκων απενεργοποιημένου ουρανίου (;) κάτι εντελώς περίεργο αφού υπάρχουν δημόσιες ανακοινώσεις του ΓΕΣ ότι κανένα από τα προεπιλεγέντα άρματα από τον συνολικό αριθμό των 1000 που διατέθηκαν προς έλεγχο δεν έχει θώρακα DU (χωρίς αυτό να είναι, φυσικά αρνητικό, το αντίθετο θα ήταν...), ενώ τέθηκε και θέμα αντικατάστασης των πεδίλων των ερπυστριών  με κατάλληλες για το ελληνικό έδαφος.

Από αυτά που είπε ο υπουργός συνάγεται ότι έχει στηθεί ολόκληρη "μηχανή" αποκλεισμού ενός συστήματος-δώρου από αυτά που σπάνια κάνουν οι ΗΠΑ.

Το ότι υπάρχει το γερμανικό λόμπι των Krauss Maffei και Rheinmetall που πολέμούν την αποδοχή της δωρεάς ή ότι ακόμα και αμερικανικές εταιρείες με επίσης ισχυρά λόμπι στις ΕΔ, δεν θέλουν τα Μ1Α1 γιατί θα μειωθεί η "πίττα" των FMS, είναι γνωστό. Αυτά πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να βρεθούν αυτοί που θα ξεπεράσουν τα λόμπι και τα ναρκοπέδια και να πάρουν τις καλύτερες αποφάσεις προς την κατεύθυνση αναβάθμισης της ισχύος των ΕΔ...


πηγη