Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον Άγιο Βαλεντίνο.




14 Φεβρουαρίου...



Ελάχιστες ημέρες μας χωρίζουν απο την ομορφότερη ίσως γιορτή, την γιορτή των ερωτευμένων. Εκφράστε την αγάπη σας στο ταίρι σας με ένα δώρο τρυφερό, πρωτότυπο και πολύ προσωπικό. Χρόνια πολλά σε όλους που αγαπούν"

Κάπως έτσι ξεκινάει το "Συναξάρι" ενός ξενόφερτου στον Ελλαδικό χώρο "Αγίου" που το όνομά του το έμαθαν και το προφέρουν ακόμα και τα νήπια. Βαλεντίνος λέγεται και "εορτάζεται" στις 14 Φλεβάρη, ημέρα των ερωτευμένων όπως την αποκαλούν.

Ψάχνωντας το ορθόδοξο εορτολόγιο πουθενά δεν υπάρχει τέτοιος ΄Αγιος, με τέτοιο όνομα και που η εορτή του σημαίνει και εορτή των ερωτευμένων. Αντίθετα ανοίγοντας περιοδικά "ποικίλης ύλης" όπως λέγονται, βλέπεις αφιερώματα, ρεπορτάζ, αγορές-προπάντων αγορές- γι΄αυτή την μέρα. Από τούρτες με το σχήμα καρδιάς και την επιγραφή happy Valentine's Day, πορτατίφ σε σχήμα καρδιάς για όνειρα γλυκά και αγαπημένα, κούπες με λόγια αγάπης, μπαλόνια με θέματα που δεν θέλουν άλλα λόγια, μεγάλες κόκκινες καρδιές με αφιερώσεις, μέχρι εκλεκτά μενού για μεθυστικά, ερωτικά τετ-α-τετ.

Κάπως έτσι μπήκε στην ορθόδοξη ζωή μας αυτός ο δυτικός "ιος" και προσπαθεί να στεριώσει στην παράδοση μας. Ένας "ιος" που δεν τον γνωρίζουμε, δεν τον γνωρίσαμε ποτέ, δεν μάθαμε τίποτε για την ζωή του, για το τι έδωσε "για του Χριστού την πίστη την Αγία". Τόν μάθαμε ξαφνικά, εντελώς ξαφνικά, όταν φιγουράριζε πρώτα στις προθήκες των ανθοπωλείων με εκείνο το σύνθημα "πέστο με λουλούδια" και μετά στα περιοδικά, τηλεοράσεις, μέσα μαζικής επικοινωνίας, από τις διαφημίσεις που πρότειναν δώρα για την γιορτή των ερωτευμένων. Αυτό ήταν αρκετό για να μπεί στην ζωή μας και να αλλάξει την ελληνορθόδοξη ταυτότητα μας.
Ναι αυτή είναι η αλήθεια...

 Στην Ορθόδοξη Εκκλησία Άγιος Βαλεντίνος δεν υπάρχει. Είναι απαράδεκτο, λοιπόν, να προβάλλεται η έννοια της αγιότητος σε ανύπαρκτο πρόσωπο και με στόχο να
δικαιολογηθή ή και να καλυφθή η αμαρτία. Αλλά και αν ακόμη οι παπικοί ή οι προτεστάντες αναγνωρίζουν ή θα αναγνωρίσουν στο μέλλον κάποιον σαν άγιο και προστάτη
του έρωτα και των ερωτευμένων, θα είναι και αυτό ένα ακόμη τραγικό τους λάθος κοντά στα τόσα, που έχουν διαπράξει από τον καιρό του σχίσματος. Και είναι αυτονόητο
ότι η Ορθοδοξία σε καμμία περίπτωση δεν θα γίνη συνεργός σε τέτοιου είδους πλάνες.

 Συνεπως
Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου που ξεκίνησε να γιορτάζεται ως η μέρα των ερωτευμένων...
ήδη από τα Μεσαιωνικά χρόνια στην Ευρώπη, έχει καθιερωθεί στις συνειδήσεις των περισσότερων ως η επίσημη μέρα του έρωτα.

Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του αγίου Βαλεντίνου και ακόμα αν και η Καθολική Εκκλησία δεν συμπεριλαμβάνει την γιορτή στο επίσημο ημερολόγιό της, η συμβολικότατα της 14ης Φεβρουαρίου για ερωτευμένους διεθνώς, είναι αναμφισβήτητη. Τόση, που έχει υποσκελίσει την παραδοσιακή ορθόδοξη μέρα των ερωτευμένων, που γιορτάζεται στις 13 Φεβρουαρίου. Η ημέρα των Αγίων Ακύλα και Πρίσκιλα. Των ορθόδοξων «Βαλεντίνων», που μαρτύρησαν για την πίστη τους.


Ο Ακύλας ήταν ένας Εβραίος που είχε γεννηθεί στον Πόντο. Σε νεαρή ηλικία πρέπει να εγκαταστάθηκε στην Ρώμη, όπου και πιθανώς γνώρισε την Πρίσκιλα, την «μικρή Πρίσκα», Ρωμαία, που ίσως ανήκε στην ανώτερη τάξη, με την οποία και παντρεύτηκε. Ως απάντηση στις αναταραχές που είχαν προκληθεί από τους Ορθόδοξους Εβραίους και τους Χριστιανούς Εβραίους της Ρώμης, σχετικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ο τέταρτος Αυτοκράτορας Κλαύδιος διέταξε την εκκένωση της αιώνιας πόλης από όλους τους Εβραίους κατοίκους.

Ο Ακύλας και η Πρίσκιλα έφθασαν στην Κόρινθο, γύρω στο έτος 50 μ. Χ., όπου και συναντήθηκαν με τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει την διδασκαλία του στην Αθήνα. Ο Παύλος που εξασκούσε το επάγγελμα του κατασκευαστή σκηνών, αρνούμενος να χρηματοδοτεί το αποστολικό του έργο από τις εκκλησίες της εποχής, θα γνωρίσει το νεαρό ζευγάρι που ασκούσε το ίδιο επάγγελμα και θα αναπτύξει μαζί τους στενή φιλική σχέση. Ο Ακύλας και η Πρίσκιλα θα μυηθούν στον Χριστιανισμό και θα βαπτισθούν από τον ίδιο τον Παύλο.

Η αφοσίωσή τους στο πρόσωπό του ήταν τόση που θα τον ακολουθήσουν στο ταξίδι του στην Μικρά Ασία, όπου και θα παραμείνουν για το μεγαλύτερο μέρος της σύντομης ζωής τους, επιδεικνύοντας πλούσιο και σημαντικό αποστολικό έργο. Από την Συρία, θα καταλήξουν στην Έφεσο, όπου θα αναλάβουν πρωτεύοντα ρόλο στην μικρή χριστιανική κοινότητα της εποχής. Στην Καινή Διαθήκη οι αναφορές στο όνομά τους έχουν αποτελέσει θέμα έρευνας για τους θεολόγους, καθώς όσες φορές αναφέρεται πρώτο το όνομα του Ακύλα, άλλες τόσες αναφέρεται και της Πρίσκιλα, γεγονός που οδήγησε αρκετούς θεολόγους να ισχυριστούν πως παρ’ όλο που η θέση της γυναίκας ήταν τότε υποδεέστερη, το αποστολικό τους έργο εθεωρείτο ισάξιο.

Η επιτυχία τους στη διάδοση του Χριστιανισμού τους ανέδειξε σε εξέχοντα μέλη της πρώτο – χριστιανικής εκκλησίας, αλλά τους έκανε και μισητούς στα μάτια φανατικών παγανιστών, καθώς εκείνη την εποχή η Έφεσος, που αποτελούσε κέντρο της παγανιστής λατρείας με τον Ναό της Άρτεμης, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου να αποτελεί το ορόσημο της πόλης, συγκέντρωνε μεγάλο πλήθος παγανιστών.

Από χέρια παγανιστών θα βρουν τον μαρτυρικό θάνατο ο Ακύλας και η Πρίσκιλα, σύμφωνα με τις γραφές και η μνήμη τους θα μνημονεύεται στο Ορθόδοξο εορτολόγιο, όχι μόνο για το αποστολικό τους έργο, αλλά και για την συζυγική τους σχέση και την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλον, καθώς ο συγγραφέας των πράξεων των Αποστόλων, Λουκάς, περιγράφει τον Ακύλα και την Πρίσκιλα, ως το ιδανικό χριστιανικό ζευγάρι. 
 Και όπως μας είχε πει ο μακαριστός χριστόδουλος,όσα ορθόδοξα αντρόγυνα θέλουν να γιορτάζουν, ας γιορτάζουν στης 13 φεβρουαρίου γιατί είναι προστάτης τους

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου