Economist: Η κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει έντονα τις υπερχρεωμένες χώρες της Λ. Αμερικής και της Αφρικής

Η μόνη λύση για να αποφύγει η Ελλάδα το «μαρτύριο της σταγόνας», είναι να επιτύχει μια νέα συμφωνία για το χρέος, σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist, διαφορετικά δεν έχει καμία ελπίδα.
Το βρετανικό περιοδικό παροτρύνει του πιστωτές της Ελλάδας να διδαχθούν από το παρελθόν, υπογραμμίζοντας πως η κατάσταση παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τις υπερχρεωμένες χώρες της Λ. Αμερικής και της Αφρικής τις δεκαετίες του 1980 και του 1990.
Η βαθειά ύφεση της οικονομίας, η διαρκής αύξηση του χρέους και η κοινωνική αναταραχή, είναι στοιχεία που θυμίζουν έντονα τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν σε χώρες όπως η Αργεντινή.
Τότε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι πλούσιες χώρες, επιχείρησαν να βοηθήσουν τις χώρες αυτές με βραχυπρόθεσμο δανεισμό, ωστόσο η πραγματική ανάκαμψη επήλθε μόνο μετά το κούρεμα του χρέους, ακόμη κι αυτού που κατείχε ο επίσημος τομέας, σύμφωνα με τον Economist.
Οι κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών και το ΔΝΤ προσπαθούσαν για χρόνια να τις βοηθήσουν με βραχυπρόθεσμα δάνεια διάσωσης. Αλλά η ανάκαμψη ήλθε μόνο όταν μειώθηκαν τα χρέη τους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που είχαν λάβει από τον "επίσημο" τομέα.
Όπως σημειώνει ο Economist, η οικονομία της Ελλάδας δεν θα ανακάμψει αν δεν επέλθει μια νέα συμφωνία για επιπρόσθετη ανακούφιση από το βάρος του χρέους.
Τα στάδια για την ελάφρυνση του χρέους περιλαμβάνουν καταρχήν τη συμφωνία για τη μείωσή του και στη συνέχεια τη σταδιακή αναδιάρθρωσή του σε ορίζοντα δεκαετίας.
Η Ευρώπη παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι, καθώς είναι γνωστό ότι πάνω από το 70% του χρέους το κατέχει ο επίσημος τομέας. Σύμφωνα με το περιοδικό, πολλοί Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν σε ιδιωτικές συνομιλίες ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποπληρώσει το χρέος, ωστόσο δημόσια το αρνούνται κατηγορηματικά.
Η άρνηση της Γερμανίας στη νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι κατανοητή από πολιτική σκοπιά, ωστόσο από οικονομική άποψη οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή.
Η πρωτοβουλία "HIPC" (Heavily Indebted Poor Countries) του 1996, κατά την οποία οι δανειστές συμφώνησαν να μειώσουν τα χρέη των πιο υπερχρεωμένων αναπτυσσόμενων κρατών, με τον όρο ότι θα εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις για τη μείωση της φτώχειας, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για την ελληνική περίπτωση, σύμφωνα με τον Economist.

ΠΗΓΗ:www.bankingnews.gr