Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Βαρέθηκα! Να είμαι πιόνι





Βαρέθηκα!
Να είμαι πιόνι
σε μια ανόητη (ή ανύπαρκτη;) σκακιέρα.
Να είμαι ασήμαντος.
Να κινούμαι προγραμματισμένα: ευθεία ή διαγώνια,
κινήσεις δύο.
Έπειτα μία.


Βαρέθηκα να τρέμω να ακούσω ειδήσεις

Να μαθαίνω διαρκώς για παιχνίδια
που παίζουν οι "μεγάλοι".
Να ανακατεύομαι και να μην μπορώ να φάω.
Να μην έχω να φάω!

Βαρέθηκα να κοιμάμαι!
Να βλέπω όνειρα μόνο με τα μάτια κλειστά.
Να ζω τη ζωή μου μέσα στο κεφάλι μου!


"Ξύπνα επιτέλους"

ακούω διαρκώς μια φωνή
που όλο και δυναμώνει...
Δεν ντρέπεσαι να κοιμάσαι όταν η ζωή ζητάει αγρυπνίες;
Δεν ντρέπεσαι να είσαι μέρος μιας παρτίδας;
Αναποδογύρισε το σκάκι επιτέλους!


-Τι είσαι εσύ;

-Άλογο!
-Κι εσύ τι παριστάνεις;
-Τον τρελό!
-Α μάλιστα! Στα ίδια χάλια είμαστε δηλαδή!
-Εγώ είμαι αξιωματικός!
-Αλήθεια; Πάνω στα ίδια τετράγωνα δε μένουμε κολλημένοι;
Άλλος θα κερδίσει την παρτίδα μανούλα μου!

Να μαζέψουμε τα στρατιωτάκια, παρακαλώ!
Να κάνουμε μια επανάσταση της προκοπής!

(Ελπίζω όχι του πληκτρολογίου)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου